Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Ζητείται Ελπίς

Υποτονικές οι γιορτινές μέρες που διανύουμε, χωρίς διάθεση, χωρίς κέφι… αναμφισβήτητα τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά φέτος επηρεάστηκαν από την κρίση που επικρατεί εδώ και πολλούς μήνες στην ελληνική κοινωνία. Οι στολισμοί στους δρόμους, στα σπίτια και στα καταστήματα απλά τυπικοί, χωρίς φαντασία, άτονοι… Κι όμως σε όλο αυτό το κλίμα που επικρατεί υπάρχει μια όαση και ποια είναι αυτή;
Μα από το πραγματικό μήνυμα των Άγιων ημερών αυτών. Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά συμβολίζουν κάτι μαγικό, κάτι που απέχει πολύ από τον καταναλωτισμό. Η αγάπη, η αλληλεγγύη, η προσφορά χωρίς αντάλλαγμα είναι από τις χρυσές αξίες των εορτών. Αξίες που αναδύονται στους χαλεπούς καιρούς που φαίνεται ν α διανύουμε. Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική αλλά πολυσύνθετη αφού οι αξίες είναι αυτές που έχουν πληγεί. Τα Χριστούγεννα & η Πρωτοχρονιά αποτελούν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να βρει ο καθένας μας ξεχωριστά τον εαυτό του.
Έχουν χυθεί τόνοι μελανιού το τελευταίο διάστημα σε εφημερίδες και περιοδικά πως οι πιο δύσκολες ημέρες είναι προ των πυλών. Η ανεργία αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο πια και η Ελλάδα έχει γίνει αντιπαραγωγική. Εδώ πρέπει να υψώσουμε το παράστημα μας και να αντιδράσουμε μέσα από τη δική μας φιλοσοφία και προσωπικότητα. Πριν λίγες ημέρες είχαν απεργία οι δημοσιογράφοι υπερασπιζόμενοι δήθεν τα δικαιώματα τους. Μια απεργία όμως που ουσιαστικά βόλεψε εκδότες και διαφημιζόμενους, αφού την μόνη Κυριακή του χρόνου που τους ενδιέφερε η διαφήμιση οι εφημερίδες βρίσκονταν στα περίπτερα από την Παρασκευή το πρωί έως την Κυριακή το βράδυ δηλαδή τρεις ολόκληρες μέρες με αποτέλεσμα να εξαντληθούν όλες. Το διάστημα αυτό στη Βουλή των Ελλήνων έφτανε ο Προϋπολογισμός και κατατέθηκε. Όλα στα βουβά, όλα στα κρυφά. Την ίδια ώρα όλοι μας ζούμε με το φόβο της απόλυσης ή της ανεργίας του λουκέτου. Πρέπει να ανασυνταχθούμε και να βρούμε νέες διεξόδους μακριά από ένα πολιτικό σύστημα που καταβροχθίζει τη σάρκα μας, τις σκέψεις μας, τα όνειρα μας. Οι μέρες αυτές λοιπόν είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανασυγκροτηθούμε σαν άνθρωποι.