Μπερδέματα

Ο συγγραφέας οφείλει να είναι παρατηρητής της καθημερινότητας και συλλέκτης των στιγμών. 

Του Άγγελου Χαριάτη*

Αν βέβαια θέλει να τα αποτυπώσει στα γραπτά του και να πλάσει το μύθο. Για να δημιουργήσεις λογοτεχνία χρειάζεται να μπλέξεις την αλήθεια με το ψέμα, την πραγματικότητα με τον μύθο. Να βάλει τις εμπειρίες του, τη φαντασία του και να πλάσει την ιστορία του.

Μου αρέσει και είναι σχεδόν καθήκον μου να παρατηρώ τις κινήσεις των ανθρώπων. Να αναλύω στο μέτρο του δυνατού τις συμπεριφορές τους. Να κρατάω σημειώσεις από λόγια που λέγονται σε τυχαίες στιγμές. Όλα αυτά για χάρη της μεγάλης μου αγάπης, της λογοτεχνίας.

Ομολογώ ότι τα τελευταία χρόνια, βρίσκομαι σε μία μικρή σύγχυση. Σε ένα διαρκές μπέρδεμα.  Όλα αυτά σχετικά με τις ιστορίες που φτιάχνω. Δυσκολεύομαι αρκετά να δημιουργήσω τους ήρωές μου. Γιατί οι πρωταγωνιστές και οι δευτεραγωνιστές και οι τριταγωνιστές των ιστοριών μου δεν είναι εκατό τοις εκατό αποκυήματα της φαντασίας μου. Είναι «κλεμμένοι» χαρακτήρες. Από τη πραγματική ζωή. Πολλοί πραγματικοί άνθρωποι σε έναν. Φανταστικοί και πραγματικοί σε έναν. 

Σπάνια μόνο φανταστικοί.

Το μπέρδεμα μου ξεκινά από την ίδια μας την κοινωνία. Που είναι ένα μπλεγμένο κουβάρι. Παλιά έλεγες: «Αυτός είναι αριστερός» και καταλάβαινες. Ή έλεγες: «Αυτός είναι δεξιός» και πάλι καταλάβαινες. Τώρα λες: «Είναι αριστερός ή είναι δεξιός» και δεν ξέρεις τι ακριβώς είναι αυτό που πιστεύουν ή πρεσβεύουν. Το ίδιο με τους ροκάδες, τους μπαμπάδες, τις νοικοκυρές, τους δικηγόρους, τους καλλιτέχνες. Τώρα δεν υπάρχουν «καθαροί» αναρχικοί. Ούτε «καθαροί» τραπεζίτες. Αναρχικοί τραπεζίτες, ναι. Τραπεζικοί αναρχικοί. Και πάλι ναι.

Δεν υπάρχουν ταμπέλες. Όχι με την έννοια της ταμπέλας που επικρατούσε πίσω στα σκοτεινά χρόνια της «δημοκρατίας». Αυτή ήταν μια πέρα ως πέρα κακή πρακτική. Μια πρακτική που μας πήγε πολλά χρόνια πίσω.  

Στις πονηρές ημέρες που διανύουμε όλοι είναι όλα. Και επίσης όλοι είναι τίποτα. Δεν υπάρχουν ρόλοι και εκεί όπου υπάρχουν είναι τόσο μα τόσο δύσκολο να τους αποκρυπτογραφήσεις. Πρέπει να έχεις κάτι από την ιδιοφυία του Allan Touring για να τα καταφέρεις.

Θα μπορέσει ποτέ στο μέλλον να αποσαφηνιστούν όλα αυτά; Δεν ξέρω. Δεν ξέρω αν υπάρχει σωτηρία. Εύχομαι ναι. Όχι για το καλό της κοινωνίας μας. 

Όχι άλλα ηθικοπλαστικά διδάγματα. Μιλάω από τη δική μου μεριά ως συγγραφέας. Καθαρά εγωιστικά. Ναι το παραδέχομαι. Είμαι ένα εγωιστικό γουρούνι. Ένα εγωιστικό γουρούνι που θέλει να κάνει πιο εύκολη και πιο εύκολα τη δουλειά του. Αφήστε με λοιπόν να πάρω πίσω τους ήρωές μου, αγνούς και άσπιλους και αμόλυντους. 

*Ο Άγγελος Χαριάτης είναι συγγραφέας. Το τελευταίο του βιβλίο είναι το «Όταν ξημερώνει» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σιδέρης. Είχαν προηγηθεί το «Δάχτυλο» (εκδ. Πηγή) και Παράπλευρες Απώλειες (εκδ. Ιβίσκος), 25 Ιστορίες για ευτυχισμένους αστούς, Μαύρο-Κόκκινο. Το νέο του έργο είναι οι "Δέκα εντολές", το οποίο είναι e-book free

Διαβάστε επίσης: Χειμώνας

 

Διαβάστε επίσης: Ώστε θες να γίνεις συγγραφέας;

Διαβάστε επίσης: Περί ανάγνωσης

Διαβάστε επίσης: Απολογισμοί… διαφορετικού τύπου

Διαβάστε επίσης: Το βαρύ φορτίο του… «διαφορετικού»

Διαβάστε επίσης: Μπαμπάς