Πινάκιο - Φρέσκιες ειδήσεις... επί πίνακι!: Ο Έλληνας σκηνοθέτης Θανάσης Πρωτάτος που πήρε το διεθνές βραβείο Award of Excellence στην Καλιφόρνια, μιλάει στο eirinika.gr και στο Πινάκιο - To ντοκιμαντέρ με τον ελληνικό γάμο στη Σέριφο ξεχειλίζει από Ελλάδα!

Ο πετυχημένος νεαρός σκηνοθέτης Θανάσης Πρωτάτος

Ο ελληνικός γάμος στη Σέριφο που έγινε ντοκιμαντέρ και ξετρέλανε τους Αμερικανούς.

«Εύχομαι λοιπόν ακόμη και τώρα παρά τις δυσκολίες μέσα από κοινή προσπάθεια να εργαστούμε όλοι μας , παίζοντας κατά κάποιο τρόπο τον "ρολό" μας σε αυτή την ταινία που λέγεται "Ελληνική Κρίση" , ώστε να καταλήξουμε σε ένα happy end».

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο

Φωτογραφίες: VDouros

Σε μια περίοδο που τα ξένα σήριαλ έχουν κατακλύσει την μικρή οθόνη και την ίδια ώρα που ο ελληνικός κινηματογράφος περνάει ίσως την μεγαλύτερη παρακμή του, η ελπίδα φαίνεται να έρχεται από Θεσσαλονίκη δια μέσου Καλιφόρνιας… Ναι, καλά διαβάσατε ο Θεσσαλονικιός σκηνοθέτης Θανάσης Πρωτάτος απέσπασε το βραβείο Award of Excellence στα διεθνή βραβεία Accolade που εδρεύουν στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα πως η Ελλάδα διαθέτει ισχυρά και νέα μυαλά…

Τονίζει δε πως ένας από τους λόγους –όπως εκτιμά ο ίδιος- που κατέλαβε την πρώτη θέση ήταν πως το ντοκιμαντέρ του «ξεχείλιζε» από Ελλάδα και ελληνική παράδοση. Και όλο αυτό ήταν δεμένο με πλούσια πλοκή η οποία διαδραματιζόταν μέσα από τα μάτια του μικρού Γιάννη.

Ο Θανάσης Πρωτάτος μιλά για τον ελληνικό κινηματογράφο και τα σημάδια παρακμής που δείχνει την περίοδο αυτή αλλά ταυτόχρονα υποστηρίζει πως οι «μικροί» δημιουργοί είναι αυτοί που θα τον στηρίξουν.

Τέλος, τον ρωτάμε αν το σήριαλ ή αν προτιμάτε η κρίση στην Ελλάδα θα έχει happy – end…και δίνει μια πολύ ενδιαφέρουσα απάντηση. Απολαύστε την συνέντευξη που ακολουθεί...

Πριν από λίγες ημέρες το ντοκιμαντέρ σας «The Journey» απέσπασε το βραβείο Award of Excellence στα διεθνή βραβεία Accolade που εδρεύουν στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Θα μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτή την παραγωγή;

«Το ντοκιμαντέρ διηγείται την πραγματική ιστορία του μικρού Γιάννη από την Αθήνα , ο οποίος ταξιδεύει ως την Σέριφο , την γενέτειρα του πάτερα του , για να γίνει μάρτυρας του γάμου των γονιών του , Σωτήρη και Σοφίας και να βαπτιστεί εκεί κάτω από τον ήλιο του Αιγαίου και μεταξύ συγγενών και φίλων!

Το ντοκιμαντέρ ξεκινά από την στιγμή που ο μικρός Γιάννης βρίσκεται εν πλω , στο πλοίο Αδαμάντιος Κοραής , με προορισμό την Σέριφο , δυο μέρες πριν την ημέρα του γάμου και συνεχίζεται μέχρι και την στιγμή όπου εγώ και ο εξαίρετος συνεργάτης μου , φωτογράφος ντοκουμέντου VDouros , επιστρέφουμε πίσω στην Αθήνα μια μέρα μετά τον γάμο.

Η ταινία ουσιαστικά είναι ένα οδοιπορικό , ένα ταξίδι (journey) , μέσα από τα μάτια του μικρού ηρώα , του Γιάννη. Και μέσα από την δική του εμπειρία έχουμε και εμείς σαν θεατές την ευκαιρία να γνωρίσουμε χαρακτήρες , ανθρώπους , ήθη και έθιμα της Ελληνικής παράδοσης!»

Προσμένατε την βράβευση ή αιφνιδιαστήκατε;

«Οι δημιουργίες μου , όσον αφορά το γάμο , έχουν πάντα μια κεντρική ιστορία. Για μένα η συγκεκριμένη είχε να πει πράγματα και από την αρχή πίστεψα σε αυτήν. Ήθελα λοιπόν να δείξω και στον υπόλοιπο κόσμο αυτό που βίωσα ο ίδιος. Αυτός ήταν και ο αρχικός μου στόχος. Συμμετέχοντας λοιπόν σε έναν διεθνή θεσμό με χιλιάδες συμμέτοχες από όλο τον κόσμο δεν θα έλεγα ότι πρόσμενα μια σίγουρη βράβευση. Η έκπληξη μου ήταν μεγάλη και φυσικά πολύ ευχάριστη όταν έλαβα την επιστολή με τα αποτελέσματα».

Γιατί αποφασίσατε να κάνετε ένα ντοκιμαντέρ για έναν γάμο;

«Είναι μια θεματική που έχει για μένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πρόκειται για κάτι αληθινό που βασίζεται σε πραγματικές εμπειρίες. Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με την θεματική του γάμου , πριν πέντε χρόνια , διαπίστωσα πως υπήρχε μια επιφανειακή προσέγγιση πάνω στο θέμα. Όλοι μας έχουμε δει βίντεο γάμων , φίλων ή συγγενών και τις περισσότερες φορές το μυαλό μας πάει στη λέξη "βαρετό". Για μένα αυτό οφείλεται στη απλή καταγραφή η όποια τις περισσότερες φορές βασίζεται μόνο σε στοιχειά εντυπωσιασμού χάνοντας την ουσία που είναι οι άνθρωποι και οι ιστορίες που έχουν να διηγηθούν. Η προσέγγιση λοιπόν του ντοκιμαντέρ είναι αλληλένδετα δεμένη με αυτού του είδους την διήγηση η όποια βασίζεται σε χαρακτήρες και με εκφράζει απόλυτα όταν καταγράφω με τον φακό μου γεγονότα σαν και αυτά».

Ποια ήταν τα σημεία για τα οποία το «The Journey» ξεχώρισε;

«Νομίζω σε αυτό απαντά με τον καλύτερο τρόπο ο πρόεδρος των Accolade , Thomas Baker , μέσω της επιστολής που μου έστειλε και στην όποια μεταξύ άλλων αναφέρει...

" Συχνά πολλοί βιντεογραφοι φαίνεται πως ξεχνούν ότι οι ταινίες γάμου έχουν να κάνουν και αυτές με την διήγηση μιας ιστορίας (storytelling) όπως ακριβώς και κάθε άλλη ταινία μεγάλου μήκους. Τις περισσότερες φορές η καταγραφή τους αποτυγχάνει να παρουσιάσει τους χαρακτήρες και την ιστορία τους. Η δουλεία σου σε αυτό τον τομέα στέκει πάνω από άλλες".».

Ποια ήταν τα συναισθήματα σας όταν ακούσατε το όνομα σας και όταν κρατήσατε στα χέρια σας το βραβείο;

«Μεγάλη έκπληξη και χαρά στην αρχή! Ήταν κάτι με ιδιαίτερη σημασία για μένα γιατί η συγκεκριμένη ταινία δεν κρίθηκε σαν ένα απλό βίντεο γάμου αλλά σαν ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους παρουσιάζοντας κάτι ιδιαίτερο και το όποιο αναγνωρίστηκε μέσα από πολλές συμμέτοχες και μια ιδιαίτερα αυστηρή διαδικασία επιλογής. Επίσης κάτι το όποιο με συγκίνησε πραγματικά ήταν τα σχόλια των ανθρώπων της επιτροπής. Όταν κάποιος βλέπει αυτό ακριβώς που βλέπεις και εσύ , είναι πραγματικά συγκινητικό».

Πιστεύετε ότι αν θα γινόταν κάποιος εγχώριος διαγωνισμός θα βραβευόσασταν ξανά;

«Αυτό δεν το γνωρίζω. Μια βράβευση είναι συνάρτηση πολλών στοιχείων. Αυτό που θα ευχόμουν όμως θα ήταν να γεννηθούν τέτοιου επιπέδου θεσμοί στη χώρα μας γιατί σίγουρα θα ανεβάζανε πολύ τον πήχη της δημιουργίας».

Αλήθεια, ο κινηματογράφος στην Ελλάδα έχει μέλλον...αλλά βασικά έχει παρόν;

«Ο κινηματογράφος στην Ελλάδα έχει παρόν και σίγουρα θα έχει και μέλλον. Ίσως με μια πρώτη μάτια κάποιος να πει πως πλέον ο Ελληνικός κινηματογράφος περνάει και αυτός μια "κρίση", μια παρακμή. Μέχρι ένα βαθμό αυτό είναι αλήθεια. Από την άλλη όμως υπάρχει μια ανεξάρτητη σκηνή στον κινηματογράφο που τα τελευταία χρόνια κάνει μικρά θαύματα. Υπάρχουν δημιουργοί που αγωνίζονται καθένας με ότι μέσα διαθέτει και το κυριότερο αποκομμένοι πλέον από τις νοοτροπίες των περασμένων χρονών , οι όποιοι επιδεικνύουν εξαιρετικά δείγματα γραφής! Αν αθροίσουμε όλες αυτές τις προσπάθειες και αν τις υποστηρίξουμε και τις αναδείξουμε τότε αυτό που θα πάρουμε από τον Ελληνικό κινηματογράφο τα επόμενα χρόνια θα είναι κάτι εξαιρετικό!»

Υπάρχουν ηθοποιοί που θέλετε να συνεργαστείτε...Ποιοι είναι αυτοί;

«Υπάρχουν πολλοί Έλληνες ηθοποιοί που θα ήθελα να συνεργαστώ μαζί τους.

Ο καθένας έχει κάποια ιδιαίτερα χαρίσματα που με συναρπάσουν, όμως αυτήν την στιγμή θα προτιμούσα να μην αναφέρω ονόματα».

Προσωπικά όσο και να θέλω να παρακολουθήσω ελληνικό κινηματογράφο, δεν μπορώ πια τις νέες παραγωγές, οι οποίες καλύπτονται γύρω από μια δήθεν κουλτούρα με πολλά σεξιστικά και βίαια μηνύματα, πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Σε αντίθεση με τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο που όλοι μας την έχουμε δει και θα ξαναδούμε με την ίδια όρεξη ταινίες. Γιατί συμβαίνει αυτό κατά την προσωπική σας γνώμη;

«Οι παλιές Ελληνικές ταινίες έχουν έντονο το στοιχειό του αυθεντικού γι’ αυτό παραμένουν τόσο αγαπητές. Ήταν δημιουργίες που έγιναν με μεράκι σε δύσκολες εποχές με λίγα μέσα αλλά με πολύ αγάπη και φαντασία και αυτό φαίνεται βλέποντας τες. Σήμερα ζούμε σε μια άγρια πραγματικά εποχή πολύ διαφορετική από την παλιά όπου τα "προϊόντα" καταναλώνονται μαζικά και γρήγορα ώστε να υπάρξει το επιθυμητό κέρδος. Όλα μετριούνται σε νούμερα και ποσοστά. Είναι εν μέρη αναμενόμενο να διαγράφεται αυτό το κλίμα και μέσα από πολλές Ελληνικές σύγχρονες παράγωγες. Είναι κάτι που ελπίζω να αλλάξει στο μέλλον».

Γιατί δεν βλέπουμε πια στην μικρή οθόνη ταινίες όπως το Νησί ή το 10, είναι μόνο το κόστος στη μέση;

«Το κόστος τέτοιων ταινιών είναι σίγουρα ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες. Η αγορά της Ελλάδας δύσκολα μπορεί να απορροφήσει τόσο μεγάλες παραγωγές. Η κρίση δυστυχώς έχει επηρεάσει και τα οικονομικά των τηλεοπτικών σταθμών που είναι πολύ δύσκολο να ανταποκριθούν».

Θα σκηνοθετούσατε σήριαλ; Και αν ναι, πως θα ήταν αυτό;

«Σε αυτή την φάση δεν νομίζω πως θα έμπαινα σε αυτή την διαδικασία. Τα σήριαλ έχουν μια τελείως διαφορετική προσέγγιση από αυτό που κάνω. Αν ονομάσουμε "σήριαλ" μια σειρά ταινιών ντοκιμαντέρ με μια συγκεκριμένη θεματική , ναι θα το έκανα πολύ ευχαρίστως!»

Η βράβευση σας θεωρείτε πως στέλνει ένα μήνυμα στην Ελλάδα της κρίσης;

«Το μεράκι , η επιμονή και η προσπάθεια μπορούν να φέρουν αποτελέσματα. Νομίζω είναι το κυριότερο μήνυμα που στέλνει η βράβευση αυτή.

Σίγουρα δεν είναι μια σύντομη ή ευχάριστη διαδικασία. Έχει πολλές δυσκολίες , όμως είναι ο μόνος δρόμος για ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας».

Θα γυρνούσατε ένα ντοκιμαντέρ στο οποίο θα καταγράφατε την Ελλάδα στις ημέρες του μνημονίου; Πως το φαντάζεστε;

«Αν και πρόκειται για ένα θέμα που ήδη έχει παρουσιαστεί μέσα από αρκετά ντοκιμαντέρ τα τελευταία χρόνια θα έλεγα πως παραμένει επίκαιρο.

Και πως να μην παραμένει θα μου πείτε αφού όλοι μας το βιώνουμε σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας.

Αν θα γυρνούσα όμως ένα θα ήθελα να δω μέσα από αυτό πως βιώνουν άνθρωποι που δεν θα περιμέναμε την συγκεκριμένη δύσκολη εποχή για την Ελλάδα.

Έχετε αναρωτηθεί για παράδειγμα τι θα είχε να μας πει μια μαθήτρια της έκτης Δημοτικού γι’ αυτό; Ένας φυλακισμένος ίσως ή ένας μοναχός!

Νομίζω θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον».

Αν η ιστορία της Ελλάδας ήταν ταινία θα είχε happy end ;

«Η Ελλάδα μέσα από την ιστορία της μέχρι τώρα έχει δυστυχώς να επιδείξει πολλές άσχημες στιγμές.

Πάντα όμως βρίσκει τον τρόπο και επανέρχεται και αυτό νομίζω οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους ίδιους τους Έλληνες και την κουλτούρα τους.

Σαν λαός έχουμε αποδείξει μέσα από την ιστορία μας πως λειτουργούμε παραδόξως καλυτέρα κάτω από πίεση.

Η ηρεμία είναι κάτι που δεν μας ταιριάζει φαίνεται!

Εύχομαι λοιπόν ακόμη και τώρα παρά τις δυσκολίες μέσα από κοινή προσπάθεια να εργαστούμε όλοι μας , παίζοντας κατά κάποιο τρόπο τον "ρολό" μας σε αυτή την ταινία που λέγεται "Ελληνική Κρίση" , ώστε να καταλήξουμε σε ένα happy end».