Μέρες Παράξενες...

Της Ειρήνη Μπουράκη

Επιμέλεια εικόνας: Λορένα Σιούτη


Μέρες παράξενες κι αν ζω το παρελθόν μου δεν γυρνά
Σαν μια ταινία φαντασίας που από μπροστά μου περνά..
Μέρες που για τίποτα επεξήγηση δεν μπορώ να κάνω..
Αυτές τις στιγμές ούτε τα όρια του εαυτού μου φτάνω....
Απογοητεύομαι εύκολα μα δεν τα παρατάω...
ίσως επειδή τα δύσκολα είναι αυτά που αγαπάω..
Κάτι τέτοιες μέρες συνέχεια με περιτριγυρίζουν..
Σαν πεσμένα φύλλα που γύρω από δέντρα ανεμίζουν..
Μέρες που στην μνήμη μας αγαπημένα πρόσωπα έχουμε..
Και από του έξω κόσμου τα γεγονότα πολύ απέχουμε...
Τέτοιες μέρες δεν ξέρω που να πάω για να προστατευτώ....
αφού δεν μπορώ κανέναν να εμπιστευτώ....
Πόση βροχή να πέφτει στην ψυχή μου αυτές τις ώρες...
δεν είναι απλά καταιγίδες.... ούτε περασμένες μπόρες..
Αυτές τις μέρες τις παράξενες δεν θέλω να αισθάνομαι.. να πονάω...
Μέρες αδυναμίας... με πληγώνουν όσοι αγαπάω...
Μα κάποιες τις θεωρώ και ευλογημένες....
τα λάθη τους μαθαίνουν αυτές που είναι ερωτευμένες..
μα τα ξανακάνουν...αφού τίποτα δεν χάνουν....