Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Περιπλάνηση για 60' στην Ελλάδα




Επιτέλους…η εκπομπή που μας ταξιδεύει στην πιο συγκλονιστική χώρα του κόσμου, την Ελλάδα μας, κάνει πρεμιέρα απόψε μισή ώρα πριν τα μεσάνυχτα.
Με πλοηγό τον Νίκο Μάνεση θα χαρτογραφήσουμε προορισμούς, θα γνωρίσουμε κατοίκους που είναι οι ήρωες της διπλανής πόρτας και κρατούν όρθια την περιφέρεια.
Κόντρα στην γκρίζα καθημερινότητα η τηλεόραση γίνεται παράθυρο και φέρνει αέρα από Ελλάδα.
Απόψε το βράδυ λοιπόν πατώντας τον διακόπτη θα μεταφερθούμε στους Παξούς.



















Η εκπομπή περπατά μαζί με τους τουρίστες του φθινοπώρου στο Γάιο, στη νησίδα του Αγίου Νικολάου,  που βρίσκεται μια «ανάσα» από το κεντρικό λιμάνι  και μέχρι το 1930 ήταν ένας άγονος βράχος, με το ενετικό κάστρο στην κορυφή. Τότε, που οι κάτοικοι αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν το νερό από τις δύο στέρνες του οχυρού, φυτεύοντας τα  πεύκα του  δάσους που σήμερα σκεπάζει το νησάκι, αναδεικνύοντάς το σε διάσημο αξιοθέατο.
Πολλοί αποκαλούν το μαγικό νησάκι των Παξών «Κάπρι του Ιονίου» επειδή μετατρέπεται σε κοσμοπολίτικο παραθεριστικό κέντρο των Ιταλών. Αρκετοί Ιταλοί, όπως η οικογένεια Ανιέλι, έχουν επενδύσει σε εξοχικές κατοικίες. Ανάμεσά τους και εκείνος που χτίζει τα σπίτια τους. Ένας αρχιτέκτονας από τη Ρώμη, που μετά από 15 χρόνια στους Παξούς δηλώνει πετυχημένος  μετανάστης στην Ελλάδα. Πώς και γιατί ο 48χρονος σήμερα Ιταλός υλοποίησε το όνειρό του να χτίσει το σπίτι του στην Ελλάδα, να μείνει μόνιμα στο νησί και να μεγαλώσει εκεί τις δύο του κόρες με την επίσης Ιταλίδα σύζυγό του;

Οι «ξένοι»…

Πολλοί Βρετανοί, Ολλανδοί και Γερμανοί βρήκαν τη νέα πατρίδα τους στους Παξούς. Τα μικτά ζευγάρια ντόπιων και αλλοδαπών δεν είναι κάτι σπάνιο για το νησί. Ο φακός εστιάζει στον Γιάννη και τη Λουίζ, ντόπιος και Βρετανίδα, που μπορεί να τους χωρίζουν 20 πόντοι ύψους, τους ενώνουν όμως 17 χρόνια συμβίωσης,  6 χρόνια γάμου και 4 παιδιά. «Ο έρωτας ύψος δεν κοιτά», λέει η Λουίζ σε άπταιστα ελληνικά, χαμηλώνοντας το βλέμμα προς τον σύζυγό της.  Στο νησί βρίσκουν το δικό τους λιμάνι και  δεκάδες μέτοικοι από αστικά κέντρα. Ένα νεαρό ζευγάρι χρυσοχόων από τα Μελίσσια, οι γεωπόνοι από τη Θεσσαλονίκη, πολλοί εργαζόμενοι σε τουριστικές επιχειρήσεις.

Κεφάλαιο του νησιού οι γυναίκες του…
 
Τα ταξί έχουν επί το πλείστον γυναίκες οδηγούς. Επίσης, οι περισσότεροι επιχειρηματίες εστίασης είναι γυναίκες, όπως δύο αδελφές που μετέτρεψαν το πατρικό τους σπίτι σε μια από τις πιο γνωστές ταβέρνες  του νησιού. Εκείνη που ξεχωρίζει πάντως είναι μια σερβιτόρα - μηχανικός μοτοσικλετών. Η Ναυσικά είναι διπλωματούχος μηχανικός και κάνει τους άντρες να κοκκινίζουν καθώς, όχι μόνο οδηγεί μηχανές μεγάλου κυβισμού, άλλα τις επισκευάζει κιόλας. Αυτά το πρωί, γιατί το βράδυ βγάζει τη φόρμα και δουλεύει σε μια από τις πολλές παραλιακές καφετέριες.  
 
Η βόλτα στην ενδοχώρα του νησιού κρύβει εκπλήξεις…

Η εκπομπή συναντά τον δασολόγο καφετζή. Το καφενείο «Μπουρνάος» είναι το μοναδικό παραδοσιακό καφενείο στο νησί με ιστορία 70 χρόνων και το κληρονόμησε από τον πατέρα του. Αυτοσαρκάζεται, καθώς το επίθετο του στα τούρκικα σημαίνει μεγάλη μύτη, χαρακτηριστικό που ακολουθεί την οικογένεια εδώ και γενιές! Ο Μπουρνάος είναι το στέκι για τους «Του Που Που band and friends», το 9μελές συγκρότημα με το περίεργο όνομα   που αποτελείται κυρίως από εκπαιδευτικούς που αποφάσισαν να γεμίσουν δημιουργικά τον χρόνο τους με μουσική. Βεβαίως, όλα τα περίεργα εξηγούνται στην κάμερα της εκπομπής.
Περίεργη στους Παξούς είναι και η απάντηση που λαμβάνεις όταν ζητάς πληροφορίες για μια καλή παραλία. «Οι καλύτερες παραλίες των Παξών βρίσκονται στους Αντίπαξους», λένε.  Το οδοιπορικό συνεχίζεται στις παραλίες Βρίκα και Βουτούμι των Αντίπαξων και στον μικρό οικισμό του νησιού με τον μοναδικό μόνιμο κάτοικο, κατά τους χειμερινούς μήνες. Ο καπετάν Βασίλης, συνταξιούχος πλέον, αφού γύρισε όλο τον κόσμο τώρα φτιάχνει, όπως λέει ο ίδιος, το καλύτερο κρασί όλης της γης.
Ένα γλέντι με Γερμανούς τουρίστες που καταπίνουν σταφύλια καθώς κολυμπούν, συναντήσεις εν πλω με ψαράδες, αποβιβάσεις σε παραλίες αλλά και ξενάγηση στο μαγευτικό βυθό και τις υποθαλάσσιες σπηλιές στο Αχάι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου