Το βαθύτερο μήνυμα της αποχής των νέων

Οι «ψυκτικοί από το Περιστέρι» και οι «πτυχιούχοι από το Αιγάλεω» αντέδρασαν… αδιαφορώντας

Πολλοί θα σπεύσουν να μιλήσουν για απολιτικοποίηση της νέας γενιάς,  ενώ και εγκεκριμένοι αναλυτές θα αναφέρουν ξανά για τις ελκυστικές παραλίες και για τους καναπέδες που ως άλλες πλανεύτρες δεν άφησαν τους νέους ανθρώπους να ψηφίσουν. 

Αυτή ίσως να είναι η μία πλευρά, αυτή που προσδιόρισαν και οι πολιτικοί για να αποδώσουν τις ήττες τους ή ότι η νίκη τους χρειάστηκε και β’ Κυριακή.

Τα βαθιά αίτια όμως είναι άλλα…και πρωταρχικό δεν είναι άλλο από την ανεργία αλλά και από την προσπάθεια στησίματος μιας επιχείρησης.

Οι νέοι γύρισαν την πλάτη στο εκλογικό σύστημα διότι νιώθουν ταπεινωμένοι.

Είναι άνθρωποι με ενέργεια και διάθεση που δεν βρίσκουν πεδίο δράσης για να παράξουν έργο.  Η νέα αναδόμηση του οικονομικού μοντέλου τους έχει θέσει εκτός δράσης.

Κάποιοι ξεπερνώντας  το βασικό εμπόδιο της εύρεσης εργασίας προσπαθούν να «χτίσουν»κάτι δικό τους έχουν το κράτος απέναντι τους αντί για κοινωνό τους.

Υψηλή φορολογία, μηδαμινά κίνητρα είναι βαρίδια που είναι ανασταλτικοί παράγοντες για να υψώσει κάποιος την ιδέα του.

Την ίδια ώρα φίλοι τους από τις Σχολές και τις παρέες καταλαμβάνουν θέσεις κλειδιά σε υπουργεία, δημόσιες υπηρεσίες χωρίς να κοπιάσουν.

Άλλο ένα χαστούκι ηχηρό την ώρα που προσπαθούν να βρουν ισορροπία.  Ένα πολιτικό σύστημα σε πτώση αφού τους έχει θέσει εκτός πλαισίου.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε να «επενδύσει» στους Ρομά απ’ ότι σε ανθρώπους που θα άλλαζαν το ελληνικό επιχειρείν.

Από την άλλη πλευρά σίγουρα οι «ψυκτικοί από το Περιστέρι» δεν στήριξαν κανέναν γιατί ο τρόπος προσέγγισης τους ήταν ατιμωτικός.

Πως μπορείς να ζητάς κάποιος να σε στηρίξει όταν πρωτίστως του έχεις τσαλαπατήσει τα όνειρα, την αξιοπρέπεια και δεν τον στηρίζεις στο να δημιουργήσει;

 Διότι μια επιχείρηση αν ανοίξει θα προσφέρει στην αγορά. Με τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα όλοι περιμένουν από μια σύνταξη που μπαίνει σε ένα σπίτι να ζήσουν. Και στο σπίτι αυτό η πιο σκονισμένη γωνιά είναι αυτή που έχουν κρεμαστεί πτυχία και ελπίδες.

Όσο ο πολιτικός κόσμος δεν επενδύει  στις επόμενες γενιές που δεν είναι κοματικοποιημένες θα τρέφεται μόνο από τον εκάστοτε στρατό του. 

Το θέμα έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα "Καρφί" στις 8 Ιουνίου 2019