Πηγή φωτ: Γυρολιμνιά Καστοριάς |
Άλλη μια στιγμή που η Ντίνα Παπαγεωργίου «πάγωσε» τον χρόνο
στην Καστοριά και την «κρέμασε» στην «Γυρολιμνιά» αποτέλεσε αφορμή για να γράψω
κάτι λίγο πιο λυρικό σε σχέση με την πεζή δημοσιογραφία
Κείμενο: Λευτέρης Χ. Θεοδωρακόπουλος
Φωτογραφία: Ντίνα Παπαγεωργίου από την Γυρολιμνιά
Δεσπόζει αγέρωχος να κοιτάζει την αρχόντισσα της Δυτικής
Μακεδονίας.
Από ψηλά και παντός καιρού ευλογεί την Καστοριά και όσους
την αγαπούν.
Τις ηλιόλουστες ημέρες καθρεφτίζεται το είδωλο του στην λίμνη
χαρίζοντας απλόχερα στιγμές ευλάβειας.
Από κάτω του κρέμεται μια βαριά καμπάνα η οποία όταν ηχεί σκίζει
την απόλυτη σιωπή που συνήθως επικρατεί… Ωστόσο ορισμένες φορές ακούγονται, δίπλα
του, λέξεις που μόνο χαμηλόφωνα προφέρονται καθώς πηγάζουν από τις ψυχές.
Λέξεις που τις διαδέχονται όρκοι που δεν σπάνε και εν συνεχεία
στόματα που επισφραγίζουν τα όσα είχαν πριν ειπωθεί…
Στην πόλη που εκπέμπει ο έρωτας δυνατά αναδύεται έντονα η ελληνικοχριστιανική
παράδοση…. Ένας συνδυασμός επίγειος με θεϊκό παρανομαστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου