Δεν έχω τίποτα να πω, και ακόμη περισσότερο να γράψω για τη σημερινή μέρα.
Ο καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Μετά το σήριαλ διάσωσης Παπανδρέου, όλα τα κόμματα ενώνουν τις δυνάμεις τους για να περισώσουν ό,τι μπορούν από το σάπιο πολιτικό σύστημα.
Πίσω από τις γραμμές των ειδήσεων, αυτές τις ημέρες, θέριεψε η κρυπτοδιπλωματία και λατρεύτηκαν οι μέθοδοι τύπου Μέτερνιχ.
Μαχαιρώματα και πριονίσματα καρεκλών και τώρα, μπροστά στις κάμερες, όλοι υποκρίνονται τους αγαπημένους φίλους.
Αν αυτός ήταν ο σωτήριος δρόμος για την Ελλάδας, γιατί τόσα χρόνια δεν τον ακολουθούσαν;
Και την ίδια ώρα, απούσα στην ζωή μας η πληγωμένη αξιοπρέπειά μας -μια αξιοπρέπεια που διασφαλιζόταν από τις απολαβές της εργασίας μας. Τώρα οι περισσότεροι από εμάς κολυμπάμε στην γυάλα της ανεργίας, μοιραζόμενοι το λιγοστό οξυγόνο μαζί με τους ένα εκατομμύριο συναδέλφους - ανέργους…
Ο κ. Παπαδήμος το είπε ξεκάθαρα: Δεν είμαι πολιτικός.
Με μια δεύτερη ματιά τι μπορεί να σημαίνει η δήλωση αυτή; Όπως μου εξήγησε ο εκλεκτός συνάδελφος Πάνος Γιαννάκαινας, ο Παπαδήμος δεν έχει εκλογική πελατεία, δεν έχει συνδικάτα ως βάση στήριξής του, δεν επιθυμεί -όπως δηλώνει τουλάχιστον- μελλοντική πολιτική καριέρα, είναι ένας άνθρωπος που πρέπει απλώς και μόνο να εφαρμόσει κάποιες δοκιμασμένες «συνταγές» χωρίς το άγχος του προσωπικού κόστους, χωρίς να «καίγεται» να καλοπιάσει ψηφοφόρους και να διατηρήσει ακμαίες λίστες σε εκλογικά γραφεία εν είδει παλαιοκομματικών πρακτικών. Δεν τον αγγίζει, εν ολίγοις, ο «σταυρός» και η ψηφοθηρία.
Ερήμην του ελληνικού λαού, παίρνονται οι πιο κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον του και αυτός αντιδρά… παρακολουθώντας ανούσια κι άχρηστα «μεσημεριανάδικα», ζώδια και μαγειρικές.
Θα ολοκληρώσω τις σκέψεις μου με μια ερώτηση: Πόσο απέχει η σημερινή μέρα από τη Δημοκρατία της Αθήνας του Περικλή;
Υ.Γ: Ο Λουκάς Παπαδήμος είναι ο 17ος πρωθυπουργός της Ελλάδας, που προκύπτει χωρίς να έχει προηγηθεί η εκλογική διαδικασία. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ήδη 16 φορές η ελληνική Ιστορία έχει κάνει κύκλους με το ίδιο κέντρο και εμείς, αμέτοχοι, απλώς στοιβάζουμε τις ζωές μας στους σαθρούς ώμους μεταβατικών Κυβερνήσεων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου