Βασίλης Γιακουμάρος: Την επιτυχία δεν στην εξασφαλίζει κανείς

Εξισώνοντας τις μεταβλητές της ζωής του, τις μεγάλες του αγάπες τα μαθηματικά με το θέατρο μεγαλύτερος συντελεστής αποδείχθηκε πως είναι η υποκριτική. Το συμπέρασμα επικράτησε έπειτα από πολλές πράξεις μέσα του αλλά ο Βασίλης Γιακουμάρος είναι ευτυχισμένος για την επιλογή του.

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο για το Πινάκιο

Ο ίδιος μιλά στο Πινάκιο για τους σταθμούς της καριέρας του, για τα όνειρα του, για το παιδικό θέατρο και τους λιλιπούτειους απαιτητικούς θεατές αλλά και για το πώς ο κόσμος μπορεί να γίνει πιο όμορφος, αρκεί ο καθένας μας να έχει την διάθεση να «ξαναβάψει γαλάζια την θάλασσα» . Η συνέντευξη γίνεται με αφορμή την εμφάνιση του στο θέατρο Αθηνά εκεί όπου ο «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης» υποδέχεται τον κόσμο.

Ο Βασίλης Γιακουμάρος σεμνός και αθόρυβος συνεχίζει το ταξίδι στο όνειρο του με προορισμό τα άστρα…

Βασίλη, αυτή την περίοδο σε συναντάμε στο θέατρο Αθηνά στο έργο «Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης», θα μας σκιαγραφήσεις την ταυτότητα της παράστασης;

«Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης», στο θέατρο Αθηνά. Μια παράσταση επίκαιρη δεδομένου των συνθηκών που επικρατούν στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια.  Το έργο το αποδίδουμε με τον ανάλογο σεβασμό που του πρέπει και ταυτόχρονα έχουμε προσθέσει στοιχεία του σήμερα σε σημεία που δένουν για να μπορεί ο θεατής να νιώσει την αμεσότητα.

Στην παράσταση παίζουμε οι: Σπύρος Πούλης, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Θανάσης Βισκαδουράκης, Βαλέρια Κουρούπη,  Αλίνα Κοτσόβουλου,   Τάκης Βλαστός, Κωνσταντίνα Κλαψινού, Κωνσταντίνος Τσονόπουλος, Μαριλένα Ράδου και εγώ.

Η σκηνοθεσία είναι του Βασίλη  Θωμόπουλου  τα σκηνικά του  Aντώνη Χαλκιά, τα

κοστούμια επιμελείται η  Nικόλ Παναγιώτου, τους φωτισμούς ο Γιώργος Φωτόπουλος και την έχει αναλάβει ενορχήστρωση ο  Nίκος Ξύδης.

Η σκηνοθεσία του Βασίλη Θωμόπουλου και τα σκηνικά του Αντώνη Χαλκιά ήταν χαρακτηριστικά-καλά-παλιά-ελληνικά-κινηματογραφικά, μεταφέροντάς σε με μοναδικό τρόπο στην Αθήνα του 60, αποτελούν βασικούς παράγοντες που ο θεατής νιώθει πολύ οικεία με το έργο;

«Η σκηνοθεσία και τα σκηνικά είναι βασικοί παράγοντες στο συγκεκριμένο έργο μιας και ο θεατής έρχεται να δει μια αγαπημένη του ταινία. Βλέποντας το κοινό να γελάει δυνατά, να χειροκροτεί, να συμμετέχει με τόσο κέφι και να λέει ακόμη και ατάκες καταλαβαίνεις πως ο Βασίλης και ο Αντώνης έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά. Βέβαια μια παράσταση αποτελείται από πολλά κομμάτια για να ολοκληρωθεί το παζλ. Όλοι έδωσαν και δίνουμε το 100% του εαυτού μας για να έρθει αυτό το αποτέλεσμα και να φεύγει ο κόσμος που μας τιμά, χαμογελαστός!».

Πως θα ήταν σήμερα ο «Θανάσης» στην Ελλάδα του 2018 αν ερχόταν στην Αθήνα για δουλειά; Μήπως τελικά οι εποχές κάνουν κύκλους;

«Αθήνα 2018! Πως λέμε ATHENS 2004…Καμία σχέση! Ο Θανάσης θα έκανε ότι ακριβώς έκανε 55 χρόνια πριν, θα έφευγε τρέχοντας για το χωριό του. Δεν θα είχαμε βέβαια μια κωμωδία καταστάσεων από τις γκάφες του γιατί δεν θα έβρισκε δουλειά ούτε με βίσμα. Αποκέντρωση! Αν έκανε ένα καλό η κρίση είναι αυτό. Πίσω στις ρίζες μας, μακριά από τα άγχη της Αθήνας που βράζει. Άλλωστε η Ελλάδα μας είναι τόσο όμορφη και μας δίνει τόσες πολλές ευκαιρίες μακριά από την πόλη.

Με την ευκαιρία να δώσω πολλά φιλιά στη Ρόδο μας που μεγάλωσα και μου πολύ μου λείπει».

Εσύ Βασίλη από μαθηματικός επέλεξες την υποκριτική. Μια στροφή 360^ο! Τι ήταν αυτό που σε ώθησε στην τέχνη σου;

«Τα μαθηματικά είναι μέσα στη ζωή μας. Ένα κι ένα κάνουν δύο στη δουλειά, στο σπίτι, στις σχέσεις, στην κοινωνία, παντού!

Έρχεται όμως η στιγμή που όλα αναιρούνται αρκεί να το αποδείξεις και τελικά ένα κι ένα δεν κάνουν δύο και αποδεικνύεται.

Με συναρτήσεις, με έρευνα, με άγνωστο Χ που κάνει Ψ και διάφορα άλλα τέτοια…Έτσι και στη ζωή. Έτσι έκανα κι εγώ και βρέθηκα στο θέατρο και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό».

Αν βάλει κανείς στο μικροσκόπιο τις δουλειές σου θα παρατηρήσει πως έχεις κάνει προσεκτικά βήματα και σταθερά. Έχεις εμφανιστεί σε έργα που έχουν σημειώσει μεγάλη επιτυχία. Είσαι από αυτούς τους ανθρώπους που επιλέγουν να κάνουν θόρυβο με τις κινήσεις τους στην σκακιέρα και όχι με κραυγές και κινήσεις εντυπωσιασμού;

«Κάποια πράγματα έρχονται από μόνα τους και κάποια τα κυνηγάς για να έρθουν.

Ξεκινώντας αυτή τη δουλειά το κυνήγησα! Πολλές φορές η άγνοια σου δίνει δύναμη, θάρρος και θράσος. Κάπως έτσι βρέθηκα εκεί που βρέθηκα. Την επιτυχία βέβαια δεν στην εξασφαλίζει κανείς, ήμουν και τυχερός. Δεν τα αφήνεις όμως όλα στην τύχη, χρειάζεται πολύ δουλειά και βέβαια τακτική. Θα κάνεις και λάθη. Και από αυτά όμως κάτι θα πάρεις, κάτι θα μάθεις και συνεχίζεις…αθόρυβα».

Έχεις πρωταγωνιστήσει και σε παιδικές παραστάσεις. Αλήθεια ότι το κοινό είναι λιλιπούτειοι θεατές το αίσθημα ευθύνης της απόδοσης του ρόλου είναι πιο μεγάλο;

«Μεγάλο σχολείο οι παιδικές παραστάσεις! Τα παιδιά είναι αυθόρμητα, ειλικρινή, εκδηλωτικά. Δεν έχουν savoir vivre! (χαχαχα).

Αν δεν ιδρώσεις, αν δεν τα κερδίσεις, αν δεν τα σεβαστείς δεν θα σε σεβαστούν ούτε αυτά. Και καλά θα κάνουν, αν θες την γνώμη μου.

Αγαπώ τα παιδιά!

Γενικότερα ότι έχει να κάνει με αυτό το πολύ σημαντικό και τρυφερό κεφάλαιο που λέγεται «παιδί», το αίσθημα ευθύνης όλων μας θα πρέπει και επιβάλλεται, να είναι πολύ υψηλό!!! Με τα παιδιά παίζεις, δεν «παίζεις».

Ο Πλιάτσικας σε ένα τραγούδι του έλεγε πως αν μπορούσε τον κόσμο να άλλαζε θα ξαναέβαφε γαλάζια την θάλασσα. Ο Βασίλης Γιακούμαρος πως θα άλλαζε και τι στον κόσμο αν μπορούσε;

«Αν θα μπορούσα;;; Θα ξαναέβαφα γαλάζια την θάλασσα! Λίγο εγώ, λίγο εσύ, λίγο ο καθέ ένας από εμάς θα ξαναγίνει γαλάζια η θάλασσα. Μπορούμε! Χωρίς ΑΝ…».