Αγάπη λέγεται...

Της Μάρως Σαρίφ

Τόσες νύχτες ατέλειωτης σιωπής

και άλλες τόσες γεμάτες μοναξιά

κάθε μου δάκρυ σταγόνα της βροχής

και κάθε σκέψη μέσα μου πονά

Αχ την αγάπη τόσα χρόνια ψάχνω

μα δεν μπορώ πουθενά να βρω

μες στην ψυχή μου σημάδια μετράω

πάλι ξανά μονάχη θα βρεθώ

Τα όνειρά μου βραχνάδα της φωνής

που μοιάζει σαν ακούρδιστο βιολί

κάθε στιγμή μας μια νότα μουσικής

που χάθηκε σαν ήρθε το πρωί

Αχ την αγάπη τόσα χρόνια ψάχνω

μα δεν μπορώ πουθενά να βρω

μες στην ψυχή μου σημάδια μετράω

πάλι ξανά μονάχη θα βρεθώ

Τα όνειρά μου βραχνάδα της φωνής

που μοιάζει σαν ακούρδιστο βιολί

κάθε στιγμή μας μια νότα μουσικής

που χάθηκε σαν ήρθε το πρωί

* Η Μάρω Σαρίφ είναι μια νεαρή με έφεση στο γράψιμο, θεωρείται ταλέντο και αυτό ίσως το έχει γιατί γράφει με την πένα της ψυχής της και αποδίδει τις πιο απόκρυφες σκέψεις στα κείμενα που μοιράζεται μαζί μας. Σε ευχαριστούμε πολύ Μάρω, συνέχισε...