«Οι στιγμές που ξεχάσαμε να ζούμε»

Του Κυριάκου  Κοτζαχρήστου

 Ζώντας στον κόσμο της εξέλιξης και της συνεχόμενης ροής πληροφοριών δεν μπορείς να παραβλέψεις την "κοινωνικοποίηση" που σου προσφέρεται απλόχερα από το διαδίκτυο.. facebook ,twitter ,skype ,viber κτλ είναι μέσα που μπορείς να τα κάνεις χρήση αλλά συνήθως φτάνεις σε σημείο να τα κάνεις κατάχρηση..

Έχεις φτάσει σε σημείο ότι και να κάνεις να το «ποστάρεις» και έπειτα έρχεται το «like» το «ουαου» το «κλαψ» και ο σχολιασμός στον «τοίχο» σου ...

Ποιος από εμάς που έχουμε τα προαναφερόμενα δεν το έχει κάνει ;

Όρθιος ακούγοντας ηλεκτροακουστική κιθάρα σε ανοιχτή συναυλία με την καλύτερη παρέα που θα μπορούσα να έχω εκείνη την στιγμή ένιωσα τις νότες να κυλάνε στις φλέβες μου ασυναίσθητα ακολούθησα τον Ρυθμό τους και "χάθηκα" στην ΣΤΙΓΜΗ.. Ένιωσα πληρότητα και ότι εκείνη η στιγμή άξιζε μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια της .. Εκεί ήταν που κατάλαβα όμως κάτι... Εκεί που ποιο παλιά σε ένα ερωτικό τραγούδι είχαμε αναπτήρες αναμμένους και γινόμασταν ένα όλοι με την φωνή μας εκεί που τα χέρια μας πονούσαν από τα παλαμάκια έβλεπα μόνο κινητά υψωμένα να "αποθανατίζουν" την "στιγμή" .. Μήπως όμως τελικά αυτοί που απαθανάτισαν και την αποτύπωσαν την στιγμή σε ένα βίντεο στο κινητό τους που σπάνια θα το δουν χάσανε την δικιά τους "ΣΤΙΓΜΗ" ... Από πότε έχετε να νιώσετε ότι σας ανήκει η Στιγμή σας;;; Αναρωτηθείτε ο καθένας προσωπικά... φτιάξτε τις αναμνήσεις σας στην ψυχή και στην καρδιά σας όχι στον "Τοίχο" σας .. Νιώστε ..Κλάψτε ..Φωνάξτε ... Τραγουδήστε ..αφιερώστε... Ζήστε τις στιγμές που ξεχάσαμε να ζούμε...

 Διαβάστε επίσης: Γιατί μας σαγηνεύουν τα social media;