Η αλήθεια πίσω από το μακιγιάζ

ΦΑΚΕΛΟΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Η  αλήθεια  που κρύβεται πίσω από το μακιγιάζ, πίσω από καλά κλειδωμένες πόρτες εκεί που βασιλεύει η βία, εκεί που το θύμα μετατρέπεται σε σάκος του μποξ χωρίς λόγο, χωρίς αιτία… Αυτή την αλήθεια θα σπάσουμε σήμερα κιόλας με σημείο αναφοράς την παγκόσμια ημέρα εξάλειψης της γυναικείας κακοποίησης που είναι αύριο στις 25 Νοεμβρίου.

Γυναίκες από τους χώρους της πολιτικής, του Πολιτισμού, της δημοσιογραφίας αλλά και της εκπαίδευσης στέλνουν το δικό τους μήνυμα.

Μεταξύ των 9 γυναικών που μιλούν σ η ηθοποιός Αλίκη Ζαχαροπούλου αποκαλύπτει πως υπήρξε θύμα κακοποίησης και εξομολογείται την δική της ιστορία.

Μιλά επίσης ο συγγραφέας των Best –Seller των εκδόσεων Ψυχογιός, Θάνος Κονδύλης ο οποίος έχει γράψει ένα μυθιστόρημα πάνω στην γυναικεία κακοποίηση

Το μήνυμα το δικό μας, μην κρύβετε πίσω από το μακιγιάζ τα τραύματα σας καθώς αυτά που σχίζουν την ψυχή σας είναι βαθιά που δύσκολα γιατρεύονται. Μιλήστε και διεκδικήστε την ζωή που σας αξίζει!

Το θέμα έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα Καρφί στις 24 Νοεμβρίου 2018

Έλενα Ράπτη, βουλευτής ΝΔ: Υπάρχει άλλος δρόμος

«Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της κακοποίησης των γυναικών είναι μια υπόμνηση σε όλους μας πως η γυναίκα του 21ου αιώνα συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης, να πέφτει θύμα βίας, να πουλιέται και να αγοράζεται ως εμπόρευμα στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα των δήθεν πολιτισμένων κοινωνιών. Είναι υποχρέωση όλων μας να συνταχθούμε όσο πιο ενεργά  μπορούμε στον αγώνα κατά της κακοποίησης των γυναικών. Να μιλήσουμε ανοιχτά και δημόσια, να βοηθήσουμε να φύγει το πέπλο της σιωπής που κρύβει χιλιάδες περιστατικά βίας. Να πείσουμε όλες τις γυναίκες που ζουν την τραγικότητα της  κακοποίησης  πως υπάρχει άλλος δρόμος».  

Ζέτα Θεοδωρακοπούλου, δημοσιογράφος: Σιωπή και φόβος για την διαμαρτυρία, για την καταγγελία καθώς, «τι θα πουν οι άλλοι...υπομονή»

«ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ Η βία στη γυναικεία κακοποίηση έχει πολλές μορφές... ψυχολογική, σωματική, λεκτική, σεξουαλική. Και ένα σκοτεινό πρόσωπο που μπορεί να είναι του ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ, τόσο μέσα στην οικογένεια, όσο «φίλου», οικείου, αλλά και συναδέλφου/διευθυντή. Σιωπή και φόβος για την διαμαρτυρία, για την καταγγελία καθώς, «τι θα πουν οι άλλοι...υπομονή». Αλλά η υπομονή ότι «κάτι θα αλλάξει» δεν οδηγεί πουθενά και η γυναικεία κακοποίηση, είναι εκεί, ύπουλη, υποβόσκουσα, καθώς το αρχικό «αθώο» χτυπηματάκι, μπορεί αύριο να γίνει ένα οργισμένο ξέσπασμα. Η δε πίστη στο «συγγνώμη, δεν θα ξαναγίνει» είναι τόσο αφελής και μάταια για αυτήν την αντρική συνειδητή εκτόνωση και κυριαρχία. Η κακοποιημένη γυναίκα οφείλει να αντιδράσει, να φωνάξει και με αυτή τη φωνή να σπάσει έναν από τους εκατομμύρια κρίκους της-εδώ και αιώνες- βαριάς αλυσίδας του τρόμου».

Ραχήλ Μακρή, Οικονομολόγος (MSc in Banking) – Πρώην Βουλευτής Επικεφαλής του Μετώπου Νίκης: Τα φαινόμενα βίας κατά των γυναικών παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις στην χώρα μας

«Τα φαινόμενα βίας κατά των γυναικών παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις στην χώρα μας εξαιτίας των μνημονίων, της επιδείνωσης της φτώχειας, της έκρηξης της ανεργίας, που στις νέες γυναίκες φτάνει στο εφιαλτικό ποσοστό του 62% και στην διάλυση της κοινωνικής πολιτικής.

Ως Βουλευτής και Μέλος της Παγκόσμιας Επιτροπής για τα δικαιώματα των γυναικών, κατέθεσα προτάσεις θεσμοθέτησης επαρκούς νομικού πλαισίου, οργάνωσης δομών υποστήριξης κακοποιημένων γυναικών, με πλήρη ψυχοκοινωνική στήριξη, προγράμματα πρόληψης και ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης, ώστε να καταπολεμηθεί το φαινόμενο σε όλα τα επίπεδα.

Δυστυχώς, όχι μόνο δεν εισακούστηκαν αλλά κατέληξα και θύμα βίας από διορισμένους του κυρίου Τσίπρα, του Πρωθυπουργού της πρώτης φοράς Αριστεράς».

Γιώτα Φώτου, συγγραφέας: Θέμα Παιδείας από τον καθένα μας

«Ο περιορισμός ακόμα και η εξάλειψη φαινομένων κακοποίησης γυναικών δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Το κακό έχει βαθιές ρίζες και θέλει μακροχρόνια και σοβαρή προσπάθεια. 

Η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σε θέματα  έμφυλης βίας, η αλλαγή στάσεων και συμπεριφορών απέναντι στην κυρίαρχη αντίληψη περί «αντρικής ταυτότητας» είναι θέμα παιδείας. Η ίδια  η οικογένεια, το σχολείο, η πολιτική που θα επιλέξει το κράτος με συγκεκριμένες δράσεις, μπορούν να βοηθήσουν μακροπρόθεσμα αλλά  αποτελεσματικά. Παράλληλα  ο καθένας από εμάς, γονιός, εκπαιδευτικός, γείτονας, παρατηρητής, καλό είναι να παίρνει θέση κάθε φορά που βρίσκεται μπρός σε ένα τέτοιο φαινόμενο».

Έλλη Αγγελιδάκη, γυμνάστρια: Κάθε γυναίκα έχει τη δική της ομορφιά και κανείς δεν μπορεί να την ισοπεδώσει

«Καμία γυναίκα σήμερα, το 2018 , δεν θα πρέπει να δέχεται και να ανέχεται οποιαδήποτε κακοποίηση -ούτε ψυχολογική , ούτε σωματική-...Ευτυχώς σήμερα υπάρχει αρκετή ενημέρωση πάνω σε αυτό το θέμα και οργανισμοί -όπως η Winhellas-που στηρίζουν τις γυναίκες που κακοποιούνται και χρειάζονται βοήθεια. Κάθε γυναίκα έχει τη δική της ομορφιά, προσωπικότητα και χαρακτήρα και θεωρώ ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει κανένας άντρας να τη μειώσει ή να την ισοπεδώσει...Ζήτω οι γυναίκες !!!!»

Ξένια Γάργαλη, τραγουδίστρια: Ενημερωνόμαστε, Νοιαζόμαστε & βοηθάμε ουσιαστικά

«Με αφορμή την ημέρα κατά της γυναικείας κακοποίησης Η γυναικεία κακοποίηση δεν είναι μόνο τα σημάδια στο σώμα από ένα βίαιο ξυλοδαρμό, είναι και τα σημάδια στην ψυχή. Είναι η λεκτική βία η συναισθηματική πίεση και ο εκβιασμός στον εργασιακό χώρο, είναι η ακούσια σεξουαλική παρενόχληση, είναι πολλά περισσότερα και συνήθως πιο συχνά φαινόμενα από τις...μελανιές. Το σημαντικό και το καίριο είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση όλων μας που θα δώσει το θάρρος και το κουράγιο σε όλες αυτές τις γυναίκες να καταλάβουν πως δεν είναι μόνες. Ενημερωνόμαστε, Νοιαζόμαστε & βοηθάμε ουσιαστικά».

Βάσω Θεοδωρακοπούλου- Μπόγρη 

Πολιτικό στέλεχος ΝΔ-πρόεδρος συλλόγου 'ΑΙΑΚΟΣ' Σαλαμίνας: Καμία φορά δεν θα είναι η τελευταία φορά

 

«Η βία κατά των γυναικών δεν έχει χρώμα, μόρφωση, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Φαίνεται να τρυπώνει  ύπουλα στις ψυχές  μερικών ανθρώπων και να επικρατεί μέσα στα σπιτικά τους ο νόμος της φύσης «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό».  Μέσα στους  τοίχους ενός σπιτιού παίζονται ανθρώπινες τραγωδίες.

Ο φόβος, η ανασφάλεια, η ντροπή, η αγάπη ακόμα και η ενοχή ,τους κρατούν το στόμα κλειστό ευτελίζοντας καθημερινά κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.

Η πολιτεία θα πρέπει αφενός να κάνει όσο το δυνατόν πιο εύκολη την πρόσβαση του θύματος  στις υπηρεσίες προστασίας του και αφετέρου να εφαρμόσει μια πολιτική που θα ενισχύει τις γυναίκες στην  νέα τους ζωή.

Τίποτα ,όμως από αυτά δεν θα έχει αποτέλεσμα, αν η ίδια η γυναίκα δεν αποδεχτεί μέσα της  ότι καμία φορά δεν θα είναι η τελευταία φορά , αν δεν φύγει…»

Βίβιαν Ευαγγέλου Μισιρλή, φωτογράφος:  Ασήκωτα βάρη

«Η βία σε βάρος των γυναικών «μαρτυρά» πολλές αδυναμίες. Η επιβολή της παραπέμπει σε ανθρώπους δίχως επιχειρήματα αλλά και οράματα. Το μήνυμα που θέλω να στείλω στις γυναίκες είναι να μην υπομένουν βάρη που δεν τα σηκώνει η ψυχή τους, γιατί το μακιγιάζ κάποια σημάδια δεν θα τα καλύψει ποτέ».

ΘΑΝΟΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ συγγραφέας: Στίγμα της ελληνικής κοινωνίας

«Η κακοποίηση της γυναίκας, και μάλιστα μέσα στην οικογένεια είναι ένα στίγμα της ελληνικής κοινωνίας που μόλις πρόσφατα αρχίζει και βγαίνει στην επιφάνεια. Γυναίκες υφίστανται ανηλεής ξυλοδαρμούς από τους συζύγους τους και κανείς δεν μιλάει γι΄ αυτό, ούτε και τα ίδια τα θύματα. Ο φόβος κρατάει κλειστά τα στόματά τους και η ελπίδα ότι δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Η πολιτεία συνήθως ελάχιστα ενδιαφέρεται αλλά ευτυχώς υπάρχουν κάποιες μικρές χαραμάδες φωτός από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Πολλές οργανώσεις πολιτών ενδιαφέρονται για το θέμα και προσφέρουν τις δωρεάν υποστηρικτικές υπηρεσίες τους στα θύματα. Το περίεργο είναι ότι σπάνια τα θύματα καταγγέλλουν τους δράστες. Έτσι δυστυχώς στην Ελλάδα σπάνια οι δράστες της κακοποίησης των γυναικών καταλήγουν στο δικαστήριο και ακόμα σπανιότερα καταδικάζονται. Η βοήθεια των ψυχολόγων επί των θυμάτων είναι σημαντική. Τους δίνουν δύναμη σταθούν στα πόδια τους ώστε να αρχίσουν από την αρχή τη ζωή τους».

Η μαρτυρία

Αλίκη Ζαχαροπούλου: Μελανιές, ράμματα, νυχιές και μουτζουρωμένα κατακόκκινα μάτια...

Η ταλαντούχος ηθοποιός Αλίκη Ζαχαροπούλου  εξομολογείται ότι είχε υπάρξει θύμα κακοποίησης και στέλνει ένα συγκινητικό μήνυμα στις γυναίκες.

«Η βία κατά των γυναικών/κοριτσιών πρέπει να σταματήσει τώρα . Η ανοχή στη βία επίσης πρέπει να σταματήσει τώρα !

Αφήνει μελανιές για να θυμάσαι , αφήνει ράμματα, αφήνει νυχιές και μουτζουρωμένα κατακόκκινα μάτια…

Έχω ζήσει κάτι ανάλογο /έχω υποστεί λεκτική/ψυχολογική/σωματική βία και είναι κάτι για το οποίο ντρεπόμουν να μιλήσω για χρόνια .

Απευθύνομαι λοιπόν σε όλες εκείνες που υποφέρουν σιωπηλά και τις παρακαλώ να σταματήσουν να βοηθούν , άθελά τους, τον θύτη να μεγαλώσει το τέρας μέσα του -κι άλλο- , ώστε να μπορεί με κάθε ευκαιρία να το "ξερνάει" σε όποια γυναίκα συναντά .

Είναι έγκλημα και πρέπει να τιμωρείται .

Να μιλήσουμε . Χωρίς ντροπή. Χωρίς άλλη Ανοχή . Προστάτεψε το μικρό κορίτσι μέσα σου και μην το πετάς σε μια γωνιά να κλαίει..

Ο πόνος στο σώμα ίσως κάποτε ξεθωριάζει.. στην ψυχή όμως.. μένει ανεξίτηλα χαραγμένος εσαεί».