Στην ιστορία οι 31οι Ολυμπιακοί Αγώνες

Η Ολυμπιακή Φλόγα που άναψε στις 5 Αυγούστου στο θρυλικό «Μαρακανά» του Ρίο ντε Τζανέιρο έσβησε στις 04:30 τα ξημερώματα της Δευτέρας (22/8), σηματοδοτώντας το τέλος των 31ων Ολυμπιακών Αγώνων και πρώτων στην ιστορία στη Νότια Αμερική.

Οι περίπου 11.000 κορυφαίοι αθλητές και αθλήτριες από κάθε πλευρά του πλανήτη ξεπέρασαν τον εαυτό τους, πρόσφεραν μοναδικά συναισθήματα, αγωνιζόμενοι σύμφωνα με τις αξίες και τα ιδεώδη του Ολυμπισμού: την ισότητα, την ευγενή άμιλλα και το «ευ αγωνίζεσθαι».

Έστειλαν μηνύματα για μια ειρηνική κοινωνία με λιγότερη βία και ανταγωνισμό, για μια κοινωνία με ανοχή στη διαφορετικότητα. Η κλεψύδρα όμως... άδειασε και στην τελευταία παράσταση των Αγώνων του Ρίο, την Τελετή Λήξης, το φίλαθλο κοινό έζησε -για τελευταία φορά πριν το 2020- στιγμές παγκόσμιας συγκίνησης. Οι Βραζιλιάνοι παρέδωσαν τη... σκυτάλη στους Ιάπωνες, για τη διοργάνωση των 32ων Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο, και η προσμονή των τεσσάρων ετών μόλις άρχισε...!

Η τελετή λήξης

Η  Τελετή Λήξης άρχισε στην ώρα της! Ορεκτικό... η προβολή βίντεο με εντυπωσιακά αθλητικά στιγμιότυπα από τους Ολυμπιονίκες όλων των αθλημάτων στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Με την... υπογραφή της πιο επιτυχημένης σχεδιάστριας καρναβαλιού του Ρίο ντε Τζανέιρο, της 69χρονης Ρόσα Μαγκαλιάες, τη μουσική επιμέλεια του Νορβηγού DJ Kygo και τη μαγευτική φωνή της Ρομπέρτα Σα ακολούθησε το καλλιτεχνικό μέρος της εκδήλωσης.

Οι περίπου 42.000 τυχεροί που κατέβαλαν από 715 έως 3.200 δολάρια για να βρεθούν στις κερκίδες του «Μαρακανά» παρακολούθησαν εντυπωσιακές χορογραφίες που αναπαριστούσαν τροπικά πουλιά, εν γένει την πανίδα και τη χλωρίδα της Βραζιλίας, αλλά και σχηματισμούς των Ολυμπιακών Κύκλων. Τα έντονα πρασινοκίτρινα χρώματα, αυτά της σημαίας της Βραζιλίας, αλλά και των παπαγάλων Μακάο κυριαρχούσαν και, με τα μεγάφωνα να παίζουν ήχους σάμπα, η σημαιοφόρος της Ελληνικής Ολυμπιακής αποστολής, η «χρυσή» επικοντίστρια, Κατερίνα Στεφανίδη, έκανε πρώτη την είσοδό της, με την έναρξη της παρέλασης των 207 αντιπροσωπειών των χωρών και των προσφύγων. Τα χρώματα από τις φόρμες των αθλητών και των αθλητριών μπερδεύτηκαν, καθώς εκείνοι έφευγαν άναρχα από τη σειρά για να συνομιλήσουν με αθλητές από άλλες χώρες, μετά την παρέλαση.

Η απονομή μεταλλίων του Μαραθωνίου ανδρών ήταν η επόμενη στο πρόγραμμα, ως είθισται, και είχε πρωταγωνιστή τον Κενυάτη Ελιούντ Κιπτσόγκ που ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, μέσα στο ιστορικότερο στάδιο της Βραζιλίας. Είχε έρθει η ώρα για την ανάκρουση του εθνικού ύμνου της Ελλάδας, της χώρας που «γέννησε» τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ αμέσως μετά οι μελωδικές παιδικές φωνές μιας χορωδίας τραγούδησαν τον Ολυμπιακό Ύμνο, σε σύνθεση του Σπύρου Σαμαρά και ποίηση του Κωστή Παλαμά, που συντέθηκε για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 1896.

Οι πρόσφατες αναμνήσεις από την κατάκτηση των πέντε χρυσών και ενός ασημένιου μεταλλίου στην επιστροφή του αθλητή με τα περισσότερα μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, του Μάικλ Φελπς, το «αντίο» του Τζαμαϊκανού σπρίντερ, Γιουσέιν Μπολτ, με τρία χρυσά για τρίτη διαδοχική φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, και από τα τέσσερα χρυσά μετάλλια και το ένα χάλκινο από το νέο «αστέρι» της ενόργανης γυμναστικής και σημαιοφόρο των ΗΠΑ στην Τελετή Λήξης, τη 19χρονη Σιμόν Μπάιλς, ήταν εικόνες που περνούσαν από το μυαλό πριν ακολουθήσει μία οκτάλεπτη παράσταση... πρόγευση για τον τρόπο, με τον οποίον η ιαπωνική κουλτούρα θα συνδυαστεί με τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε τέσσερα χρόνια από σήμερα.

Η ελληνική γεύση

Για τους Έλληνες, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο θα θυμίζουν την 5η καλύτερη συγκομιδή μεταλλίων στην Ιστορία: έξι μετάλλια. Τρία χρυσά, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα. 

Η τελευταία φορά που η Ελλάδα πανηγύρισε την κατάκτηση χρυσού μεταλλίου σε Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν το 2004, στην Αθήνα.

Οι Έλληνες θα θυμούνται τα «χρυσά» παιδιά τους και τις συγκλονιστικές μάχες τους πριν ανέβουν στην κορυφή του κόσμου: το «χρυσό πιστόλι» Άννα Κορακάκη, τον «Gold Lord of the Rings» Λευτέρη Πετρούνια και την χρυσή «βασίλισσα των αιθέρων» Κατερίνα Στεφανίδη.

Με την ίδια συγκίνηση, η Ελλάδα θα... φουσκώνει από υπερηφάνεια και για το πιο χρυσό... ασημένιο μετάλλιο, αυτό του Σπύρου Γιαννιώτη στα 10 χιλιόμετρα κολύμβηση ανοικτής θαλάσσης. Όπως φούσκωσαν και τα πανιά των Τάκη Μάντη και Παύλου Καγιαλή πριν χαρίσουν το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία 470 της ιστιοπλοΐας.

Ο... χορός των μεταλλίων είχε αρχίσει με το χάλκινο μετάλλιο της Κορακάκη στα 10μ. αεροβόλο πιστόλι, ενώ το πλήρωμα του διπλού σκιφ γυναικών, Κατερίνα Νικολαΐδου και Σοφία Ασουμανάκη, χάρισε στην Ελλάδα τη μία και μοναδική 4η θέση, μένοντας  5΄΄ μακριά από την... αιωνιότητα.