Ανάμεσα στο θέατρο του παραλόγου που διαδραματίζεται τις τελευταίες ώρες και στο παρασκήνιο των πρακτόρων, πριν από λίγο από το υπουργικό συμβούλιο αποφασίστηκε πως η σκυτάλη της ηγεσίας θα περάσει σε άλλα χέρια… άγνωστο σε ποια μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι αράδες.
Τα μεσάνυχτα της Παρασκευής ακούγοντας τον Παπανδρέου από το Βήμα της Βουλής αναρωτήθηκα που μένω; Εγώ τα βλέπω όλα μαύρα;
-Εγώ ζω σε μια χώρα που χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους τα 2 τελευταία χρόνια.
-Εγώ ζω σε μια χώρα που δουλεύω σαν το σκυλί και παίρνω 500 ευρώ και αυτά με καθυστέρηση.
-Εγώ ζω σε μια χώρα που η εγκληματικότητα έχει χτυπήσει κόκκινο. Που τώρα πια οι κακοποιοί μπαίνουν στα σπίτια μας με θράσος και εύχεσαι να μη τους συναντήσεις γιατί φοβάσαι για την ακεραιότητα σου.
-Εγώ ζω σε μια χώρα που τώρα το χειμώνα πολλά νοικοκυριά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάρουν πετρέλαιο
-Εγώ ζω σε μια χώρα που οι γονείς με δυσκολία παίρνουν γάλα για τα παιδιά τους
-Εγώ ζω σε μια χώρα που ο κόσμος όταν διαμαρτύρεται σε πορείες πέφτει θύμα αστυνομικής και αναρχικής βίας
-Εγώ ζω σε μια χώρα που οι κλέφτες το παίζουν σωτήρες
-Εγώ ζω σε μια χώρα που οι πολιτικοί την ώρα που ο κόσμος ασφυκτιά έχουν έπαρση περισσότερη από αυτή του αυτοκράτορα
-Εγώ ζω σε μια χώρα που η νέα γενιά μεταναστεύει για να έχει δικαίωμα στο όνειρο
-Εγώ ζω σε μια χώρα που το μέλλον μου –από ότι μου λένε- το υποθήκευσε το ΔΝΤ και η ΕΕ και εγώ που ζω εδώ πρέπει να ευχαριστώ τους νταβάδες και τους βιαστές μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου