Λυδια Κανελλεα: Η αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας μπορεί να αποτελέσει υποκατάστατο της επαφής

Το φαινόμενο της αποξένωσης που παρατηρείται τα χρόνια της κρίσης μοιάζει να είναι  κυκλώπειο τείχος που φυλακίζει τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Οι σχέσεις τον ανθρώπων έχουν περάσει σε μια νέα διάσταση που γνώμονας τους είναι η… χρήση της τεχνολογίας.

Το «εγώ» μας σε κρίση, το «εμείς» σε αναζήτηση με την κατάθλιψη να απλώνει τα δίχτυα της.

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου για το Πινάκιο

Και μετά, απόγνωση! Στην καταπολέμηση όλων των παραπάνω διοργανώνεται σεμινάριο με τίτλο «Διάλογος, η τέχνη του συνυπάρχειν.

Η διοργανώτρια του σεμιναρίου Λυδια Κανελλεα Ψυχολόγος, με Msc in Counselling Studies με Μαστερ στη Συμβουλευτική μιλά στο Πινάκιο για την συνύπαρξη των ανθρώπων την εποχή που η προσωπική μας ζωή έχει γίνει status στα social media.

Διοργανώνετε ένα σεμινάριο με θέμα το συνυπάρχειν. Αλήθεια ποιος είναι ο όρος της συγκεκριμένης έννοιας; Και τι θα ακούσει κάποιος στο συγκεκριμένο σεμινάριο;

«Ο όρος συνυπάρχειν, βγαίνει από το συν- και υπάρχω, δηλαδή Υπάρχω Μαζί. Κάτι που φαίνεται εύκολο, αλλά πόσο δύσκολο είναι να υπάρχω μαζί με τον άλλον; Πόσο δύσκολο είναι να υπάρχω μαζί με τον άλλον και μαζί με τον εαυτό μου; Τέτοια ερωτήματα περίπου διαπραγματεύεται το παρόν σεμινάριο, σε συνδυασμό με μια βιωματική άσκηση που θα προηγηθεί, ώστε ο κάθε συμμετέχων να αποκτήσει επίγνωση της δικής του εμπειρίας σε σχέση με το θέμα».

Θεωρείτε πως τα σημερινά ζευγάρια ζουν σε αποξένωση;

«Δεν ξέρω αν θα μιλούσα απαραίτητα για αποξένωση, σίγουρα όμως η συνύπαρξη φέρει συγκρούσεις, και το θέμα είναι πως επιλύονται από το κάθε ζευγάρι, οικογένεια ή ομάδα ατόμων. Σίγουρα, η σύγκρουση που δεν επιλύεται συσσωρεύει ένταση και πολλές φορές να φέρνει τους ανθρώπους σε απόσταση.  Από την άλλη, μπορεί η απόσταση να εμφανίζεται μέσα στο άτομο, όταν εκείνο αποξενώνεται από αυτό που είναι για να αντέξει να ζει μαζί με έναν άλλον άνθρωπο με τον οποίο συγκρούεται μη λειτουργικά».

Η κατάθλιψη σίγουρα έχει σκιάσει την ελληνική κοινωνία. Εκτιμάτε πως οι ανατροπές στις ισορροπίες στην συνύπαρξη των ανθρώπων έχει προκαλέσει το φαινόμενο αυτό;

«Δεν μπορώ να απαντήσω γενικά, καθώς η ιστορία του κάθε ατόμου είναι ξεχωριστή. Σίγουρα όμως βλέπω μια συσχέτιση μεταξύ της μοναξιάς που υπάρχει στις σχέσεις με τον εαυτό μας και τους άλλους και αυτού του φαινομένου. Ειδικά στις μέρες μας ο άνθρωπος χρειάζεται έναν τουλάχιστον σύμμαχο ως βάση, ξεκινώντας από τον εαυτό του, όπου μπορεί να πατήσει και να δώσει τη μάχη του προς τα έξω».

Ζούμε σε μια εποχή που η τεχνολογία έχει μπει δυναμικά στην ζωή μας. Άνθρωποι κρεμασμένοι από οθόνες, εικονικοί φίλοι, εικονικές σχέσεις… Η τεχνολογία με τον τρόπο που την χρησιμοποιούμε έχει προκαλέσει ρήγμα στο «συν υπάρχειν»;

«Μιλώντας μέσα από τη δική μου εμπειρία, μπορώ να πω πως όλα σχετίζονται με τη χρήση που γίνεται. Σίγουρα η καθημερινά αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας μπορεί να αποτελέσει υποκατάστατο της επαφής με τον εαυτό μας και τους άλλους και να λειτουργήσει τελικά ως μέσο αποσύνδεσης. Από την άλλη, έχω ανακαλύψει και με ποιον τρόπο η εξελισσόμενη τεχνολογία προσφέρει έδαφος για νέες συναντήσεις μεταξύ των ανθρώπων».



Το σεμινάριο

Άραγε χωράμε και οι δύο; Βασικό στοιχείο μιας σχέσης είναι ο τρόπος που κινείται στο χώρο. Θέλει τέχνη για να κινούμαστε μαζί χωρίς να πέφτει ο ένας πάνω στον άλλον. Θέλει τέχνη για να ισορροπήσουμε μεταξύ του παίρνω και αφήνω χώρο. Και δεν είναι άλλη παρά η τέχνη του διαλόγου. Ελάτε να εξερευνήσουμε μαζί με ποιους τρόπους σχετιζόμαστε με τους άλλους γύρω μας, τι ρόλους συνηθίζουμε να παίρνουμε και πως ο διάλογος φέρει τη δημιουργία, την ανάπτυξη και την ελευθερία.

info: 

Διάρκεια: 2 ώρες

Συμμετοχή: max 20 άτομα

Πότε: Πέμπτη, 22 Φεβρουαρίου στις 6:30 μ.μ. - 8:30 μ.μ.

Που: Μύρτιλλο, Τριφυλίας Και Λάμψα Πάρκο ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ/ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: 6987806935