Η εκδίκηση των Ονείρων

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Άνδρας ετών 28! Έλληνας ετών 28! Δημοσιογράφος ετών 28! Την ώρα που είσαι έτοιμος να ανοίξεις τα φτερά σου και να διασχίσεις τη ζωή σου ανάμεσα στα σύννεφα, αντιλαμβάνεσαι πως χτυπάς τα χέρια σου μέσα σε μια γούβα από λάσπη.

Δεν φταις εσύ όμως, ούτε οι γονείς σου που και αυτοί από πίσω σου, στην ίδια γούβα σε έσπρωχναν για να βγεις και ας μη πετούσες απλώς να έβγαινες.

Η μόνη ελευθερία που είχες ήταν το πρόσωπο σου που ήταν στραμμένο στον ουρανό.

Κι όμως με μια κλωτσιά στο βύθισαν στην λάσπη. Τόσο βαθιά που ασφυκτιάς.

Και οι φωνές πάνω από το κεφάλι σου ηχούν σαν φάλτσες νότες στην διαπασών.

Λιποθυμάς, συνέρχεσαι και βλέπεις μπροστά σου λίγα ψίχουλα και τις φωνές τις ακούς, γράψε ότι θα σου πω, όχι την αλήθεια, γράψε πόσο ωραία είναι εδώ που κυλιέσαι εσύ κι άλλοι στη λάσπη. Γράψε τα! Μόνο μη ζητήσεις άλλα ψίχουλα, μη ρίχνεις κλεφτές ματιές στον ουρανό… Νιώσε τη λάσπη πάνω σου, για λίγα ψίχουλα.

Αρνούμαι να παραστώ σε αυτό το θίασο της λάσπης, έχω όνειρα, έχω δικαιώματα, έχω φιλοδοξίες.

Ακούω εκκωφαντικά γέλια και νιώθω την μπότα να πιέζει με μεγαλύτερη δύναμη το κεφάλι μου. Όσο με πιέζεις, με πεισμώνεις. Δεν θα μου βυθίσεις τα όνειρα μου στη λάσπη. Δεν έκανα τόσο αγώνα για να ζω με τα ψίχουλα σου, κάτω από τη μπότα σου.

Δεν στερήθηκαν οι γονείς μου τη ζωή τους για να είμαστε όλοι κάτω από τη μπότα σου. Θα βγω έξω, δεν θα προλάβεις να σκεπάσεις τη γούβα. Θα δω τον έναστρο ουρανό. Θα χαθώ στις ευωδιές της φύσης. Θα ζήσω τον έρωτα μου, πετώντας ψηλά και μακριά από αδιάκριτα βλέμματα και προπαντός μακριά από εσένα.

Δεν έχεις εξουσία πάνω μου. Το ότι είσαι καλό θιασάρχης στο ανάκτορο μαζί με άλλους 299 και τους παρατρεχάμενους σας, δεν σημαίνει πως η ζωή μου θα γίνει ένα fast-forward καρέ από κινηματογραφικό φιλμ. Για ποιο κούρεμα μιλάς πως θα μου κάνεις; Ε; και ποιος εσύ; Εσένα θα σε φυγαδεύσουν. Αλλά να ξέρεις αν με κουρέψεις όσο είμαι κάτω από τη βρώμικη μπότα σου και δεν μπορώ να αντιδράσω, το μαλλί μου θα ξαναμακρύνει και σαν άλλος Σαμψών θα γυρέψω τη δική μου εκδίκηση.

Την εκδίκηση της ζωής μου και των ονείρων μου।

Διαβάστε και την πρώτη ανάρτηση:

Athens Post: http://athenapost.blogspot.com/2011/10/blog-post_26.html