Παραστράτημα συντεταγμένων

Συντεταγμένες χαραγμένες πάνω σε χάρτες που έχουν αρχίσει να ξεθωριάζουν από τους αιώνες που πέρασαν… Ο  πολυπόθητος και ανεκτίμητος θησαυρός ήταν πόθος για πολλούς κουρσάρους.

Δεν ήταν λίγοι αυτοί που αφιέρωσαν την ζωή τους ολόκληρη για να τον βρουν χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Βλέπετε οι Θεοί γνωρίζοντας την απληστία των ανθρώπων τους έπεισαν πως η ευτυχία περικλείεται σε χρυσά νομίσματα…

Την ώρα που μυριάδες όργωναν τις θάλασσες  αναζητώντας την τύχη της ζωής τους και οι πυξίδες τους ακολουθούσαν τα μαγνητικά πεδία εκείνος ο αργοναύτης σε πείσμα όλων αναζητούσε την δικιά του Ιθάκη μέσα στην πόλη του.

Πεζός, μακριά από ό,τι θύμιζε θάλασσα διάβαινε μονοπάτια και διάλεγε τις ανηφόρες.

Ήξερε πως Βόρεια θα ήταν μαζεμένο όλο το χρυσάφι του κόσμου… Η Θεά Αθηνά βλέποντας τον παραστράτησε της απόφασης των άλλων Θεών και τον οδήγησε στην αυλή της.

Το χαμόγελο της ήταν ότι πιο λαμπερό είχε αντικρίσει , ότι πιο πολύτιμο είχε δει στην ζωή του. 

Η  καρδιά του χτυπούσε δυνατά και η ψυχή του είχε αγγίξει τον ουρανό. 

Η ωραία Ελένη της Τροίας ανταγωνιζόταν την ομορφιά της γυναίκας που μαγνήτισε την σκέψη του.

Ο έρωτας δεν μπορούσε να χαρτογραφηθεί, ο θησαυρός που βρήκε δεν μπορούσε να εκτιμηθεί, οι Θεοί ένιωσαν λίγοι μπροστά στον αργοναύτη που κόντρα σε όλα βρήκε την δική του αλήθεια! 

Οι παραπάνω «αράδες» είναι για έναν άνθρωπο πραγματικό «θησαυρό» την Βίβιαν Ευαγγέλου Μισιρλή