Τατιάνα Σταθακάρου: Η blogger παιδαγωγός που ονειρεύεται έναν πολύχρωμο παραμυθένιο κόσμο

Η παιδαγωγός- blogger Τατιάνα Σταθακάρου

Η πρώτη μας αγάπη είναι και παντοτινή. Ένα ρητό που φαίνεται να είναι κανόνας της ζωής μας. Κάθε πρώτη φορά, μοναδική και κλειδώνεται αυτομάτως στο σεντούκι του νου και του υποσυνειδήτου μας αν προτιμάτε. Σίγουρα κανείς μας δεν πρόκειται να ξεχάσει την πρώτη του επαφή με τον κόσμο του σχολείου. Κανείς μας δεν θα ξεχάσει την πρώτη δασκάλα μας, που αυτή μας επιβράβευσε στην πρώτη ζωγραφιά μας, αυτή μας επανέφερε στην τάξη στο πρώτο μας παράπτωμα, αυτή ήταν που μας ένταξε ομαλά στο κοινωνικό σύνολο. Και επειδή η γοητεία της ζωής είναι οι κύκλοι όλα τα παραπάνω περνάνε από το νου μας όταν από το ρόλο του γονιού ζούμε τις αγωνίες του παιδιού μας. Εκεί αντιλαμβανόμαστε το πόσο σημαντική είναι η αρχή και ποια η ιδιαιτερότητα του εκπαιδευτικού. Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν το Πινάκιο σας παρουσιάζει μια βρεφονηπιοκόμο που παράλληλα bloggαρει όταν δεν βρίσκεται με τα παιδιά της. Είναι τέτοιο το πάθος της για αυτά που το blog της έχει να κάνει με παιδαγωγικά θέματα. Ο λόγος για την Τατιάνα Σταθακάρου η οποία μας μιλά για την μεγάλη της αγάπη που δεν είναι άλλη από τα παιδιά, για τις συμβουλές που δίνει σε γονείς αναγνώστες του blog της, αλλά και πως ονειρεύεται τον κόσμο... Με μια δόση παραμυθιού που όλα είναι πιθανά και ταυτόχρονα να πλημμυρίζεται από έντονα χρώματα.

Συνέντευξη στον Λευτέρη Θεοδωρακόπουλο για το Πινάκιο

Τατιάνα Σταθακάρου είσαι βρεφονηπιοκόμος και blogger…συστήσου μας. Τι κάνεις; Ποια είσαι και ποιο είναι το blog σου;

Γειά σας,γειά σας και χαρά σας.Ονομάζομαι Τατιάνα Σταθακάρου και

Είμαι καλά.Πολύ καλά. Γεννήθηκα 22/07/1992 και μένω στην Αθήνα.Δουλεύω στα Εκπαιδευτήρια Χουρδάκη στο Παλαιό Φάληρο και βρίσκομαι στο χώρο της εκπαίδευσης από το 2011.Έχω τελειώσει Προσχολικής Αγωγής Δραστηριοτήτων Δημιουργίας και Έκφρασης και τώρα αρχίζω την ειδίκευση μου στην Παιδοψυχολογία.Το blog μου είναι το eimainipiagwgos.blogspot.gr

Συνδύασες τις δυο σου αγάπες τα παιδιά και το γράψιμο μπαίνοντας στον κόσμο του blogging, τι ήταν αυτό που σε ώθησε να γίνεις blogger;

Από μικρή ήμουν “πιστή” σε πολλά blogs .Μου άρεσε να βλέπω ανθρώπους απλούς,να αποτυπώνουν σκέψεις στο χαρτί και να τις μοιράζονται με το κόσμο με τόσο όμορφο τρόπο.Χωρίς να εξυπηρετούν συμφέροντα, να βγάζουν χρήματα κτλπ. Νομίζω πως η αγάπη μου για τα παιδιά και την επικοινωνία με ώθησαν τελικά να πάρω την απόφαση.Η καλή σχέση μου με την τεχνολογία ευτυχώς με ευνόησε.

Τα παιδιά σε ξαφνιάζουν ευχάριστα;

Τα παιδιά με ξαφνιάζουν μόνο ευχάριστα. Δεν περίμενα ποτέ να μαθαίνω κάθε μέρα τόσα πολλά πράγματα από αυτά. Αν παρακολουθήσεις μια παρέα παιδιών να παίζει θα μπορέσεις αμέσων να διακρίνεις την άδολη αγάπη,τον σεβασμό την αλληλεγγύη,την αλληλοβοήθεια. Είναι καλό εμείς οι μεγάλοι να παίρνουμε παράδειγμα από τους μικρούς.

Έχεις δεθεί και πως με αυτά;

Φυσικά.Αισθάνομαι μεγάλο χρέος απέναντι τους. Kαθώς από την ώρα που θα έρθουν στο σχολείο μέχρι και την στιγμή που θα φύγουν,θα έχω το ρόλο της δασκάλας,της μαμάς,του γιατρού,του ειρηνοποιού και φυσικά του Μεγάλου....Παιδιού αυτής της παρέας.Είναι σημαντικό να ξέρεις να αναλαμβάνεις όλους αυτούς τους ρόλους όταν πρέπει.Το συναισθηματικό δέσιμο με το κάθε παιδί είναι διαφορετικό.Είναι μια σχέση λατρείας καθώς το κάθε παιδί είναι ξεχωριστά αξιαγάπητο.Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να νοσταλγεί παλιούς μαθητές.Ο καθένας έχει αφήσει το δικό του σημάδι.

Ποια είναι η μεγαλύτερη «ανταμοιβή» σου από τα παιδιά;

Η αιώνια αγάπη τους. Το καλοκαίρι του 2011,αποχαιρέτησα για πρώτη φορά την τάξη που είχα σαν πρακτική ακόμα. Θυμάμαι χαρακτηρηστικά να παραπονιέμαι ότι αυτά τα παιδιά δεν θα με θυμούντε και δεν θα με χαιρετήσουν ποτέ στο δρόμο γιατί δεν θα με αναγνωρίζουν. Έμεινα έκπληκτη όταν συνάντησα μερικά από αυτά τον τελευταίο καιρό και άκουσα το «Μαζί σας περνάγαμε πολύ καλά. Σας αγαπάμε πολύ».Ίσως η πιο αληθινή αγάπη που μπορείς να λάβεις σε όλη σου την ζωή. Η αγάπη αυτή σε γεμίζει..Σε κάνει να νιώθεις λίγο πιο γεμάτος άνθρωπος..

Θεωρείς πως ο κόσμος του διαδικτύου είναι ασφαλής;

Όχι.Ειδικά για παιδια και εφήβους οι κίνδυνοι είναι πολλοί.Δεν είμαι υπερ της αλόγιστης χρήσης ούτε σε ενήλικες.Παν μετρον άριστον λέγαν και οι σοφοί προγόνοι μας.Σίγουρα είναι ενδιαφέροντα πολλά παιχνίδια εδώ,πολλοί ιστότοποι και βρίσκεις εύκολα τα πάντα,αλλά ένας έλεγχος και ένα μέτρο είναι ότι πρέπει.

Το blog σε φέρνει σε επαφή με γονείς που έχουν απορίες;

Έχει τύχει πολλές φορές να επικοινωνήσω κυρίως ηλεκτρονικά με γονείς-αναγνώστες.Συνήθως με πλησιάζουν για δουλειά ή για να μαθουν που δουλεύω κλπ. Έχω δεχθεί εμπιστοσύνη την οποία δεν περίμενα λόγω της ηλικίας μου,αλλά ναι.Πολλοί με έχουν συμβουλευτεί για προβλήματα με τα παιδιά τους ή ακόμα και οικογενειακά προβλήματα τους. Αυτό με κάνει να αγαπάω ακόμα πιο πολύ το γράψιμο.Πάντα σε έφερνε κοντά με άγνωστους κόσμους.

Είσαι ένας νέος άνθρωπος που δρα σε ένα κοινωνικό πεδίο δύσκολο. Είσαι σε θέση να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου και τις προσδοκίες σου ή υπάρχουν εμπόδια σε αυτό τον δρόμο;

Δεν θα ήθελα ποτέ στην ζωή μου να υπάρξω αχάριστη.Τα πράγματα στην ζωή μου πάνε ακριβώς όπως τα θέλω.Κάποιες καταστάσεις μάλιστα τις σχεδίαζα για αργότερα.Θέλω να πιστεύω ότι μπορεί να μην είμαι πάντα εκεί που θέλω,αλλά είμαι πάντα εκεί που πρέπει η ζωή μου να με φέρνει.Πες το τύχη,πες το μοίρα,αισθάνομε μια βαθιά εύνοια.Πιστεύω πως με δύναμη και χαμόγελα τα καταφέρνουμε όλα.Και τα εμπόδια είναι πάντα για καλό.Είμαι πολύ αισιόδοξη για το μέλλον.

Αν σου έλεγαν να αποτυπώσεις τον κόσμο με μια ζωγραφιά τι σχέδια και τι χρώματα θα έβαζες;

Επειδή ζω σε έναν παιδικό κόσμο,που προσφέρει το ερέθισμα της δημιουργηκότητας, θα έβαζα όλα τα έντονα χρώματα.Σίγουρα θα ζωγράφιζα ουράνια τόξα πριγκίπισσες και μονόκερους. Αλλά μάλλον,κυρίως μονόκερους.