Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου
Λίγα λεπτά πριν το τζάμπολ ανάμεσα στην Ελλάδα και την
Ισπανία έχουν απομείνει πλέον και σίγουρα η ελληνική ομάδα δεν είναι το φαβορί
κατά πολλούς «ειδικούς»... ή μήπως (ουσιαστικά) είναι;
Οι δύο διαδοχικές ήττες, από Ιταλία και Φιλανδία,
πείσμωσαν τους διεθνείς παίχτες οι οποίοι σήμερα θα κάνουν κατάθεση ψυχής στο
παρκέ...Άλλωστε από εδώ και πέρα ο δρόμος δεν έχει επιστροφή και αυτό το
γνωρίζουν πολύ καλά. Οι μεγάλοι παίχτες
είναι φτιαγμένοι για τα δύσκολα και κομβικά παιχνίδια και οι Έλληνες είναι
σμιλεμένοι για αυτά...
Ο ρόλος του Τρινκιέρι
Όσοι γνωρίζουν μπάσκετ αντιλαμβάνονται πολύ εύκολα πως ο
προπονητής της ομάδας έχει κάνει πολύ καλή δουλειά και προετοιμασία ενώ το rotation κατά
την διάρκεια των παιχνιδιών έως τώρα είναι άψογο, κρατάω φρέσκους τους παίχτες
και χρησιμοποιεί όλη την 12αδα του.
Βέβαια, σήμερα και από εδώ και στο εξής καλείται να
παίξει περισσότερο το ρόλο του ψυχολόγου παρά του προπονητή, καθώς σε αυτό το
επίπεδο πλέον μετρά η ψυχολογία και η διάθεση των παιχτών και ο Ιταλός coach το
γνωρίζει πολύ καλά.
Η υπόσχεση του
Νίκου Ζήση
«Έχουμε δουλέψει σκληρά, τώρα όλοι πιστεύουν πως
είμαστε εκτός, αλλά έχουμε το χαρακτήρα για να αλλάξουμε τα πράγματα και την
Πέμπτη θα είμαστε μια διαφορετική ομάδα. Θα ακούσουμε τον προπονητή μας, θα
ξεκουραστούμε και θα μιλήσουμε. Έχουμε πολλές μέρες μπροστά μας. Πιστεύω πως
έχουμε τους παίκτες και την ομάδα να τα καταφέρουμε. Έχουμε όλα τα στοιχεία για
να είμαστε έτοιμοι και να παίξουμε σκυλίσια», είχε πει
ο Νίκος Ζήσης λίγο μετά την ήττα από την Φιλανδία.
Η ανθελληνική
διαιτησία
Ακόμη και στις νίκες που σημείωσε η επίσημη αγαπημένη των
Ελλήνων βρήκε μπροστά της κόντρα διαιτησία.
Σε σημεία κλειδιά του παιχνιδιού
κυρίως με την Ιταλία, οι διαιτητές έδιναν ό,τι ήθελαν κατά της εθνικής.
Σε
όποια κατάσταση και να βρούμε τους Ισπανούς σε λίγο οι διεθνείς ξέρουν ότι
απέναντι τους μπορεί να βρεθούν και οι κύριοι με τις γκρι εμφανίσεις για να «σπρώξουν»
λίγο την πρωταθλήτρια κόσμου Ισπανία.
Οι μάχες στο
ζωγραφιστό
Πολλοί θα ισχυριστούν πως η άμυνα θα αποτελέσει το κλειδί
για το ροζ φύλλο αγώνα. Η δική μου εκτίμηση, αν θέλετε, είναι οι μάχες που θα
γίνουν κάτω από τη ρακέτα. Ο Μαρκ Γκασόλ δείχνει να είναι το αστέρι της Ισπανίας,
όμως ο Μπουρούσης, ο Πρίντεζης και ο Καϊμακόγλου (και αν τελικά αγωνιστεί και ο
Μαυροκεφαλίδης), θα είναι αυτοί που αν εξασφαλίσουν νίκες στις προσωπικές
εναέριες μονομαχίες με τους αντιπάλους τους, τότε θα είμαστε σε πολύ καλό δρόμο
για την νίκη.
Η εκρηκτικότητα
Το δίδυμο των παιχτών Σπανούλη – Παπανικολάου είναι ένα
σημείο υπεροχής για την ελληνική ομάδα.
Οι δυο τους είναι εκρηκτικοί και δίνουν ώθηση στην ψυχολογία της ομάδας και
κατά επέκταση ρυθμό. Αν τους πάνε οι πρώτες φάσεις και τα σουτ τότε η ομάδα θα
πατήσει γκάζι και δεν την πιάνει ούτε η dream- team,
η οποία σημειωτέον δεν είναι και στην διοργάνωση.
Τα 3αρια
O Περπέρογλου στα καλύτερα του οδηγεί την εθνική όπου θολώνει.
Ποστάρει, βάζει τρίποντα, διαβάζει φάσεις, κόβει στη ρακέτα και ανοίγει άμυνες.
Ο Batman ή αλλιώς Αντώνης Φώτσης (που άνετα γίνεται και 4αρακι) πιο
ώριμος από ποτέ διψά για νέες διακρίσεις με το εθνόσημο στο στήθος και χρωστάει
και ένα καλό παιχνίδι σε αυτή την διοργάνωση.
Ο Μάικ Μπράμος πάλι τρώει σίδερα στην άμυνα και «σβήνει»
επιθετικά οποιονδήποτε αντίπαλο.
Κόντρα και στην
παράδοση
Ξέρετε από πότε έχουμε να νικήσουμε τους Ισπανούς σε
επίσημο παιχνίδι; Από το 1998 παρακαλώ. Κάποιες κακές στιγμές ή κακές μέρες μας
απαγόρευσαν να τους νικήσουμε. Αυτή που μας πόνεσε πιο πολύ ήταν το 2007 στην
Ιαπωνία στον τελικό του Μουντομπάσκετ. Τότε λες και είχαμε ξεμείνει από καύσιμα...λογικό
να μην είχαν αποθέματα ενέργειας οι παίχτες καθώς λίγα 24ωρα πριν είχαν
αποκλείσει την dream team των Αμερικανών.
Αλλά οι παραδόσεις είναι για να σπάνε...και απόψε θα
σπάσει. Ο Μαρκ Γκασόλ και η παρέα του είναι πολύ λίγοι για να τα βάλουν με το
ψυχικό σθένος των Ελλήνων παιχτών...Ίδομεν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου