Ο «Σούπερ-Ήρωας» Βαγγέλης Καραδήμας

Ο Έλληνας animator που δημιουργεί νέους & φανταστικούς κόσμους

Αν ζούσε σε άλλη διάσταση σίγουρα θα ήταν ένας σούπερ – ήρωας που προσπαθεί να σώσει ό,τι αγαπάει από ένα πελώριο κύμα που απειλεί να καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμα του. Όμως ο Βαγγέλης Καραδήμας είναι στην δικιά μας διάσταση και δημιουργεί κόσμους φανταστικούς, κόσμους ονειρεμένους. Είναι animator και η παραπάνω παρομοίωση μόνο τυχαία που δεν είναι καθώς είναι από τους λίγους που δημιουργούν με μεράκι και παρά το πελώριο κύμα της κρίσης επιχειρεί να προστατεύσει την Τέχνη που αγαπά με όλη του την καρδιά.

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο για το Πινάκιο

Ο ίδιος μιλά στο Πινάκιο για το ελληνικό animation για τις προσπάθειες που γίνονται για να καθιερωθεί στην συνείδηση του κόσμου ενώ κάνει λόγο για τους ήρωες και τους αντι-ήρωες. Ταυτόχρονα καταθέτει την άποψη του για τα τέρατα που έχουν κατακλύσει τον χώρο του διαδικτύου και έχουν εισβάλλει στα υποσυνείδητα των παιδιών.

Είστε animator, θα μας δώσετε έναν ορισμό τι σημαίνει αυτό;

«Animator είναι ο «εμψυχωτής», αυτό που ασχολείται με το animation, την τέχνη της εμψύχωσης. Προσωπικά, δεν τολμώ ακόμα να με χαρακτηρίσω ως animator. Ουσιαστικά πάντως, αυτό που κάνει ένας animator είναι να δημιουργεί την ψευδαίσθηση της κίνησης, παίζοντας με τις ιδιότητες της όρασης. Έτσι, ένας animator μπορεί να «εμψυχώσει» οποιοδήποτε αντικείμενο, πρόσωπο κτλ».

Το animation στην Ελλάδα της κρίσης σε ποιο σημείο βρίσκεται; Υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης του;

«Το ελληνικό animation βρίσκεται σε οικονομική κρίση, όχι όμως σε δημιουργική. Το μεγάλο βέβαια πρόβλημα είναι οικονομικό, όχι όμως με την στενή έννοια. Δεν υπάρχει αυτό που λέμε «βιομηχανία» animation στην χώρα (ζήτημα αν μπορούμε να μιλάμε για «βιοτεχνία» animation). Η δε προσωπική μου πείρα δείχνει ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο στενά οικονομικό, αλλά συνδέεται και με το γεγονός ότι το ευρύ κοινό αλλά και ένας κόσμος που μπορεί να έχει κέρδος από το animation είτε αγνοεί πως υπάρχει ελληνική δημιουργία, είτε θεωρεί πως αφορά μόνο τα παιδιά κτλ. Υπάρχει δηλαδή και θέμα «εκπαίδευσης» του κοινού. Όμως, δημιουργικά το animation αναπτύσσεται μέσα στην κρίση και, μάλιστα, γίνονται και κάποια πρώτα βήματα για να ασχοληθούν μαζί του και οι εταιρείες παραγωγής. Ακόμα και αυτές, αγνοούσαν - και συνεχίζουν να αγνοούν σε μεγάλο βαθμό -πως το animation διεθνώς είναι επικερδές, όσο και αν ατό φαίνεται απίστευτο. Υπάρχουν λοιπόν σημαντικά projects που «τρέχουν» - το “mentor” του Άγγελου Ρούβα είναι το πιο σημαντικό από διάφορες απόψεις αυτή την στιγμή, καθώς έπεισε την Boo Productions να δει το animation σοβαρά και ελπίζουμε ότι αυτό θα αποτελέσει εφαλτήριο για να μπουν και άλλες εταιρείες παραγωγής στο «παιχνίδι» - καθώς και άλλα μικρότερα projects. Προσωπικά ελπίζω -και προσπαθώ όσο μου αναλογεί να το ενισχύσω - ότι θα μπούμε σε μία πορεία διακοπής της μετανάστευσης animators.

Και ας μην ξεχνάμε ότι στον χώρο του gaming οι Έλληνες δημιουργοί έχουν καλό όνομα εδώ και αρκετά χρόνια».

Σε έναν σας animation αναφέρετε πως όλοι μας κρύβουμε έναν μικρό σούπερ ήρωα; Ισχύει και στην αληθινή διάσταση αυτό και αν ναι σε τι βαθμό;

«Ισχύει πολύ περισσότερο από ό,τι φανταζόμαστε. Τον «βγάζουμε» αυτόν τον ήρωα κάθε φορά που ξεπερνάμε λίγο τα όριά μας επεκτείνοντάς τα και, ιδίως, κάθε φορά που αναπτύσσουμε αντοχές στις δύσκολες στιγμές. Αυτό το δείχνει και η προσωπική μου πείρα και άλλων ανθρώπων. Συνήθως βέβαια, κανείς δεν σηκώνει μόνος του έναν μαρτυρικό σταυρό. Τον βοηθά ο περίγυρός του. Θα τον βοηθήσει όμως μόνο όταν δει ότι και ο «φορέας» του σταυρού είναι δυνατός. Αλλιώς, απλώς θα τον παρηγορήσει».

Αν κάνατε animation την Ελλάδα του σήμερα ποιοι θα φιγούραραν ως ήρωες και ποιοι ως αντι-ήρωες;

«Ήρωας θα ήταν κάποιος ο οποίος θα δώσει το χέρι σε όποιον σηκώνεται, όπως έλεγε ο Γκόρκι. Αν ως ήρωα ορίζουμε κάποιον ο οποίος μόνος του θα σώσει την ανθρωπότητα, τότε θεωρώ ότι «χάνουμε» την μεγάλη εικόνα και προσπαθούμε να αποφύγουμε τις προσωπικές μας ευθύνες στην ουσία. Η συλλογικότητα είναι αυτή που μπορεί να δώσει πραγματικό διέξοδο από τα μεγάλα προβλήματα. Κανείς δεν μπορεί μόνος του να φέρει λύση, ούτε καν στα προσωπικά του θέματα, ειδικά αν μιλάμε για τις σημερινές συνθήκες που βιώνουμε. Είναι και προσωπική μου πεποίθηση ότι ακόμα και η ελληνική μυθολογία καλυμμένα σε πολλές περιπτώσεις αυτό λέει: οι άθλοι του Ηρακλή πιθανώς ήταν πραγματικά γεγονότα (αποξηράνσεις λιμνών, καθαρισμοί κτλ, δηλαδή «άθλοι» απόλυτα πρακτικής αξίας), τα οποία ήταν τόσο μεγάλα που, για να δικαιολογήσουν το πώς έγιναν, τα «χρέωσαν» σε έναν απίστευτα δυνατό άνθρωπο.

Αντι-ήρωας σήμερα θα ήταν κάποιος (ή κάποιοι) που θέλουν μεν την ησυχία τους, αλλά δεν μπορούν και την αδικία σε βάρος άλλου, οπότε θα «αναγκαζόταν» να αναλάβει ατομική δράση. Δηλαδή, θα άφηνε κατά μέρος το «βόλεμα» και την «ησυχία». Το αν θα γινόταν στην πορεία ήρωας, είναι άλλο θέμα».

Τέλος, παρατηρείται πως τα παιδιά είναι κολλημένα σε οθόνες σαγηνευμένα από μοχθηρά τέρατα που συναντάνε στο youtube. Ποιο είναι το δικό σας μήνυμα και πως από το δικό σας πόστο υψώνετε τείχη προστασίας για τα παιδιά;

«Τέρατα υπάρχουν και στην ελληνική παράδοση, φρικτά μάλιστα. Περισσότερο έχει να κάνει με το πώς τα χρησιμοποιείς. Δηλαδή δεν είναι η μορφή τόσο που καθορίζει την ιστορία, όσο σαφώς το περιεχόμενο της. Επίσης, υπάρχουν «τέρατα» με υπέροχη όψη. Επομένως, το θέμα είναι τι ιστορία θέλεις να πεις με τα τέρατα ή με οποιαδήποτε άλλο «όχημα». Εκεί λοιπόν πρέπει να λάβεις υπόψιν και την τοπική παράδοση αλλά κυρίως το μήνυμα που θέλεις να μεταδώσεις στα παιδιά. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι πολλές από τις σειρές αυτές δεν έχουν κάποιο βάθος στην ιστορία τους και έτσι κάνουν εκούσια ή ακούσια το εξής κακό: σε εξοικειώνουν με την εικόνα του τέρατος, όχι τόσο την εξωτερική – και ο Κουασιμόδος τέρας είναι εξωτερικά, αλλά με καθαρή συνείδηση ή ψυχή  - όσο αυτή που αργότερα πιθανώς να εξελιχθεί σε «εσωτερική». Εκεί βέβαια υπάρχει η επιπλέον ευθύνη των γονιών, που πρέπει να βοηθούν το παιδί να διαλέξει προγράμματα πραγματικά ψυχαγωγικά (χωρίς όμως να παραβλέπω την ανάγκη κάποιες στιγμές το παιδί να βλέπει κάτι απλά διασκεδαστικό, για να «ξεσκάσει»).

Από πλευράς μου, αυτό που κάνω είναι να αξιοποιώ την ελληνική παράδοση ακριβώς για να περάσω κάποια μηνύματα: της αποδοχής, της δυνατότητας να αλλάξει ο χαρακτήρας, της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας, της γνωριμίας επίσης με την παράδοση. Το πόση απήχηση θα έχει αυτή η προσπάθεια εξαρτάται και από το πόσο θα στηριχθεί και ηθικά και οικονομικά».

«Παιδί» του  Βαγγέλη Καραδήμα είναι η VKtoons

Ακολουθήστε την στο facebook: https://www.facebook.com/vktoons.official/

Αλλά και στο YouTube: https://www.youtube.com/user/vktoons

Απολαύστε κάποια από τα βίντεο του: