«Ξεπαγώστε» σκέψεις και συναισθήματα βλέποντας το… «Ψυγείο»

Η σκηνοθέτης Ράνια Νικολούλη μιλάει στο Πινάκιο

Αν λίγο πριν το χείλος μιας επώδυνης εμπειρίας παγώνατε τον χρόνο τι θα σκεφτόσασταν; Ποιες φευγαλέες σκέψεις θα περνούσαν από το μυαλό σας; Ποιες εικόνες θα το κυρίευαν;

Αυτοί οι συλλογισμοί αλλά και μυριάδες άλλοι θα κυριεύσουν τις συνειδήσεις σας αν δείτε το θεατρικό έργο «Ψυγείο».

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου για το Πινάκιο

Η Ράνια Νικολούλη σκηνοθέτις του έργου μιλά στο Πινάκιο για τα μηνύματα που εκπέμπει αλλά και για το αποτύπωμα που αφήνει.

Το "ψυγείο" είναι μια παράσταση που αποδίδει όλα τα κοινωνικά θέματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο. Πόσο δύσκολο είναι όλο αυτό να σκηνοθετηθεί;

Από φωτογράφηση της παράστασης

«Πάντοτε ξεκινάω από τον πυρήνα των χαρακτήρων και έπειτα φωτίζω τις πλευρές τους. 
Ποιό είναι το βαθύ θέλω τους, τι τους πονάει περισσότερο, τι τους λυτρώνει. Κι έτσι τα στοιχεία μέσα στο έργο απλώνονται στο μέγεθος που τους πρέπει. Κάθε τι χρειάζεται να έχει τη διάσταση που ο χαρακτήρας απαιτεί για να είναι αληθινός».

Ποιες εκτιμάτε ότι θα  είναι οι αντιδράσεις των θεατών στο άκουσμα των καθημερινών τους σκέψεων και φόβων;

«Η παράσταση δεν έχει κάνει πρεμιέρα ακόμη και έτσι δεν γνωρίζω. Ωστόσο, θεωρώ πως ο θεατής θα έρθει αντιμέτωπος με πολλά στοιχεία του εαυτού του και πως σίγουρα δεν θα του είναι και τόσο ευχάριστο κάποιες φορές».

Ο άνθρωπος πρέπει να φτάσει στο χείλος για να κάνει restart;

«Η ζωή σε φέρνει αντιμέτωπο με ότι φοβάσαι. Αυτός είναι ο στόχος, να κάνεις το επόμενο βήμα. Κι αν δεν το συνειδητοποιήσεις έγκαιρα ωθείσαι σε ακραίες συνθήκες για να αλλάξεις. Κι όσο δεν το καταλαβαίνεις ταλαιπωρείσαι».

Πόσο έχει αλλάξει ο άνθρωπος στο πέρασμα των 2 τελευταίων δεκαετιών; Έχει γίνει απάνθρωπος ή έχει κλειστεί στον εαυτό του; Και τι κινδύνους ελλοχεύει αυτή η κατάσταση;

«Σίγουρα έχει γίνει πιο φοβισμένος. Έχει χάσει τον αυθορμητισμό και την αγνότητα της παιδικής ηλικίας ενώ έχει κρατήσει την ανευθυνότητα και την ευκολία. Κι έτσι κλείνεται, απομονώνεται και δαγκώνει όσους τον πλησιάζουν. Όλο αυτό καταλήγει σε μια τεράστια παραίτηση. Και μετά έχουμε φανατισμό, βία, ασθένειες και εγωισμό».

Αν στους θεατές βρεθούν οι άνθρωποι που οδήγησαν την Ελλάδα στα μνημόνια πιστεύετε ότι θα αντιλαμβανόντουσαν τις πληγές που έχει υποστεί ο ιστός της ελληνικής κοινωνίας;

«Χαχαχα… λες να δουν την παράσταση και να σωθεί η χώρα; Το εύχομαι. Αυτό που σίγουρα θα αντιληφθούν είναι ότι δεν θα γλιτώσουν, θα έρθει η στιγμή που θα αναγκαστούν να κάνουν τον απολογισμό τους».