Κλήμης Κεραμιτσόπουλος: Τα καρέ κρύβουν τεράστιες διαδρομές

Το 2016 έκανε ένα σκίτσο στο δωμάτιο της κόρης του και από τότε ανακάλυψε έναν άλλο κόσμο αυτόν των κόμικ. Ταλαντούχος, ιδιαίτερος καλλιτέχνης με οξύ πνεύμα. Ο λόγος για τον Κλήμη Κεραμιτσόπουλο ο οποίος μιλάει στο Πινάκιο για τους χάρτινους ήρωες που έχει δημιουργήσει, (τον Αναγνώστη Παλάμπρα, τον Μόρτη, τον Φιδία,  τον Κορνήλη Διμπούχο κ.α), για την 9^η τέχνη αλλά και για την φαντασία των παιδιών που «οριοθετείται» από τις οθόνες.

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο για το Πινάκιο

Ο ίδιος είναι και εκπαιδευτικός και τονίζει  με  αφορμή την επαφή του με τους εφήβους πως δεν είναι δύσκολο να στραφούν προς το μαγικό κόσμο των κόμικ.

Ο Κλήμης Κεραμιτσόπουλος είναι ένας καλλιτέχνης με πολύ ιδιαίτερο στυλ και σκέψη και αυτό το αποτυπώνει σε κάθε «κελί» που σχεδιάζει…

Σίγουρα με τέτοιους δημιουργούς κόμικ η φαντασία αποκτά περισσότερα σύνορα!

Από πότε  άρχισες να ασχολείσαι με τα κόμικ;

«Όπως πολλοί που ασχολούμαστε με τα κόμικς, ως αναγνώστης από πολύ μικρή ηλικία, γύρω στα 5-6, αρχές των 80ς, που θυμάμαι να ξεφυλλίζω το Μεγάλο ταξίδι του Αστεριξ, και το Πειρατικό του Mordillo. Ως δημιουργός κόμικς, ξεκίνησα περίπου την άνοιξη του 2016 όταν αποφάσισα να σκιτσάρω κάτι για το δωμάτιο της κόρης μου».

Η 9^η τέχνη χτυπήθηκε από την κρίση στην Ελλάδα;

«Κατά την άποψη μου, την κρίση βίωσαν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι μικροεπιχειρηματίες (αυτούς ξεχωρίζω εγώ, χωρίς να αγνοώ τον υπόλοιπο πληθυσμό φυσικά). Ωστόσο δε θεωρώ πως τις μικρές χαρές της ζωής, τον καφέ, το ποτό, τα τσιγάρα τα στερήθηκε κανείς, αρά και τα κόμικς δεν έπαψαν να έχουν το αγοραστικό τους κοινό. Από την άλλη όμως, η κρίση σίγουρα χτύπησε τους εκδοτικούς οίκους ως επιχειρήσεις με προβλήματα ρευστότητας κλπ. Άρα σίγουρα η 9η τέχνη χτυπήθηκε και αυτή τουλάχιστον στο επίπεδο της παραγωγής, αν και δεν μπορώ να έχω σαφή εικόνα μια που την επίμαχη περίοδο δεν ήμουν ενεργός στο χώρο».

Παλιότερα οι εφημερίδες και τα Μέσα επένδυαν στον κόσμο των κόμικ (βλ 9 από την Ελευθεροτυπία). Τώρα ποια είναι η επαφή σας με τον κόσμο;

«Από όσο παρακολουθώ το χώρο στην Ελλάδα, υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που επιστρατεύονται σε έντυπα μέσα, όμως νομίζω ότι η επαφή μας με τον κόσμο γίνεται πλέον σε πολύ μεγάλο βαθμό με τη βοήθεια του διαδικτύου και φυσικά με την φυσική μας παρουσία στα φεστιβάλ κόμικς που γίνονται ανά την Ελλάδα καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου».

Πως τα social παίζουν ρόλο στην δουλειά σας;

«Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο διάγουμε τον βίο μας σε προσωπικό, κοινωνικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο. Δε θα επεκταθώ πολύ, αλλά σίγουρα έχουν παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη διάδοση της δουλειάς μου. Πέρα από αυτό, είναι και ένα καλό (αλλά όχι πάντα αξιόπιστο) μέτρο για την αποδοχή που μπορεί να έχει ένα σκίτσο, ένα κόμικ, μια ιστορία, μια ιδέα κλπ. κατά συνέπεια, ενδέχεται ο βαθμός αποδοχής να επηρεάσει το αν τελικά μια ιδέα θα καταλήξει στο τυπογραφείο. ή κάπου αλλού».

Που μπορεί να δει κάποιος την δουλειά σου;

«Δείγματα της δουλειάς μου μπορεί κανείς να δει στη σελίδα μου στο Klimis-Comiξ στο facebook, και φυσικά δια ζώσης στα φεστιβάλ που πηγαίνω στην Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Αθήνα (για την ώρα)».

Ποιοι είναι οι δικοί σου  χάρτινοι ήρωες που έχει γεννήσει η φαντασία σου;

«Σίγουρα ο ήρωας με τον οποίο ταυτίζομαι περισσότερο είναι ο Αναγνώστης Παλάμπρας (στα ισπανικά palabras είναι τα λόγια, οι λέξεις, οπότε το ονοματεπώνυμο είναι και λίγο συμβολικό), που πρωταγωνίστησε στο πρώτο μου φανζιν το 2018. Είναι ένας κατά κάποιον τρόπο αντί-ήρωας, λίγο καλούλης, λίγο αγαθός, λίγο Τσάρλι Μπράουν, άλλοτε ευέξαπτος και πάει λέγοντας. Από εκεί και πέρα, υπάρχει ο Κορνήλης Διμπούχος, συγκάτοικος του Αναγνώστη και alter ego του προφανώς, ο Διάολος και ο Θεός, που αν και δεν είναι δικοί μου ήρωες, με έχουν σίγουρα στιγματίσει μέσα από το φανζιν "Διάολε δεν έχεις το Θεό σου" επίσης του 2018. Τέλος είναι ο Μορτης και ο Φιδίας (από το φίδι), αν και αυτοί είναι έμπνευση του Μελανδρου Γκανα, των Εκδόσεων του Κάμπου. Φυσικά δεν μπορώ να παραλείψω και τα ανώνυμα ψαράκια μου που εμφανίζονται στο φανζιν Αποδομημένα Αστεία και θα κυκλοφορήσουν σε μεγαλύτερη έκταση ως "Ωμέγα 3-Αστεια Λιπαρά".. Υπάρχει ακόμα ένας ήρωας ο Τολτεκατλ στο κόμικ Αγιαχουασκα που δουλεύω προς το παρόν».

Ποιοι ήταν οι ήρωες κόμικ που λάτρευες  όταν ήσουν μικρός;

«Αστεριξ-Οβελιξ,  Λουκυ-Λουκ,  Τεν-Τεν, Λεονάρντο, τα ανθρωπάκια του Mordillo και φυσικά η Μαφαλντα».

Τα «κελιά» των κόμικ κρύβουν μαγικούς κόσμους;

«Φυσικά και κρύβουν μαγικούς κόσμους. Κάθε καρέ κρύβει από πίσω του μια ιστορία. Είναι μια εικόνα στατική. Όμως για να καταλήξει στο χαρτί, το μυαλό έχει κάνει τεράστιες διαδρομές αναφορικά με τον χώρο, την ψυχολογία του ήρωα στο δεδομένο καρέ, τι συμβαίνει τριγύρω, πως αυτό θα επηρεάσει τη ροή και πάει λέγοντας. Άρα, ναι, κάθε κελί κρύβει και έναν μαγικό κόσμο».

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να φτιάξεις μια ιστορία;

«Ανάλογα. Υπάρχουν καλλιτέχνες που γεννούν ιστορίες για την πλάκα τους, σχεδόν άκοπα. Εγώ δεν είμαι έτσι. Για να φτιάξω μια ιστορία, μπορεί να επεξεργάζομαι μια ιδέα για 2-3 μήνες μέχρι να φτιάξω έναν σκελετό, την κεντρική ιδέα και μετά να μου πάρει άλλο τόσο για να γράψω διαλόγους κλπ. Για παράδειγμα το Διάολε δεν Έχεις το Θεό Σου, μου πήρε περίπου 5 μήνες να στήσω τους διαλόγους για τα στριπ και έναν μήνα για να σκιτσάρω και να χρωματίσω. αλλά και πάλι δεν είναι στάνταρ αυτά. Έχει σημασία και το τι θέλεις να επιτύχεις με ένα κόμικ. αν πχ θέλεις να περάσεις ένα μήνυμα κοινωνικό, πολιτικό, θρησκευτικό, ή αν απλώς θέλεις να κάνεις κάτι σκέτο χιουμοριστικό ή σοβαρό. Ο χρόνος που χρειάζεται η κάθε ιστορία εξαρτάται λοιπόν από τη φύση του κόμικ και από τον ίδιο τον καλλιτέχνη, το πως αυτός μπορεί να γεννήσει  και να διαχειριστεί την ιδέα του».

Ποια είναι η πιο δημοφιλής ιστορία που έχεις φτιάξει και γιατί πιστεύεις ότι είχε απήχηση;

«Μέχρι στιγμής, δεν έχω καταφέρει να φτιάξω μια ιστορία με την στενή έννοια του όρου. Έχω φτιάξει μόνο στριπ, μονοσέλιδα ή και 4σελιδα κλπ. Τώρα δουλεύω μια ιστορία όμως την Αγιαχουασκα (ιστορικό-κοινωνικό-εικαστικό-θεολογικού περιεχομένου). Από τις δημιουργίες μου μάλλον θα πρέπει να ξεχωρίσω το "Διάολε δεν έχεις το Θεό Σου". Από εμπορικής άποψης είναι το πιο επιτυχημένο μου, δεν ξέρω γιατί. Ίσως γιατί εκφράζω τις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις εκεί μέσα με τις οποίες ταυτίζεται τελικά αρκετός κόσμος; τι να πω..; ειλικρινά δεν ξέρω».

Τα μικρά παιδιά είναι κολλημένα πάνω σε οθόνες. Είναι πρόκληση για εσένα να τους στρέψετε προς τα κόμικ;

«Η μάχη είναι μεγάλη, υπαρκτή και φυσικά άνιση. Τα περισσότερα παιδιά εκτίθενται σε κινούμενες εικόνες (τηλεόραση, κινητό, τάμπλετ) πολύ πριν μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν. Συνεπώς είναι δύσκολο να τα στρέψεις προς κάτι που θα πρέπει να κοπιάσουν εξτρά για να το απολαύουν. Επειδή όμως τυγχάνω και πατέρας 6χρονου κοριτσιού, αλλά και καθηγητής αγγλικών σε εφήβους, αντιλαμβάνομαι πως τελικά ίσως και να μην είναι τόσο δύσκολο να στρέψει κανείς τα παιδιά στα κόμικς. Είναι μια χρυσή τομή που αν βρεθεί μπορεί να κάνει θαύματα. Σίγουρα και όλες αυτές οι υπερηρωικές ταινίες έχουν βοηθήσει ή οι μεταφορές κόμικς στην τηλεόραση, όπως walking dead κλπ».