Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

Οι «Πίου» των ελληνικών γηπέδων


Θραύση έχει κάνει η διαφήμιση με τον «Πίου το μαύρο πιστόλι». Όπου και αν κάτσεις δεν υπάρχει περίπτωση να μην ακούσεις από τα διπλανά πηγαδάκια, τις ατάκες του διαφημιστικού. Όμως ας το κοιτάξουμε σε βάθος…Πόσοι είναι «οι Πιου» που ήρθαν ως μεσσίες στο ελληνικό ποδόσφαιρο, χαρακτηρίστηκαν μεταγραφές αεροδρομίου και έφυγαν νύχτα σαν τους κλέφτες. Δεν είναι ένας και δύο αλλά εύκολα συμπληρώνουν δύο ακόμη και τρεις ενδεκάδες.  
Πολλά λεφτά, ηχηρές ανακοινώσεις, συνεντεύξεις τύπου με προέδρους που τα φλας των φωτορεπόρτερ έκαναν την νύχτα μέρα, φιλάθλους να τους κυνηγούν για μια φωτογραφία κι όμως όταν έφτανε η ώρα της αλήθειας στο γήπεδο, κανείς έλεγε πως τα κουτσά άλογα τα κατάφερναν καλύτερα από την «παιχτούρα» που είχαν δαπανηθεί για την απόκτηση της πολλές χιλιάδες ευρώ ίσως και εκατομμύρια σε κάποιες περιπτώσεις.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Πίου αν το βάλεις να παίξει μπάλα θα τα καταφέρει καλύτερα από όλους αυτούς τους φτασμένους επαγγελματίες. Και να μην τα καταφέρει το χαμόγελο του σε αποζημιώνει…
Τι λέτε, πάμε να θυμηθούμε μερικούς «συγγενείς» του Πίου που έκαναν την εμφάνιση τους στα ελληνικά γήπεδα;


Κοστάντσο (Ολυμπιακός)
Ο Ολυμπιακός έμεινε χωρίς γκολκίπερ το περασμένο καλοκαίρι, καθώς ο Αντώνης Νικοπολίδης κρέμασε τα γάντια του και ο Πάρντο μετακόμισε στη Κύπρο. Και ενώ οι «ερυθρόλευκοι» ήταν απελπισμένοι, πίστευαν ότι βρήκαν την ιδανική λύση στο πρόσωπο του Κοστάντσο. Που να’ ξεραν… Αν και στη Βασιλεία ο Αργεντινός είχε μια αξιόλογη πορεία, στο Νέο Φάληρο απογοήτευσε τους πάντες και οι έξοδοι του θα μας μείνουν αξέχαστοι καθώς δεν διέφεραν και πάρα πολύ απ’ αυτή του Μεσολογγίου. Αυτοί που στεναχωρήθηκαν ιδιαίτερα όταν έφυγε ο Κοστάντσο δεν ήταν άλλοι από τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού καθώς δεν πρόλαβαν να παίξουν το ντέρμπι με τους αιώνιους που την εστία τους θα υπερασπιζόταν ο Αργεντίνος τερματοφύλακας.  

Γέρεμι (Λάρισα)
Κάθε ποδοσφαιρόφιλος θα θυμάται τον Γέρεμι, τόσο από τη θητεία του στη Ρεάλ Μαδρίτης όσο και από τις εμφανίσεις του στη Τσέλσι. Ύστερα από ατελείωτες διαπραγματεύσεις, η Λάρισα κατάφερε να αγοράσει τον Καμερουνέζο αμυντικό, το καλοκαίρι του 2010, με τις ετήσιες απολαβές του να υπολογίζονται στις 400.000 ευρώ. Ωστόσο, οι «Βυσσινί» μετάνιωσαν αμέσως την ώρα και τη στιγμή που του πρόσφεραν συμβόλαιο, καθώς η φυσική του κατάσταση ήταν ανύπαρκτη και ο ποδοσφαιριστής δεν μπορούσε να βγάλει 90λεπτο. Μόνο ως αμυντικός δεν αγωνιζόταν και οι δέκα τραγικές εμφανίσεις του με τη φανέλα της Λάρισας, τον οδήγησαν αρχικά στον πάγκο και έπειτα στις προπονήσεις με τους μικρούς. Κλασική περίπτωση «παλτού»


Λουτσιάν Σαμαρτεάν (Παναθηναϊκός)

Το καλοκαίρι του 2003, ο Παναθηναϊκός βρισκόταν σε αναζήτηση ενός νέου ηγέτη και κατέληξε στον άγνωστο, τότε, Ρουμάνο αριστερό χαφ, Λουτσιάν Σαμαρτεάν. Στη πρώτη του σεζόν στο «τριφύλλι», ο Ρουμάνος εντυπωσίαζε με τις εμφανίσεις του και η ικανότητα του στο ντριμπλάρισμα ήταν αξιομνημόνευτη. Το 2004 κατέκτησε το πρωτάθλημα με τη φανέλα του Παναθηναϊκού και οι οπαδοί τον αποκαλούσαν «μικρό μάγο». Τόσο μια αψιμαχία του με τον Αλμπέρτο Μαλεζάνι όσο και οι λιγοστές εμφανίσεις του (24 σε τρία χρόνια) τον άφησαν γρήγορα στο περιθώριο. Σημείωσε μόνο ένα γκολ με το «τριφύλλι» και από το 2004 και μετά έγινε άφαντος στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Λάρα Γκαρσία Ντάνι (Ολυμπιακός)
Μεταγραφή που είχει προκαλέσει σεισμό στα Σπάτα και συγκεκριμένα στο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν ήταν άλλη από αυτή του  Ισπανού στράικερ, Λάρα Γκαρσία Ντάνι, ο οποίος υπήρξε ένας από τους καλύτερους σκόρερ της Πριμέρα Ντιβιζιόν, με θητεία τόσο στη Ρεάλ όσο και τη Μπαρτσελόνα. Αξιομνημόνευτη ήταν η θητεία του στη Μπάρτσα και τη Μαγιόρκα, μετρώντας συνολικά 40 γκολ στο ισπανικό πρωτάθλημα. Το καλοκαίρι του 2005 ο Ντάνι αποκτήθηκε από τους «ερυθρόλευκους». Ωστόσο, ο Ισπανός δεν άργησε να ανατρέψει τα δεδομένα και με τις κακές εμφανίσεις του έγινε το ποδοσφαιρικό «παρατράγουδο» της σεζόν 2005-2006. Σε μόλις 19 εμφανίσεις με τη φανέλα του Ολυμπιακού, ο Ντάνι, πέτυχε δύο μόνο γκολ και απογοήτευσε τους πάντες.

Φλάβιο Κονσεϊσάο (Παναθηναϊκός)
Κάθε φίλαθλος, τόσο του ελληνικού ποδοσφαίρου, όσο και του Παναθηναϊκού, δεν θα μπορούσε να ξεχάσει ένα από τα μεγαλύτερα «παλτά» που πέρασαν από το ελληνικό πρωτάθλημα. Ο λόγος για τον Βραζιλιάνο μέσο, Φλάβιο Κονσεϊσάο. Με θητεία τόσο στη Ρεάλ Μαδρίτης, στην οποία κατέκτησε και Champions League, όσο και σε Λα Κορούνια, Παλμέιρας, Ντόρτμουντ και Γαλατασαράι, το όνομα του Βραζιλιάνου αποτελούσε μεταγραφή «μπαμ» για την εποχή. Το καλοκαίρι του 2005, ο Κονσεϊσάο μετακομίζει από τη Γαλατά στο «τριφύλλι», μια μετακίνηση συνολικού κόστους 2,1 εκατομμυρίων ευρώ (1,6 εκατ. στο ποδοσφαιριστή και 500.000 ευρώ στη τουρκική ομάδα). Το όνομά ήταν αρκετό για να γεμίσει το ΟΑΚΑ σε φιλικά παιχνίδια του «τριφυλλιού». Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού ήταν εντυπωσιασμένοι με τη μεταγραφή, αλλά κανένας τους δεν μπορούσε να υποψιαστεί την συνέχεια.
Ο Βραζιλιάνος ήταν συνεχώς τραυματίας και κατάφερε να αγωνιστεί μονάχα σε 14 παιχνίδια. Σκόραρε ένα, μόλις, γκολ με τη πράσινη φανέλα και επιβεβαίωσε σε όλους ότι η ποδοσφαιρική του καριέρα είχε φτάσει πλέον στο τέλος της. Το 2006 και σε ηλικία 32 ετών, ο Κονσεϊσάο αποχαιρετά τόσο το Παναθηναϊκό όσο και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

«Μπέπε» Σινιόρι (ΗΡΑΚΛΗΣ)
Ο Τζιουζέπε «Μπέπε» Σινιόρι ήταν ο όγδοος καλύτερος σκόρερ στην ιστορία της ιταλικής Serie A. Με εντυπωσιακές εμφανίσεις, τόσο στη Λάτσιο (117 γκολ) όσο και τη Μπολόνια (70 γκολ), ο Ιταλός στράικερ αποτελούσε τη μεταγραφή-όνειρο όχι μόνο για ελληνική αλλά και για ισπανική, ακόμα, ομάδα.
Ύστερα από ένα σίριαλ διαπραγματεύσεων, ο «Μπέπε» φτάνει τελικά το καλοκαίρι του 2005 στη Θεσσαλονίκη και για λογαριασμό του Ηρακλή. Η υποδοχή του ήταν ένθερμη και οι φίλαθλοι του «Γηραιού» ονειρεύονταν ακόμη και πρωτάθλημα. Όλα αυτά μέχρι που τον είδαν εν δράσει στον αγωνιστικό χώρο. Βαρύς, αργός και δίχως δείγμα αποφασιστικότητας. Φαίνεται ότι τον γοήτευσε το μεσογειακό κλίμα της χώρας μας και ξέχασε τον αρχικό λόγο που ήρθε. Με πέντε, μόλις, εμφανίσεις σε ολόκληρη τη σεζόν και μηδενικό αριθμό τερμάτων, ο Σινιόρι αποχώρησε από την Θεσσαλονίκη και μετακόμισε στην (άτυχη) ουγγρική Σόπρον.

Έρβιν Λέμενς (Ολυμπιακός)
Ο Βέλγος γκολκίπερ, Έρβιν Λέμενς, ήρθε στον Ολυμπιακό το 2005 και μάλιστα απειλούσε τη θέση του Αντώνη Νικοπολίδη.  Οι απίστευτες γκάφες του Βέλγου πορτιέρο τον έκαναν να απομακρυνθεί σύντομα από την ομάδα και πολλές φορές δεν τον καλούσαν ούτε καν στην 18αδα. Αγωνίστηκε μόνο σε φιλικά και τελικά αποχώρησε το 2006.






Έρικ Ραμπεσαντρατανά (ΑΕΚ)
Ο «Οβελίξ», όπως ονόμασαν οι φίλαθλοι της ΑΕΚ τον υπέρβαρο Ραμπεσαντρατανά, ήρθε και πέρασε από τη χώρα μας χωρίς να πάρει κανείς είδηση. Αν και η θητεία του στη Παρί Σεν Ζερμέν θεωρείται αξιόλογη, στην ΑΕΚ μέτρησε ελάχιστες συμμετοχές και αποχώρησε μέσα σε ένα εξάμηνο και νύχτα μάλιστα...Από τότε η τύχη του αγνοείται, ίσως να βρίσκεται στο χωριό των Γαλατών και να κάνει παρέα με τον Αστερίξ.







Σάντορ Τόργκελε (Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ)
Ο Ούγγρος επιθετικός Σαντόρ Τόργκελε, είναι η προσωποποίηση της έννοιας «χασοσγκόλης». Το καλοκαίρι του 2005, ο Παναθηναϊκός αναζητούσε έναν ικανό στράικερ για να καλύψει την μετά-Βαζέχα εποχή και το κενό που είχε αφήσει ο Μιχάλης Κωνσταντίνου. Η διοίκηση του «τριφυλλιού» πίστευε ότι όλα αυτά τα βρήκε στο πρόσωπο του Σάντορ Τόργκελε και οι φίλαθλοι της ομάδας πανηγύριζαν για την απόκτησή του. Ωστόσο, ο Ούγγρος δεν βρήκε ποτέ το καλό του εαυτό και σε 11 εμφανίσεις με τη φανέλα του Παναθηναϊκού δεν κατάφερε να βρει δίχτυα. Το καλοκαίρι του 2006, ο Παναθηναϊκός συμφώνησε με τον ΠΑΟΚ, την ανταλλαγή τριών παικτών για την απόκτηση του Δημήτρη Σαλπιγγίδη, μέσα στους οποίος βρισκόταν και ο Τόργκελε. Στη θητεία του στο «Δικέφαλο», σκόραρε μία φορά απέναντι στον Ολυμπιακό, στην ήττα της ομάδας του με 3-2. Ο απολογισμός του στο ελληνικό πρωτάθλημα ήταν ένα γκολ σε 35 εμφανίσεις!

Ιγκόρ Μπίστκαν (Παναθηναϊκός)
O Κροάτης αμυντικός, Ιγκόρ Μπίστκαν, αγωνιζόταν πέντε χρόνια στη Λίβερπουλ, με την οποία κατέκτησε το Champions League το 2005. Την ίδια χρονιά, μετακόμισε στην Αθήνα, για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, και οι «πράσινοι» περίμεναν πολλά από τον Κροάτη. Τελικά δεν έπεισε με τις εμφανίσεις του και απογοήτευσε κυρίως τους φιλάθλους του «τριφυλλιού». Τουλάχιστον πέτυχε τρία γκολ!

3 σχόλια:

  1. Καταρχην διαφωνω για την περιπτωση Σανμαρτεαν.Ειναι ο πιο χαρισματικος ποδοσφαιριστης που εμφανιστηκε στα ελληνικα γηπεδα μετα τον Χατζηπαναγη...
    Επισης ξεχασες να γραψεις οτι ο Ραμπεσαντρατανα ηταν ο καλυτερος πελατης στα σουβλατζιδικα της Νεας Φιλαδελφειας...
    Και οσο για τα υπολοιπα παλτα,θα τα δεις συντομα στο betghosts...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα ανυπομονησία, η αλήθεια είναι ότι περιμένω να δω τον "καρχαρία" ξέρεις ποιον λέω στο δικό σου

      Διαγραφή
  2. Λευτέρη στο είπα: Ο Σανμαρτεάν δεν ήταν καθόλου παλτό. Ήταν φοβερό παιχτάκι. Απλά είχε πρόβλημα στο πόδι (να μην σου επαναλάβω ποιο,ε;) και κακό χαρακτήρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή