Οι νέοι να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ: Για να εκδικηθούν όσους τους αγνόησαν Για να
αποδείξουν ότι δεν είναι πειραματόζωα. Για
να ζήσουν με αξιοπρέπεια
Κανείς δεν μπορεί να μας πείσει ότι
είναι γραπτό της μοίρας μας να ζήσουμε σε μια χώρα που να βασιλεύει η απόγνωση
και η εξαθλίωση
Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο
Ένας
άνθρωπος που δεν συμβιβάστηκε ποτέ και το έδειξε από τα 27 του όταν αρνήθηκε να
συμμετάσχει σε μια ΝΑΤΟϊκή αποστολή ενάντια στη Γιουγκοσλαβία καθώς δεν ήθελέ
να γίνει ακόμη ένα εξάρτημα στη μηχανή ενός πολέμου άδικου για το σερβικό λαό. Ένας
άντρας που στέκει κι αυτός εναντίον του
μνημονίου και των εδώ εκπρωσώπων του, ζητά τη ψήφο μας αύριο.
Ο
λόγος για τον Γιώργο Παπαϊωάννου που κατεβαίνει στη Β’ Αθήνας με το ΣΥΡΙΖΑ και
προτρέπει τον κόσμο μέσω του Πινακίου να διεκδικήσει τα όνειρα του με όπλο του
την κάλπη.
Μας
μιλά για τις απόψεις που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ για το λαθρομεταναστευτικό, αλλά και για
τα σενάρια της επόμενης ημέρας των εκλογών.
Ο
ίδιος εργάζεται στο ΚΕΘΕΑ και βολιδοσκοπεί την κατάσταση των τελευταίων χρόνων επισημαίνοντας πως όλοι
εκμεταλλεύτηκαν το φορέα επικοινωνιακά
και το μόνο που ουσιαστικό που έκαναν ήταν να κόψουν μισθούς και παροχές στους εξυπηρετούμενους.
Ο
λόγος του λιτός αλλά περιεκτικός συμπικνώνει όλη την εικόνα που έφεραν τα
μνημονιακά κόμματα στην Ελλάδα.
Στο
βιογραφικό σου διαβάζουμε πως τον Μάρτιο του 1999, εν μέσω του πολέμου των
Η.Π.Α. και Ε.Ε. ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, παρουσιάστηκες στο Πολεμικό Ναυτικό και διατάχθηκες να
παρουσιαστείς στο αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» που έφευγε για την Αδριατική στα πλαίσια
ΝΑΤΟϊκής αποστολής. Αντιστάθηκες μέσα και έξω από το πλοίο επώνυμα, όπως και
άλλοι δύο ναύτες, στην πολεμική επιχείρηση.
Θα μας εξηγήσεις γιατί ενέργησες έτσι και τι σκεφτόσουν;
«Σκεφτόμουν ότι όταν το Βελιγράδι βομβαρδίζεται, δεν
είναι δυνατόν εγώ και οι συνάδελφοί μου να είμαστε ένα εξάρτημα στη μηχανή του
πολέμου αλλά πρέπει να κάνουμε κάτι. Ήξερα ότι αν σκεφτόμουν το όποιο κόστος
και δεν έκανα αυτό που έπρεπε, θα μετάνιωνα. Ενήργησα έτσι γιατί ένιωθα ότι
αυτό είναι χρέος μου απέναντι σε όλους αυτούς που αγωνίστηκαν σε ακόμα πιο
δύσκολες συνθήκες και με κίνδυνο για τη ζωή τους, για κάθε δίκαιη υπόθεση».
Κατεβαίνεις με το ΣΥΡΙΖΑ και λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες ο κόσμος φαίνεται να εναποθέτει όνειρα και προσδοκίες στη δικιά σου παράταξη. Σε φοβίζει αυτό ή σε γεμίζει ευθύνη και θάρρος για την επόμενη μέρα;
Ο κόσμος τα όνειρα και τις προσδοκίες του δεν πρέπει
πια να τα εναποθέτει. Πρέπει να τα κάνει πράξη. Η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ και της
Αριστεράς είναι να συμβάλλει σε αυτό, να βρίσκεται μαζί του και δίπλα του.
Αν
υποθέσουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρωταγωνιστική θέση την επόμενη των εκλογών ποιες
θα είναι οι προτεραιότητες του;
«Αν τα κόμματα του μνημονίου αδυνατούν να
σχηματίσουν κυβέρνηση, τότε η πρώτη μετεκλογική πράξη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι να
καλέσει το λαό στις πλατείες και στους δρόμους. Ώστε να διατρανώσει για μια
φορά ακόμα τη θέλησή του να διώξει την τρόικα από τη χώρα. Να αποτελέσει ασπίδα
απέναντι σε κάθε νέα αντιδημοκρατική εκτροπή. Να κάνει σαφές ότι δεν θα
επιτρέψει σε κόμματα που προεκλογικά πολιτεύτηκαν με αντιμνημονιακό λόγο, να
στηρίξουν μια νέα κυβέρνηση Ράιχενμπαχ, νοθεύοντας και πάλι τη λαϊκή βούληση.
Να πιέσει για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης που επιτέλους θα εκφράζει τη δική
του θέληση. Ιδρυτική πράξη μιας τέτοιας κυβέρνησης θα είναι η καταγγελία και η
κατάργηση μνημονίων και δανειακών συμβάσεων. Αν καταφέρουν να σχηματίσουν
μνημονιακή κυβέρνηση με βάση το καλπονοθευτικό σύστημα και τα στημένα ΜΜΕ, θα
είμαστε από τη Δευτέρα απέναντί τους».
Πολλοί
είναι αυτοί που «κολλάνε» να σας ψηφίσουν εξαιτίας των απόψεων σας για το
λαθρομεταναστευτικό. Τι απαντάς σε αυτούς; Και ένα υποερώτημα, θεωρείς πως το
λαθρομεταναστευτικό χρησιμοποιήθηκε από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για προεκλογικούς λόγους;
«Θα χρησιμοποιούσα τον όρο «πρόβλημα μετανάστευσης»,
μιας και μιλάμε για ένα παγκόσμιο πρόβλημα που είναι ότι εκατοντάδες
εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο αναγκάζονται να μεταναστεύουν. Θα έλεγα σε
όποιον σκέφτεται αν θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ για αυτό το λόγο, να μη στηρίξει αυτούς
που σήμερα κάνουν τους σκληρούς στους ξένους και σκύβουν το κεφάλι όταν ο ξένος
λέγεται Σόιμπλε ή Φούχτελ. Θα του έλεγα ότι γνωρίζουμε τα προβλήματα που
υπάρχουν στο κέντρο και τις φτωχιές γειτονιές της Αθήνας, ότι δεν ευθυνόμαστε φυσικά
εμείς για τη γκετοποίηση αλλά αυτοί που σήμερα πουλάνε προστασία στον πολίτη.
Ότι για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα δεν χρειάζεται να προεκλογικός τσαμπουκάς
στους αδύναμους αλλά σύγκρουση με τους ισχυρούς, κατάργηση της συνθήκης
«Δουβλίνο ΙΙ», ανασυγκρότηση της παραγωγής και της οικονομίας αντί για
εγκατάλειψη, διάλυση και ανεργία, πραγματικές και σε βάθος λύσεις, δηλαδή,
μακριά από κραυγές και ψέματα».
Εργάζεσαι
στο ΚΕΘΕΑ από το 2004. Από τότε έχουν περάσει 3 κυβερνήσεις διαφορετικές.
Ασχολήθηκε κάποιος από αυτούς ουσιαστικά με τα προβλήματα και την
καθημερινότητα των εργαζομένων και των εξυπηρετούμενων σας;
«Επικοινωνιακά κάποιοι ασχολήθηκαν αρκετά.
Ουσιαστικά επίσης ασχολήθηκαν, ειδικά τα τελευταία χρόνια: Μείωσαν τη
χρηματοδότηση, πετσόκοψαν τους μισθούς των εργαζομένων, δυσκόλεψαν τη ζωή των
εξυπηρετούμενων. Σε μια χώρα που οδηγείται στην ερήμωση, φαίνεται ότι η
φροντίδα των ανθρώπων που χρειάζονται υπηρεσίες όπως η απεξάρτηση και η
επανένταξη είναι πολυτέλεια. Ακόμα κι αν αυτή η πορεία προς την ερήμωση
σημαίνει πολλαπλασιασμό προβλημάτων όπως είναι η εξάρτηση από ουσίες. Το
σλόγκαν του ΚΕΘΕΑ «Στην κρίση απαντάμε με αλληλεγγύη» φαίνεται ότι δεν είναι
συμβατό με αυτούς που βλέπουν μόνο νούμερα και όχι ανθρώπους».
Θεωρείς
ότι τα μνημόνια έχουν καταρρίψει το
κοινωνικό κράτους;
«Μνημονιακό
καθεστώς σημαίνει περισσότερο κράτος καταστολής και καταπίεσης και εξαφάνιση
του κοινωνικού κράτους, ακόμα κι αυτού του ελάχιστου που διέθετε η Ελλάδα. Είναι
γνωστό ότι ακόμα και το προσδόκιμο ζωής πέφτει αισθητά στις χώρες που πέφτουν
στα νύχια του ΔΝΤ. Κανείς δεν μπορεί να μας πείσει ότι είναι γραπτό της μοίρας
μας να ζήσουμε σε μια χώρα που να βασιλεύει η απόγνωση και η εξαθλίωση για να
είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας απέναντι στις τράπεζες και τους
τοκογλύφους. Ειδικά όταν σε αυτές οι υποχρεώσεις σημαίνουν να τους πληρώνουμε στο
πολλαπλάσιο και για πάντα».
Θέλω
ένα σχόλιο σου για τον τρόπο που χειρίζονται ιδρύματα και ο φορείς οι ηγεσίες
του Υπουργείου Υγείας. Εκτιμάς πως πάνε να τα μετατρέψουν σε χώρους που
στοιβάζουν ψυχές οδηγώντας την Ελλάδα
πολλές δεκαετίες πίσω;
«Η κατάσταση είναι
τραγική και αν δεν τους σταματήσουμε θα χειροτερέψει κι άλλο. Ακόμα και βήματα
που είχαν γίνει, όπως η αποασυλοποίηση, ακυρώνονται. Ιδρύματα και φορείς που
πάσχιζαν να προσφέρουν, υπολειτουργούν ή κλείνουν. Στη θέση τους μπαίνει ο
εγκλεισμός, η εγκατάλειψη και η περιθωριοποίηση. Οι εργαζόμενοι στους φορείς
του Υπουργείου Υγείας πετιούνται στο δρόμο μαζί με τους χρήστες των υπηρεσιών.
Αυτό το έγκλημα πρέπει να το σταματήσουμε».
«Για να εκδικηθεί όσους τον αγνόησαν. Για να
αποδείξει ότι δεν είναι πειραματόζωο. Για να μπορέσει να ζήσει με αξιοπρέπεια
στη χώρα του και όχι στο περιθώριο, στην ανεργία ή στην Αυστραλία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου