Νίκος Μπιζίμης: Χωρίς φαντασία δεν υπάρχει εξέλιξη

 

 Τα έργα  τέχνης του Νίκου Μπιζίμη έχουν κάτι το ιδιαίτερο που μαγνητίζουν βλέμματα. Οι δημιουργίες του καλλιτέχνη είναι πολύχρωμες και έντονες και γεφυρώνουν την φαντασία με την πραγματικότητα.

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου για το Πινάκιο

Ο ίδιος μιλάει στο Πινάκιο για το τι τον ώθησε στην Τέχνη του, για ποιο έργο είναι υπερήφανος αλλά και ποιος είναι ο ρόλος των χρωμάτων στην καθημερινότητα μας.

Ο Νίκος Μπιζίμης είναι ένας άνθρωπος με ενσυναίσθηση γεγονός που αποτυπώνεται από τα έργα του.

Η φαντασία τα χρώματα έχουν πεδίο στην πραγματικότητα;

«Εξαρτάται από την οπτική σου γωνία. Τα χρώματα δεν μπορούν να υπάρξουν έξω από την ανθρώπινη εμπειρία. Δεν υπάρχει το μπλε, το κόκκινο και το κίτρινο, χωρίς έναν παρατηρητή που να βλέπει και να ερμηνεύει το περιβάλλον του. Αν ως πραγματικότητα ορίζεις τον αντικειμενικό κόσμο, της φυσικής και των αριθμών, τότε όχι. Πιστεύω όμως ότι η ανθρώπινη εμπειρία, που κατακλύζεται από φαντασία, και χρώματα και ήχους, και αρώματα και γεύσεις, είναι εξίσου πραγματική, παρότι μη μετρήσιμη».

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε στην τέχνη σας;

«Από μικρός είχα κλίση στη ζωγραφική και δεν τα πήγαινα και πολύ καλά με το διάβασμα... Σπούδασα αγιογραφία και συντήρηση εικόνων αλλά σύντομα κατάλαβα ότι δεν μου ταιριάζουν οι αυστηροί κανόνες αυτής της τέχνης και έτσι πήρα τα μυστικά της, τα προσάρμοσα στο προσωπικό μου στιλ και σε συνδυασμό με τις γνώσεις ξυλουργικής που απέκτησα από ένα καλό μου φίλο ξυλουργό, κατέληξα να δημιουργώ τα δικά μου εργόχειρα».

Ποιο είναι το έργο σας για το οποίο είστε περήφανος;

«Ένας πίνακας 1,20x 0,90 cm με τίτλο «Strangers» που ήταν το κεντρικό έργο σε μια ατομική έκθεση που είχα κάνει στο παρελθόν».

Τα χρώματα απουσιάζουν από την καθημερινότητα μας;

«Μπορεί η ψυχολογία του κόσμου να είναι γκρίζα λόγω της κατάστασης που βιώνουμε αλλά το χρώμα υπάρχει παντού (από τις τάσεις της μόδας μέχρι τις οθόνες των ηλεκτρονικών νέας γενιάς). Νομίζω ότι είναι πλέον ζητούμενο λόγω της αυξημένης ανάγκης μας για αλλαγή παραστάσεων».

Τι σας αρέσει να ζωγραφίζετε;

«Αντλώ έμπνευση από όλες τις πτυχές της ζωής... θέλω να αναπτύξω το δικό μου στιλ και οπτική, ανεξαρτήτως του θέματος με το οποίο έχω καταπιαστεί σε κάποιο συγκεκριμένο έργο, και ο κόσμος να μπορεί να με αναγνωρίσει από αυτό. Θεωρώ ότι το έχω κατακτήσει έως ένα σημείο, αλλά επειδή ο δημιουργός ποτέ δεν παύει να επιδιώκει το κάτι παραπάνω, δεν έχω σταματήσει να το κυνηγάω».

Θεωρείτε πως απουσιάζει στις νέες γενιές ο αισθητικός πολιτισμός;

«Σίγουρα υπάρχουν πράγματα που δεν μου αρέσουν και που δεν θα ήθελα να υπήρχαν, αλλά αυτά είναι στην τάση της εποχής. Οι μεγαλύτεροι είχαν τις ίδιες απόψεις για τη γενιά μου και η νέα γενιά θα τις έχει για τις επόμενες. Είναι κάτι που δε θα σταματήσει να υπάρχει ποτέ. Νομίζω το ερώτημα είναι αν υπάρχει παιδεία αισθητικής, και κυρίως αν την επιδιώκουμε».

Αν ήσασταν σε μια τάξη πως θα προσεγγίζατε τους μαθητές;

«Εξαρτάται την ηλικία. Αν ήταν παιδιά δημοτικού θα υπήρχε σίγουρα ένας μύθος, με ένα κεντρικό ήρωα και ότι και να ήθελα να τους δώσω ως νέα γνώση θα ήταν μέσω του παιχνιδιού. Τα παιδιά του Γυμνασίου πιστεύω πρέπει να δουλεύουν σε μικρότερες ομάδες πάλι με παιχνίδι και λίγο μύθο αλλά και ο καθένας να έχει την αρμοδιότητά του και τέλος του Λυκείου όλα μαζί σαν μια ομάδα αλλά θα τα έβαζα σε διαδικασία να ανακαλύψουν μόνα τους νέες γνώσεις δίνοντάς τους κάποιο project και κάποιο αρχικό πλάνο που θα πρέπει να εξελίξουν και να πιάσουν το στόχο».

 

Πως θα ήταν ο κόσμος γύρω μας αν δεν υπήρχε φαντασία;

«Νομίζω ότι χωρίς φαντασία δεν υπάρχει εξέλιξη. Ίσως οι απαιτήσεις της επιβίωσης να μας είχαν οδηγήσει σε κάποια από τα πράγματα αυτά που έχουμε  σήμερα αλλά σε λιγότερο προχωρημένο στάδιο».

Αν θέλετε να επικοινωνήσετε με τον Νίκο Μπιζίμη  επισκεφθείτε την σελίδα του εδώ