Οι αμοντάριστες σκέψεις ενός αναποφάσιστου ψηφοφόρου

Σε ανούσιες μάχες και διαξιφισμούς αναλώνεται ο πολιτικός κόσμος τις τελευταίες ημέρες. Και γιατί ανούσιες; Γιατί κανείς δεν μιλά καθαρά και ντόμπρα στον κόσμο που έχει εξαθλιωθεί την τελευταία πενταετία. Αναφέρομαι στον κόσμο ο οποίος ζει από την Φιλοθέη προς το κάτω που νιώθει την κρίση στο πετσί του.

Όλοι -μηδενός εξαιρουμένου- μιλάνε για επενδύσεις μα κανείς για μέτρα που θα αναπτύξουν τον ελληνικό επιχειρείν για να αποτελέσει αυτό την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Κανείς πάλι δεν λέει για το πάγωμα των χρεών στο ΤΕΒΕ γνωστό και ως ΟΑΕΕ το οποίο απαιτεί τα δίμηνα 900αρια…από μικρομεσαίους που ζουν υπό την απειλή του λουκέτου. Μια ζωή θρίλερ με πολιτικούς απλούς κομπάρσους.

Και το προηγούμενο παράδειγμα είναι ένα από τα εκατοντάδες που τίθενται στην καθημερινότητα μας.

Οι παράλληλοι μονόλογοι και τα αναπάντητα ερωτήματα

Αντί αυτού κυριεύουν από τις σειρήνες της εποχές τα μεγάλα ΜΜΕ παράλληλοι μονόλογοι που δεν οδηγούν πουθενά.

Κανείς από τους (μεγάλο)δημοσιογράφους δεν ρωτάει ένα θέμα που καίει όλους τους Έλληνες…κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Γιατί να υφίσταται ο ΕΝΦΙΑ, για να τα πάρουν οι Τράπεζες τα σπίτια που για να θεμελιωθούν στερήθηκαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας;

Τα άλλα στρατόπεδα

Και ενώ «συγκρούονται τα βουβάλια» τα άλλα κόμματα ζουν σε μια νιρβάνα που απέχει έτη φωτός από την ελληνική πραγματικότητα. Κανείς δεν φαίνεται να θέτει στην πολιτική του ατζέντα  κοινό παρανομαστή την αξιοπρέπεια του λαού.

Και εκεί είναι που αναρωτιέσαι πως γίνεται να τους στέλνεις σε καρέκλα να σε εκπροσωπήσουν όταν δεν νοιάζονται για σένα. Και εξηγούμαι αμέσως ξετυλίγοντας το κουβάρι των σκέψεων μου.

Κανένα μα κανένα κόμμα δεν έχει δώσει συντεταγμένες για την καταπολέμηση της ανεργίας.

«Λεφτά υπάρχουν» ξανά…;

Το φλέγον θέμα αφού ο Γιώργος τα κατάφερε όπως είχε προαναγγείλει στην ΔΕΘ το 2010 πως κάθε σπίτι θα έχει και έναν εργαζόμενο. Βέβαια οι πολιτικές του απέδωσαν καρπούς και πολλά σπίτια δεν έχουν και κανέναν να δουλεύει. Και γι’ αυτό το λόγο όχι μόνο δεν ζητάει συγχωροχάρτι αλλά διεκδικεί και την ψήφο μας.

Στην Β’ Τουρκίας

Και ο Φώτης θυμίζει παίχτη ποδοσφαίρου που έχει μείνει με κουσούρι από τραυματισμό αφού τον άδειασαν όλοι και βρήκε πολιτική στέγη σε κόμμα βεληνεκούς ομάδας β’ εθνικής Τουρκίας. Και πώς να μην τον αδειάσουν, όταν τον χρησιμοποίησαν όλοι αναλόγως τις ορέξεις τους με τίμημα μια καρέκλα. Βλέπεις οι «συνωστισμοί» στην προκυμαία της Σμύρνης πληρώνονται όπως και οι επιλογές.  

Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού εστί

Ο Κουτσούμπας αρνήθηκε συνεργασία με Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιδεικνύοντας την γραμμή πλεύσης του που μάλλον εξυπηρετεί μνημονιακές δυνάμεις. Άλλωστε η χώρα εξαιτίας της άρνησης τους την προηγούμενη φορά να συνεργαστούν με το ΣΥΡΙΖΑ βυθίστηκε πολύ πιο βαθιά στα μνημόνια και έχασε μια ιστορική ευκαιρία να σταθεί στα πόδια της.  Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού εστί.

Το αναγκαίο καλό πάτησε αργά το φρένο;

Το αναγκαίο καλό πάλι του Πάνου Καμμένου που δείχνει να ξέρει να πατά φρένο μάλλον άργησε να το εφαρμόσει αφού οι ΑΝ.ΕΛ έδειξαν σημάδια αστάθειας με το που μπήκαν στην Βουλή, (αποχωρήσεις στελεχών)  ενώ το σήριαλ με την εκλογή του Προέδρου μάλλον κούρασε τον κόσμο. Θα μπορούσε απλώς όλο αυτή η υπόθεση να εξελισσόταν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας τουλάχιστον αυτή την περίοδο.

Εγγυητής σε τι;

Σε ότι αφορά το ΠΑΣΟΚ είναι άσχημο προς τον κόσμο το κόμμα που υπέγραψε με το ΔΝΤ να εμφανίζεται ως εγγυητής στο μέλλον. Σε τι εγγυητής; Ο Πρόεδρος του δεν ήταν παρόν σε όλες τις μεγάλες και κρίσιμες αποφάσεις τουλάχιστον την τελευταία πενταετία;  Τουλάχιστον ας πει για λόγους ηθικούς τι ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ στις Κάννες που παραλίγο να τιναχθεί μια χώρα στον αέρα. Δεν είναι μυστικό, παιζόταν η μοίρα ενός λαού.

Οι «νέοι»

Το Ποτάμι δείχνει να κερδίζει στις δημοσκοπήσεις το στοίχημα της τρίτης δύναμης την επομένη των εκλογών. Στο ψηφοδέλτιο του δεν υπάρχουν επαγγελματίες πολιτικοί στην πλειοψηφία του. Αρκετοί νέοι δείχνουν να το εμπιστεύονται και εκεί ποντάρει ο επικεφαλής του. Δεν έχουμε σημεία γραφής για να κρίνουμε πιο διεξοδικά.

Στο ίδιο μοτίβο είναι η Τελεία του Απόστολου Γκλέτσου. Όπως λένε πολλοί στην Στυλίδα και στην Στερεά Ελλάδα έκανε δουλειά και η υποψηφιότητα του ήταν μια ευχάριστη έκπληξη.