Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Τι προσπαθούν να μας πουν τα παιδιά μας μέσα απο τις ζωγραφιές τους;


Πόσες είναι οι φορές που προσπαθήσατε να αποκρυπτογραφήσετε αυτά που σας λέει το παιδί σα; . Σίγουρα όχι μία ή δύο φορές, αλλά πολλές περισσότερες. Τα όσα αισθάνονται ή όσα σκέφτονται τα παιδιά πολλές φορές αποτελούν γρίφο που ακόμη και οι εδικοί δυσκολεύονται να το λύσουν.

Ωστόσο η συνεργάτιδα του Πινακίου Κατερίνα Γαλανοπούλου ψυχολόγος στην ειδικότητα μας παραθέτει ένα άρθρο μέσα από το οποίο μαθαίνουμε αυτά που θέλουν να μας πουν τα παιδιά μας, μέσα από τις ζωγραφιές τους...Πριν απο το κείμενο της κας Γαλανοπούλου, μπορείτε να λάβετε μέρος στο διαγωνισμό του Πινακίου και να κερδίσετε πολλά και πλούσια δώρα από την Pelikan. Αυτό που έχετε να κάνετε είναι στείλετε το ονοματεπώνυμο σας στις εξής διευθύνσεις: Pinakio.blogspot.com και pinakio.news@yahoo.gr


Ακολουθεί το άρθρο της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ:

ΠΑΙΔΙΚΟ ΙΧΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

Οι μικροί μας φίλοι ζουν συνήθως μια ζωή, που τις περισσότερες φορές δεν γίνεται πλήρως κατανοητή από όλους εμάς τους μεγάλους. Ακόμα κι οι γονείς δεν μπορούν να αντιληφθούν όλα όσα σκέφτονται και αισθάνονται τα παιδιά τους. Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές, και τα ίδια τα παιδιά όμως, δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα τους.

Οι προβολικές δοκιμασίες, σύμφωνα με τους ψυχολόγους, είναι όλες εκείνες οι δοκιμασίες που βοηθούν τα παιδιά να εκφραστούν χωρίς να πιέζονται να βρουν τις κατάλληλες λέξεις. Η παιδική ζωγραφιά κατέχει μια πολύ σημαντική θέση στη λίστα των προβολικών τεστ. Είναι η πλέον πιο διαδεδομένη δοκιμασία ενώ ταυτόχρονα είναι τόσο οικεία σε παιδιά αλλά και μεγάλους. Παρ’ όλα αυτά, μόλις τις τελευταίες δεκαετίες έχει μελετηθεί αρκετά και πλέον τις προσδίδεται η αναγνώριση και η σημασία που απαιτείται.

Στάδια καλλιτεχνικής ανάπτυξης

Κάθε σχέδιο λοιπόν είναι η έκφραση του δημιουργού του. Ήδη από την πολύ νεαρή ηλικία των 2-4 ετών, παρατηρείται το μουτζούρωμα, το «μωρό» τραβάει γραμμές στους τοίχους, στα έπιπλα ή στην καλύτερη των περιπτώσεων σε κάποια λευκή κόλλα χαρτί, που θα του δώσουν οι γονείς, εκνευρισμένοι από τις «σκανταλιές» του. Το εκπληκτικά ενδιαφέρον σημείο στις μουντζούρες είναι ότι όλες μα όλες ακόμα κι αν είναι ίδιες μεταξύ τους, σημαίνουν διαφορετικά πράγματα για τον μικρό «μουντζουροποιό». «Είναι ο μπαμπάς ή η μαμά», θα σου απαντήσει αν το ρωτήσεις, ενώ θα θυμώσει αν παρατηρήσει στο πρόσωπο σου έκφραση απορίας ή αμφισβήτησης.

Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, ακολουθεί το προσχηματικό στάδιο (4-7 ετών). Σ’ αυτήν την ηλικία, τα παιδιά εισάγουν σύμβολα και υποτυπώδεις ανθρώπινες μορφές. Με την έναρξη της σχολικής ζωής του παιδιού (7-9 ετών- σχηματικό στάδιο), το παιδί αναπτύσσει την ικανότητα αναπαράστασης παραστατικών συμβόλων και αντικειμένων ενώ μπορεί να ζωγραφίσει τον άνθρωπο με πιο συγκεκριμένες μορφές. Η επόμενη περίοδος (9-11 ετών) είναι το λεγόμενο στάδιο του αναδυόμενου ρεαλισμού. Πλέον έχει επιτευχθεί η καλύτερη αποτύπωση της προοπτικής και των χρωμάτων στη φύση. Τελειώνοντας το δημοτικό και λίγο πριν βιώσει μια μεγάλη αλλαγή, με την είσοδο του στο «μεγάλο σχολείο» αλλά και στην εφηβεία, παρατηρείται πως το παιδί έχει πλήρως επίγνωση της ανθρώπινης μορφής και του περιβάλλοντος (στάδιο του ψευτο-ρεαλισμού 11-13 ετών). Στη διεθνή βιβλιογραφία, γίνεται λόγος πως αυτό είναι και το τελευταίο στάδιο, έπειτα ακολουθεί η περίοδος των αποφάσεων, κατά την οποία παρατηρείται σύνθετη έκφραση, δεξιότητα που μπορεί να μην κατακτηθεί στο ίδιο επίπεδο από όλα τα παιδιά.

Γενικά στοιχεία ερμηνείας των παιδικών σχεδίων

Μια παιδική ζωγραφιά, μπορεί να ερμηνευτεί αναφορικά με τα εξής στοιχεία:

Θέση σχεδίου στην κόλλα (κέντρο, πάνω, κάτω, δεξιά ή αριστερά)

Μέγεθος σχεδίου (μεγάλο, μικρό ή κανονικό)

Πίεση μολυβιού ή μαρκαδόρου (ισχυρή, ασυνήθιστα ελάχιστη ή κανονική)

Σκίαση ή διαφάνειες

Λεπτομέρειες σχεδίου

Τάση για σβήσιμο ή διόρθωση του σχεδίου


Σ’ αυτό το σημείο, πρέπει να αναφερθεί το γεγονός ότι ο τρόπος σχεδίασης είναι άρρηκτα συνυφασμένος με τη βιολογική αλλά και τη νοητική ηλικία του παιδιού. Ανάλογα με την νοητική ανάπτυξη του παιδιού, αναμένεται και συγκεκριμένος τρόπος σχεδίασης. Γι’ αυτό και έχει τεράστιο ενδιαφέρον, να ζητείται από το παιδί να ζωγραφίσει το ίδιο σχέδιο σε διαφορετική ηλικία, παρατηρώντας τις αλλαγές στη ζωγραφιά του λόγω της φυσικής ωρίμανσης που πραγματοποιείται. Η διαδικασία αυτή πολλές φορές βέβαια, καταδεικνύει γνωστικά ελλείμματα ή άλλα λανθάνοντα μηνύματα, στα οποία δυστυχώς δεν προσδίδεται η απαραίτητη σημασία που χρειάζεται, τις περισσότερες φορές.

Τα τεστ στην παιδική ζωγραφιά

Οι ψυχολόγοι αλλά γενικότερα όσοι ασχολούνται με τον παιδικό ψυχισμό, χρησιμοποιούν κάποια πολύ συγκεκριμένα τεστ σε σχέση με τη ζωγραφιά ώστε να επικοινωνήσουν με το παιδί, για όλα όσα εκείνο δεν μπορεί να εκφραστεί πλήρως λεκτικά. Η αναπαράσταση της ανθρώπινης φιγούρας, η απεικόνιση του δέντρου, η σχεδίαση του σπιτιού αλλά και της οικογένειας, είναι οι πιο γνωστοί τρόποι για έναν ενήλικα να έρθει σε επαφή με το παιδί, να το γνωρίσει χωρίς να του κάνει συνεχώς ερωτήσεις καθώς επίσης και να εισχωρήσει έως ένα βαθμό στο περιβάλλον που ζει το παιδί.

Στόχος αυτών των τεστ δεν είναι η αξιολόγηση ή η βαθμολόγηση του παιδιού. Γι’ αυτό το λόγο, δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός, ούτε σωστές ή λάθος απαντήσεις. Ο ρόλος του ενήλικα σ’ αυτό το σημείο, είναι να ενισχύσει και να παροτρύνει χωρίς όμως να κατευθύνει ή να επηρεάζει. Σκοπός είναι η ελεύθερη έκφραση όλων όσων το παιδί έχει στο μυαλό του. Προτείνεται, επομένως, η ερμηνεία του σχεδίου του και οι επεξηγηματικές ερωτήσεις να πραγματοποιούνται μετά την ολοκλήρωση του.

Κλείνοντας θέλω να τελειώσω με μια φράση που δεν θυμάμαι που την άκουσα πρώτη φορά αλλά νομίζω πως ταιριάζει: «Η διαδρομή που πρέπει να διανύσουμε είναι πραγματικά απλή, αρκεί να μπορούμε να ακούμε τα παιδιά και να ξαναγίνουμε παιδιά. Εξελισσόμαστε ως άνθρωποι μόνο αν η ευαισθησία των παιδιών εισχωρήσει βαθιά μέσα μας.»

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Όταν τα παιδιά λένε ΟΧΙ στην ιστορική λήθη – Αφιέρωμα μαρτυρικών Χωριών από τους μαθητές του 4ου Λυκείου Περιστερίου


Ημέρα εθνικής επετείου σήμερα, ημέρα συμβολική. Η 28η Οκτωβρίου σηματοδοτεί το ΟΧΙ στον κατακτητή, ένα ΟΧΙ πιο επίκαιρο από ποτέ εν έτει 2011.

Η κυβέρνηση…Τσολάκογλου μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις παρέδωσε τα κλειδιά στους Γερμανούς και παρακολουθεί εμάς βήμα-βήμα πριν ανέβουμε στη λαιμητόμο. Γιατί φτάσαμε εδώ; Γιατί δεν ξέρουμε την ιστορία μας. Είναι αλήθεια και σε αυτή την αλήθεια υπόλογα δεν είναι σε καμία περίπτωση τα παιδιά.

Ωστόσο ελπίδα υπάρχει πάντα. Είχα την τύχη να φοιτήσω στο 4ο ΓΕΛ Περιστερίου το ΚΓ για όσους ξέρετε. Εκεί η ο κ. Διονύσης Κοσμάς,η κ. Ρεγγίνα Μανουσάκη,μέλη της εκδοτικής ομάδας ,η κ.Ελένη Παπαζησίμου πιστή συνεργάτης του περιοδικού, και μια ομάδα καθηγητών-συνεργατών του 4ου (3ου πλέον μετά τη συγχώνευση) μόνο ως δημόσιοι δεν λειτουργούν, αλλά ως γονείς για τα παιδιά που ζηλεύουν πολλοί επαγγελματίες δημοσιογράφοι- ‘’Της γάτας το Κουδούνι’’, ο τίτλος του από το μύθο του Αισώπου. Οπότε υπάρχουν ακόμη παιδιά που μαθαίνουν ιστορία, εξαιτίας καθηγητών-στυλοβατών. Όταν είχα επισκεφθεί το σχολείο και ξεφύλλιζα το περιοδικό στάθηκα στο αφιέρωμα των παιδιών στα ΜΑΡΤΥΡΙΚΑ ΧΩΡΙΑ. Σκέφτηκα αμέσως, πως τόσα χρόνια τα κανάλια το μόνο ρεπορτάζ που έχουν αυτή την ημέρα είναι αν ξέρουν οι νέοι τι γιορτάζουν ή τι φοράνε οι κοπέλες στην παρέλαση। Κανείς ποτέ δεν αναφέρθηκε στα Μαρτυρικά χωριά και όμως το έκαναν παιδιά 16 και 17 χρονών। Μόνο δύο στα τόσα χρόνια με αναλυτικά ρεπορτάζ-αφιερώματα τα έκανε και αυτοί είναι ο Νίκος Ασλανίδης με τα Αληθινά Σενάρια και ο Χρήστος Βασιλακόπουλος με τη Μηχανή του Χρόνου।

Σήμερα μέρα που είναι το ΠΙΝΑΚΙΟ ως συνδετικός κρίκος χρέους τιμής στους προγόνους που με το αίμα τους γράφτηκε η ελληνική ιστορία, αλλά και στις γενεές που έρχονται και την αναζητούν, παραθέτει ένα απόσπασμα από το ΑΦΙΕΡΩΜΑ των παιδιών του 4ου Λυκείου ΚΓ Περιστερίου. Η ιστορία υπάρχει όσο εμείς την αναζητάμε…ας το κάνουμε λοιπόν.

Ακολουθεί απόσπασμα από της Γάτας το Κουδούνι

Καλάβρυτα

Η γενναία συνεισφορά τους στην ιστορία της πατρίδας μας άφησε τραγικές μνήμες κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια τραγική εκδίκηση των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής γνώρισαν τα Καλάβρυτα στις 13 Δεκεμβρίου 1943. Για αντίποινα σε ενέργειες ανταρτών οι Γερμανοί σκότωσαν όλους τους νέους και τους άνδρες των Καλαβρύτων και έκαψαν την κωμόπολη. Στον τόπο της απάνθρωπης εκτέλεσης έχει στηθεί ένας σταυρός ύψους 8 μέτρων, πάνω στον ομαδικό τάφο των 1.100 μαρτύρων που θυμίζει σήμερα στο έθνος την άγρια εκείνη πράξη, ενώ το ρολόι της καθεδρικής εκκλησίας είναι από τότε σταματημένο στην ώρα της μεγάλης μεσημεριάτικης τραγωδίας: 2.34΄. Η επαρχία Καλαβρύτων από μόνη της παρουσιάζει μία ξέχωρη γραφικότητα και οι ευκαιρίες που προσφέρει για πολλαπλές εμπειρίες είναι απρόσμενες...

Τα σχόλια των παιδιών


''...ένοιωσα περήφανος την ώρα που καταθέσαμε στεφάνι στο μνημείο των πεσόντων...
..περήφανος για τη χώρα μου αλλά και για το σχολείο μου !!!!''

...μας είπε το μέλος της αποστολής και μέλος του δικτύου νεολαίας μαρτυρικών πόλεων Ελλάδας ( Κομμένο ΄Αρτας) Χρήστος Κοντογιάννης

Υ.Γ. Και μεις Χρήστο είμαστε περήφανοι για όλη τη δραστηριότητα της αποστολής!!!!

Μαρτυρικές Πόλεις & Χωριά της Ελλάδος 1940 - 1945:

ΑΓΙΑ ΕΥΘΥΜΙΑ
ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΑΕΤΟΣ
ΑΜΙΡΑ
ΑΝΩ ΒΙΑΝΝΟΣ
ΑΝΩ ΜΕΡΟΣ
ΑΝΩΓΕΙΑ
ΑΡΓΙΝΙΑ
ΑΣΠΡΑΓΓΕΛΟΙ
ΒΑΧΟΣ
ΒΛΑΧΕΡΝΑ
ΒΟΡΙΖΙΑ
ΒΟΥΝΙΧΩΡΑ
ΒΡΥΣΕΣ ΑΜΑΡΙΟΥ
ΓΔΟΧΙΑ
ΓΕΡΑΚΑΡΙ
ΔΑΜΑΣΤΑ
ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ
ΔΙΣΤΟΜΟ
ΔΟΛΙΑΝΗ
ΔΟΜΕΝΙΚΟ
ΔΟΞΑΤΟ
ΔΡΑΚΕΙΑ
ΔΡΑΜΑ
ΔΡΟΣΟΠΗΓΗ
ΕΛΑΤΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΧΩΡΙ
ΕΜΠΑΡΟΣ
ΕΠΤΑΛΟΦΟ
ΕΡΥΜΑΝΘΕΙΑ

ΚΑΒΑΛΛΑΡΙ
ΚΑΚΟΠΕΤΡΟΣ
ΚΑΛΑΜΙ
ΚΑΛΟΣΚΟΠΗ
ΚΑΛΟΥΤΑΣ
ΚΑΜΑΡΕΣ
ΚΑΝΔΑΝΟΣ
ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
ΚΑΤΩ ΒΙΑΝΝΟΣ
ΚΑΤΩ ΣΥΜΗ
ΚΕΡΑΣΙΑ
ΚΕΡΠΙΝΗ
ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΙ
ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ
ΚΟΜΜΕΝΟ
ΚΟΥΤΣΟΥΦΛΙΑΝΗ
ΚΟΞΑΡΕ
ΚΡΥΑ ΒΡΥΣΗ
ΛΕΧΟΒΟ
ΛΙΓΚΙΑΔΕΣ
ΛΙΔΩΡΙΚΙ
ΛΙΛΑΙΑ
ΛΟΧΡΙΑ
ΜΑΚΡΙΝΟ
ΜΑΛΑΘΥΡΟΥ
ΜΑΝΑΣΣΗΣ
ΜΑΓΑΡΙΚΑΡΙ
ΜΕΣΟΒΟΥΝΙ
ΜΕΣΟΒΟΥΝΟ
ΜΟΥΡΝΙΕΣ
ΜΟΥΣΙΩΤΙΤΣΑ

ΜΥΡΤΟΣ
ΝΕΑ ΑΓΧΙΑΛΟΣ
ΝΕΑ ΚΕΡΔΥΛΙΑ
ΝΙΚΑΙΑ
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
ΠΕΥΚΟΣ
ΠΡΟΣΗΛΙΟ
ΠΤΕΡΗ
ΠΥΡΓΟΙ
ΡΙΖΑ
ΡΙΖΟΜΥΛΟΣ
ΡΟΓΟΙ
ΡΟΔΑΚΙΝΟ
ΣΑΚΤΟΥΡΙΑ
ΣΑΡΧΟΣ
ΣΕΡΒΙΑ
ΣΚΙΝΕ
ΣΟΥΓΙΑ
ΣΥΚΟΛΟΓΟΣ
ΤΡΙΣΤΕΝΟ
ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗ
ΤΥΜΠΑΚΙ
ΤΥΜΦΡΗΣΤΟΣ
ΥΠΑΤΗ
ΦΛΑΜΠΟΥΡΑΡΙ
ΧΟΝΔΡΟΣ
ΧΟΡΤΙΑΤΗΣ
ΧΩΡΙΣΤΗ

Επισκεφθείτε το Κουδούνι της Γάτας: http://gatakoudouni.blogspot.com

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Η εκδίκηση των Ονείρων


Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Άνδρας ετών 28! Έλληνας ετών 28! Δημοσιογράφος ετών 28! Την ώρα που είσαι έτοιμος να ανοίξεις τα φτερά σου και να διασχίσεις τη ζωή σου ανάμεσα στα σύννεφα, αντιλαμβάνεσαι πως χτυπάς τα χέρια σου μέσα σε μια γούβα από λάσπη.

Δεν φταις εσύ όμως, ούτε οι γονείς σου που και αυτοί από πίσω σου, στην ίδια γούβα σε έσπρωχναν για να βγεις και ας μη πετούσες απλώς να έβγαινες.

Η μόνη ελευθερία που είχες ήταν το πρόσωπο σου που ήταν στραμμένο στον ουρανό.

Κι όμως με μια κλωτσιά στο βύθισαν στην λάσπη. Τόσο βαθιά που ασφυκτιάς.

Και οι φωνές πάνω από το κεφάλι σου ηχούν σαν φάλτσες νότες στην διαπασών.

Λιποθυμάς, συνέρχεσαι και βλέπεις μπροστά σου λίγα ψίχουλα και τις φωνές τις ακούς, γράψε ότι θα σου πω, όχι την αλήθεια, γράψε πόσο ωραία είναι εδώ που κυλιέσαι εσύ κι άλλοι στη λάσπη. Γράψε τα! Μόνο μη ζητήσεις άλλα ψίχουλα, μη ρίχνεις κλεφτές ματιές στον ουρανό… Νιώσε τη λάσπη πάνω σου, για λίγα ψίχουλα.

Αρνούμαι να παραστώ σε αυτό το θίασο της λάσπης, έχω όνειρα, έχω δικαιώματα, έχω φιλοδοξίες.

Ακούω εκκωφαντικά γέλια και νιώθω την μπότα να πιέζει με μεγαλύτερη δύναμη το κεφάλι μου. Όσο με πιέζεις, με πεισμώνεις. Δεν θα μου βυθίσεις τα όνειρα μου στη λάσπη. Δεν έκανα τόσο αγώνα για να ζω με τα ψίχουλα σου, κάτω από τη μπότα σου.

Δεν στερήθηκαν οι γονείς μου τη ζωή τους για να είμαστε όλοι κάτω από τη μπότα σου. Θα βγω έξω, δεν θα προλάβεις να σκεπάσεις τη γούβα. Θα δω τον έναστρο ουρανό. Θα χαθώ στις ευωδιές της φύσης. Θα ζήσω τον έρωτα μου, πετώντας ψηλά και μακριά από αδιάκριτα βλέμματα και προπαντός μακριά από εσένα.

Δεν έχεις εξουσία πάνω μου. Το ότι είσαι καλό θιασάρχης στο ανάκτορο μαζί με άλλους 299 και τους παρατρεχάμενους σας, δεν σημαίνει πως η ζωή μου θα γίνει ένα fast-forward καρέ από κινηματογραφικό φιλμ. Για ποιο κούρεμα μιλάς πως θα μου κάνεις; Ε; και ποιος εσύ; Εσένα θα σε φυγαδεύσουν. Αλλά να ξέρεις αν με κουρέψεις όσο είμαι κάτω από τη βρώμικη μπότα σου και δεν μπορώ να αντιδράσω, το μαλλί μου θα ξαναμακρύνει και σαν άλλος Σαμψών θα γυρέψω τη δική μου εκδίκηση.

Την εκδίκηση της ζωής μου και των ονείρων μου।

Διαβάστε και την πρώτη ανάρτηση:

Athens Post: http://athenapost.blogspot.com/2011/10/blog-post_26.html