Βασίλης Γιακούμαρος: Ο Πολιτισμός απαιτείται για την άσκηση Πολιτικής

Η πρόκληση να υποδυθεί τον Ιωάννη Λάβδα από το «Χτυποκάρδια στο θρανίο» και πως ανταπεξήλθε με επιτυχία

«Οι παλιές ελληνικές ταινίες πάντα θα είναι στην καρδιά όλων μας όπως και οι ήρωες αυτών!»

Πως ο έρωτας και το σκίρτημα ισοπεδώνει το facebook και το instagram μέσα από την ιστορία της «Πετροβασίλη»

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο

Από τις διαχρονικές ατάκες του ελληνικού κινηματογράφου είναι αυτή όπου ο Γιώργος Κωνσταντίνου υποδυόμενος τον προγυμναστή στα αρχαία της Αλίκης Βιουγικλάκη ως Ιωάννης Λάβδας περιγράφει ένα…προφιτερόλ!

«Δε μου λες; Εσείς εδώ φτιάχνετε ένα που είναι, έτσι όλο σαντιγύ, που έχει από κάτω σοκολάτα… όχι, από πάνω σοκολάτα… και έχει πάλι το… και είναι όλο μέσα σ΄ ένα γυάλινο μπολ…»,  «Ααα, προφιτερόλ κύριε!» , «Πώς το ΄πες, Προφιτερόλ. Φροφιτερόλ…;»

«Όχι φροφιτερόλ, προφιτερόλ, κύριε. Να σας το μάθω…» , «Όχι… Δε θέλω να το μάθω… Θέλω να το φάω!...»

Εκατοντάδες θεατές ξελιγώνονται στα γέλια όσες φορές το έχουν δει, ενώ ξεκαρδίζονται ακόμη και μικρά παιδιά σήμερα.

Ο Βασίλης Γιακούμαρος υποδύεται τον Ιωάννη Λάβδα στην παράσταση «Χτυποκάρδια στο θρανίο» που παίζεται στο θέατρο Ήβη  και μιλά στο «Πινάκιο» γι’αυτό του τον ρόλο και τις απαιτήσεις του καθώς έχει ταυτιστεί με τον Γιώργο Κωνσταντίνου.

Επίσης  μιλά για την Πετροβασίλη στην εποχή των social media, για την ανεμελιά της εποχής που γραφόταν και παιζόταν για πρώτη φορά το έργο και το τι έχει αλλάξει σήμερα!

Τονίζει πως ο Πολιτισμός είναι απαραίτητος για την άσκηση της πολιτικής, ενώ επισημαίνει πως το θέατρο κρύβει πολλές αλήθειες αποκωδικοποιημένες.

Ο Βασίλης Γιακούμαρος είναι από τους ηθοποιούς με αθόρυβα αλλά με σταθερά βήματα οδεύει έως την άλλη άκρη του ονείρου του, με πυξίδα του την αγαπημένη του υποκριτική.

Ξανά στο θεατρικό σανίδι να ενσαρκώνεις ρόλο από ελληνικό κινηματογράφο. Αυτή την φορά τον προγυμναστή της Γεροβασίλη. Σε φόβισε που κλήθηκες να υποδυθείς έναν ρόλο που έχει ταυτιστεί από τον Κωνσταντίνου;

«Ιωάννης Λάβδας! Είναι γεγονός πως μας συστήθηκε από τον κύριο Κωνσταντίνου που τον υποδύθηκε στο θέατρο και στη συνέχεια στον κινηματογράφο. Ήρθε η στιγμή λοιπόν μετά από χρόνια να ανέβει ξανά το έργο του Αλέκου Σακελάριου «Χτυποκάρδια στο θρανίο» με μια καινούργια διανομή και από μια νέα ματιά!!!

Μεγάλη χαρά όταν ο Λάκης (σ.σ εννοεί τον Λαζόπουλο)  στο τέλος της ακρόασης μου είπε : «Από εμένα, είσαι οκ!» Ακολουθεί το άγχος και η αγωνία....

Πρόβες, πρόβες, πρόβες αλλά κανένας φόβος! Μια διαδικασία πολύ- πολύ δημιουργική για να φτάσουμε όλοι μαζί και ο καθένας μας ξεχωριστά στο αποτέλεσμα που παρουσιάζουμε στο θέατρο Ήβη που τόσο πολύ έχει αγκαλιάσει ο κόσμος και τους ευχαριστούμε πολύ!!!!»

Τελικά αυτό το προφιτερόλ σηματοδοτεί ταξιακά χάσματα;

 «Το ραντεβού είναι σε ένα ακριβό ζαχαροπλαστείο. Στέκι φοιτητών δεν το λες.

 Δεν νομίζω πως σηματοδοτεί ταξικά χάσματα. Σήμερα δηλαδή θα δεις φοιτητές στο Ζόναρς ή σε κάποιο άλλο τέτοιου τύπου μαγαζί;

Το προφιτερόλ λοιπόν είναι μια αφορμή για μια καταπληκτική σκηνή καθώς ο φοιτητής Λάβδας προσπαθεί να πάρει ένα γλυκό που δεν γνωρίζει, δεν έχει να το πληρώσει και τελικά παραγγέλνει ένα καφεδάκι!!! Τουλάχιστον έτσι το είδα εγώ».

 Οι δυο σου τελευταίοι θεατρικοί ρόλοι έχουν βαθιά κοινωνικά γνωρίσματα και έχουν χαραχθεί στην συνείδηση του κόσμου;

«Οι παλιές ελληνικές ταινίες πάντα θα είναι στην καρδιά όλων μας όπως και οι ήρωες αυτών! Αναβιώνουν μια εποχή που κάποιοι νοσταλγούν και άλλοι θα ήθελαν να ζουν σε αυτή. 

Άλλωστε η ιστορία επαναλαμβάνεται, όλοι αυτοί οι χαρακτήρες είναι γύρω μας! Προσαρμοσμένοι βέβαια στην εποχή των υπολογιστών και των smart-phones. 

Δεν υπάρχει σήμερα δηλαδή ο πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης ή η γυνή που τελικά δεν φοβείται τον άντρα;;

Σε όλους μας πιστεύω ήρθε ήδη στο μυαλό κάποιος από το οικείο περιβάλλον μας που είναι ή ο ένας ή ο άλλος χαρακτήρας ή ακόμη και να ταυτιστήκαμε με έναν εξ αυτών».

Η Πετροβασίλη είναι ένα κορίτσι που σαγηνεύεται από τον καθηγητή της, θεωρείς πως τα social media αλλά και η τεχνολογία γενικότερα έχουν σβήσει αυτήν την αθωότητα, αυτό το πρώτο ερωτικό σκίρτημα;

«Ειδικά το πρώτο ερωτικό σκίρτημα δεν μπορεί να το σβήσει καμιά τεχνολογία!

Έχει αλλάξει ο τρόπος προσέγγισης και επικοινωνίας, είναι αλήθεια αυτό!

Είτε το νιώσεις από ένα βλέμμα, είτε από μια τυχαία συνάντηση, είτε από ένα τηλέφωνο, είτε αν στήσεις καρτέρι για να τον/την δεις είτε ψάξεις στο Facebook και το Instagram. Η καρδιά θα χτυπήσει πιο γρήγορα, πιο δυνατά και το στομάχι θα σφίξει!!!Και αυτό δεν αλλάζει! Και αν θες την γνώμη μου...Σαν το καρτέρι... δεν έχει!»

Το «Χτυποκάρδια στο θρανίο» με τις ποδιές, με τον  Όμηρο και την Ναυσικά σηματοδοτεί εποχές που η εκπαίδευση λειτουργούσε διαφορετικά και εξέπεμπε Πολιτισμό. Στην Ελλάδα του σήμερα σε «ενοχλεί» η εικόνα των σχολείων, νοσταλγείς το τότε εκπαιδευτικό σύστημα;

«Το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε εποχής και οφείλει να προετοιμάσει όσο καλύτερα γίνεται τα παιδιά για αυτά που θα καλεστούν να γνωρίζουν στην πορεία της ζωής τους!!!!

Τότε είχαν εγκυκλοπαίδειες τώρα έχουν Ίντερνετ.

Τότε υπήρχαν σχολεία θηλέων και αρρένων σήμερα θα ήταν νομίζω αστείο κάτι τόσο συντηρητικό όταν όλα τα παιδιά έχουν κινητά και social media. 

Σήμερα σπάνια καλείται κάποιος να γράψει με χαρτί και μολύβι, δεν πρέπει λοιπόν να εκπαιδευτούν στους υπολογιστές και ότι έχει να κάνει με αυτούς;

Οι εποχές έχουν αλλάξει!

Η αλήθεια είναι πως έχουν αγριέψει τα πράγματα και εντός και εκτός σχολείου.

Δυστυχώς... Αν νοσταλγώ κάτι λοιπόν είναι η τότε εποχή και η ανεμελιά αυτής,  

όχι το τότε εκπαιδευτικό σύστημα!».

Αργά και αθόρυβα έχεις κάνει μεγάλα βήματα σε τηλεόραση και σε θέατρο. Ποιοι ήταν οι σταθμοί σου;

«Κάθε βήμα μικρό ή μεγάλο είναι και ένας σταθμός! Ένας σταθμός που πρέπει να φτάσεις! Για να πας στον επόμενο...Και αυτός με την σειρά του θα σε οδηγήσει στον επόμενο! Από όλους κάτι μαθαίνουμε...Κάτι περνούμε! Εξελισσόμαστε...

Με έναν στόχο! Αυτή η δουλειά μας! Αυτή η ζωή μας... Ο επόμενος σταθμός μας!

Μέχρι τον επόμενο...»

Έχεις ζηλέψει ρόλους, που θεωρείς ότι θα σου ταίριαζαν εσένα περισσότερο;

«Όταν βλέπω μια ωραία παράσταση, μια ωραία ταινία, ζηλεύω! Με την καλή έννοια πάντα!

Ζηλεύω γιατί θα ήθελα να είμαι μέρος αυτής της συνεργασίας, αυτής της δουλειάς, αυτής της προσπάθειας...

Του αποτελέσματος που για να επιτευχθεί όλοι έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό! Όλοι εργάτες με κοινό στόχο! Δούλεψαν σκληρά! Θα ήθελα να είχα έναν ρόλο μέσα σε όλο αυτό.

Έναν ρόλο που μου ταιριάζει ή που θα ήταν πρόκληση για εμένα.

Έναν ωραίο ρόλο!!!!   Έναν ρόλο....»

Η πολιτική συνδέεται με τον Πολιτισμό;

«Αν η πολιτική συνδέεται με τον πολιτισμό; Είτε άμεσα είτε έμμεσα, κατά κάποιο τρόπο συνδέεται. Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι πολιτικοί που την ασκούν θα έπρεπε να έχουν πολιτισμό και παιδεία !Όχι μόνο πτυχία.... Αν τα έχουν και αυτά!

Και ο νοών νοείτω!».

Όταν χαρακτηρίζουν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες «Θέατρα» σε προσβάλει ο όρος που χρησιμοποιείται;

«Ο όρος «Θέατρο» ενίοτε χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσουν κάτι άσχημο ή ψεύτικο. Δεν καταλαβαίνω γιατί....

Προφανώς αυτοί που το κάνουν είτε δεν έχουν δει ποτέ θέατρο είτε δεν έχουν ιδέα τι είναι το θέατρο! Γιατί να με προσβάλλει λοιπόν;».