Η καλή όρεξη προϋποθέτει... νηστεία

Η γιαγιά μου έλεγε, κι εγώ δεν το καταλάβαινα: Μείνε νηστικός, να εκτιμήσεις το ξεροκόμματο...

Του Πάνου Γιαννάκαινα

Συμφώνησαν τα συμφωνηθέντα και συνομολόγησαν τα ήδη γνωστά. Μια πάγια τακτική των ανά τις δεκαετίες πρωταγωνιστών της ελληνικής πολιτικής σκηνής, που δίνει την εντύπωση πώς οι ταγοί της εμμένουν στα πατροπαράδοτα διδάγματα του τύπου "επανάληψη μήτηρ μαθήσεως"!

Κι ενώ εκ πρώτης διαισθάνεσαι μια ελαφρά στροφή στην ρότα του Ευάγγελου Βενιζέλου, που μετεκλογικά φάνηκε ότι προς στιγμήν παρεξέκλινε των προεκλογικών του εξαγγελιών, τελικά την έκπληξη από την... άκρα του τάφου σιωπή του Αντώνη Σαμαρά στο ζήτημα της αναδιαπραγμάτευσης έρχεται να επικαλύψει η καθομολογούμενη παραδοχή ότι κατόπιν εφαρμογής του Μνημονίου θα έρθει η καταστρατήγησή του!

Εν ολίγοις, πρώτα θα εφαρμόσουμε το ακατονόμαστο και μετά θα το εξορκίσουμε για να βρούμε την υγειά μας. Αν μιλούσαμε για παθολογία, θα λέγαμε ότι πρώτα ο ασθενής πρέπει να ασθενήσει και μετά θα εφαρμόσουμε θεραπευτική αγωγή.

Δεν λέω, έχει την λογική του τούτο το σκεπτικό: Πώς να εισαγάγεις κάποιον σε ανάρρωση, αν πρώτα δεν ασθενήσει;

(Η γιαγιά μου έλεγε, κι εγώ δεν το καταλάβαινα: Μείνε νηστικός, να εκτιμήσεις το ξεροκόμματο...)