Ο Θάνος Κονδύλης γράφει για «Ένα απλό ζήτημα τιμής»

Το αστυνομικό μυθιστόρημα του καλοκαιριού που θα σας καθηλώσει

Το Καλοκαίρι είναι πλέον εδώ…η θερμοκρασία σε υψηλά επίπεδα και οι παραλίες αρχίζουν και γεμίζουν από κόσμο. Από τις καλύτερες καλοκαιρινές συντροφιές δεν είναι άλλο από ένα βιβλίο, πόσο μάλλον αυτό να είναι και αστυνομικό.

Ο μετρ του είδους συγγραφέας Θάνος Κονδύλης έρχεται να μας παρουσιάσει ο νέο του έργο «Ένα απλό ζήτημα τιμής»  το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίαμβος.

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο για το Πινάκιο

Ο συγγραφέας μέσω του χάρτινου ήρωα του αστυνόμου Γριφίδη επιδιώκει να ρίξει φως σε μια υπόθεση που μια άλυτη…

Ο ίδιος μιλά στο Πινάκιο για την νέα του δουλειά.

Ο Γριφίδης επιστρέφει με μια νέα περιπέτεια, ένα τριπλό ζήτημα τιμής. Θα μας σκιαγραφήσετε την νέα του υπόθεση;

«Ο αστυνόμος Γριφίδης φτάνει στην Κρήτη, περιηγείται το Ηράκλειο και γνωρίζει τον πολιτισμό και την καθημερινότητα της πόλης. Κάποια στιγμή αποφασίζει να κάνει εκδρομές και ο δρόμος του θα τον φέρει σε ένα απομονωμένο χωρίο. Εκεί θα καταλύσει σε ένα μικρό ξενοδοχείο. Αλλά την ίδια νύχτα θα ανακαλύψει ότι κάποιος του έχει διαρρήξει το δωμάτιο και του έχει αφήσει ένα μήνυμα. Του καταγγέλλει μάλιστα ένα τριπλό έγκλημα. Το μυαλό του αστυνόμου δουλεύει και προσπαθεί να ανακαλύψει ποιος είναι ο δολοφόνος. Όταν αυτός θα έρθει κοντά του, ο Γριφίδης θα μείνει έκπληκτος!».

Το ένστικτο του Γριφίδη αποδείχθηκε αλάνθαστο για μια ακόμη φορά. Τελικά η επιμονή και υπομονή πρέπει να αποτελέσουν άξονες της ζωής μας για να φτάνουμε ακόμη κι εκεί που οι άλλοι φαντάζονται πως είναι απρόσιτα;

«Προφανώς και αυτός είναι ο γνήσιος Γριφίδης. Ως αστυνόμος έχει απίστευτη υπομονή και επιμονή και πάντα καταφέρνει να φτάνει στον στόχο του».

(Και σε αυτό) Στο βιβλίο σας παραθέτετε πολλά ιστορικά στοιχεία, η Ιστορία στα βιβλία σας αποτελεί οδηγό σας;

«Σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι αλήθεια αυτό που λέτε. Η ιστορία ήταν το πρώτο μου επάγγελμα και την σπούδασα κατά κύριο λόγο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο εξωτερικό. Θεωρώ ότι μπορώ μέσα από τα βιβλία μου να δώσω λίγη από την ελληνική ιστορία στους αναγνώστες ώστε να αποκομίζουν κάτι παραπάνω από ένα απλό ευχάριστο ανάγνωσμα».

«Αυτά που λένε τα βιβλία είναι μόνο τα μισά. Δηλαδή μόνο αυτά που θέλουν κάποιοι να σας πουν και εσείς τα καταπίνετε αμάσητα», πόσο επίκαιρη είναι αυτή η φράση στην Ελλάδα του σήμερα όπου ιστορικά βιβλία της Μέσης εκπαίδευσης γράφουν για συνωστισμό στην Σμύρνη ή ακόμη που διαγράφουν ή αλλοιώνουν την μακεδονική Ιστορία;

«Πράγματι τέτοια ατοπήματα ιστορικά και γλωσσικά υπάρχουν πάρα πολλά μέσα στα βιβλία της ελληνικής ιστορίας και κυρίως της ιστορίας που διδάσκεται στα σχολεία. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά μας μαθαίνουν τη μισή ιστορία ή αν θέλετε μαθαίνουν την ιστορία που κάποιοι θέλουν να τους διδάξουν για δικούς τους λόγους.

Η αλλοίωση της ιστορίας πολλές φορές είναι τόσο έντονη που είναι φυσικό να πιστέψουμε ότι γίνεται και επίτηδες για κάποιους λόγους».

«Όλα τα κακά πρέπει κανείς με τον καιρό να τα θάβει μέσα του ή τουλάχιστον να τα αφήσει πίσω του…», αυτή η φράση πόσο βάθος έχει;

«Πιστεύω ότι αυτήν την κουβέντα την ξεστομίζει το συγκεκριμένο πρόσωπο μιας και την κουβαλάει μέσα του πολλά χρόνια. Την έχει βασίσει στην τεράστια εμπειρία του. Όσοι δεν ακολουθούν αυτή τη συμβουλή, συνήθως κατατρώγονται εσωτερικά, συναισθηματικά από το μίσος προς τους άλλους».

«Τότε ο «λόγος» ήταν λόγος. Μετρούσε πιο πολύ από την υπογραφή σου στα χαρτιά». Αυτή η γενιά τω Ελλήνων κοντεύει να εξαφανιστεί;

«Ναι το πιστεύω και αυτό. Ο «λόγος» δεν μετράει σχεδόν πουθενά σήμερα και έχουμε φτάσει στο σημείο πολλές φορές να αμφισβητούνται ακόμα και οι ενυπόγραφες συμφωνίες. Όλα αυτά δείχνουν ότι στη σημερινή Ελλάδα το παλαιότερο ηθικό πλεονέκτημα έχει χαθεί».

Έχουμε αποχαυνωθεί ως λαός πάνω από τις οθόνες μας με μόνη αδημονία τα like κάτω από τα ποσταρίσματα  μας. Θα μας κοστίσει αυτό στο μέλλον;

«Δεν το γνωρίζω αλλά είναι αλήθεια ότι σημερινή γενιά των Ελλήνων έχει ουσιαστικά αλλοτριωθεί από αυτό που λέμε «τεχνολογία». Κανονικά θα έπρεπε η τεχνολογία σε κάθε της μορφή να είναι υπηρέτης του ανθρώπου και όχι ο αφέντης του».

Ο Γριφίδης πάλι χρησιμοποιούσε την τεχνολογία ορθά μόνο για την εξυπηρέτηση του στις αναζητήσεις του, είναι ένα μήνυμα και αυτό που περνάτε έμμεσα;

«Ακριβώς αυτό που είπα και πιο πάνω, ότι η τεχνολογία μπορεί να γίνει ο υπηρέτης μας και δεν πρέπει να είναι ο αφέντης μας. Η τεχνολογία είναι πάρα πολύ χρήσιμη και ως τέτοια πρέπει να την εκμεταλλευόμαστε με κάθε τρόπο».

«Άλλοι βλέπουν μυρμήγκι και το λιώνουν, θα κωλώσουν μπροστά στους ανθρώπους;».  

Η καρέκλα της εξουσίας – όποια και αν είναι αυτή- επιτάσσει  τη συγκεκριμένη λογική ή όχι; Οι σημερινοί καρεκλοκένταυροι έχουν λιώσει πολλά μυρμήγκια κάτω από τα γυαλιστερά ακριβά τους παπούτσια;­

«Ακριβώς έτσι είναι, όπως τα λέει ο συγκεκριμένος χαρακτήρας μου στο βιβλίο. Εξάλλου και ο ίδιος έχει υποστεί το τσαλάκωμα στο παρελθόν από ανθρώπους στην ζωή του. Το ίδιο και πολλοί από εμάς».

Μετά την εξιχνίαση των εγκλημάτων στην Κρήτη τι άλλο έχει να μοιραστεί ο Γριφίδης με τους αναγνώστες του Ίαμβου;

«Αυτή τη στιγμή εξετάζω μία καινούργια ιδέα, ένα καινούργιο έγκλημα στο οποίο έχει μπλεχτεί Γριφίδης. Βρίσκομαι στο σχεδίασμα του βιβλίου και πιστεύω ευελπιστώ ότι σε έναν χρόνο οι φίλοι του Γριφίδη θα διαβάσουν την καινούργια περιπέτειά του».