Της Δήμητρας
Γκουντούνα
Προσπαθούσα, μια ζωή να πιάσω στα χέρια μου τον
άνεμο..
Κι ΄ ότι απόμεινε στα δάχτυλά μου ήταν σταγόνες της βροχής. Δεν πάτησα
στιγμή στη γη και ότι έζησα το ονειρεύτηκα.
Φαίνεται άλλωστε τούτη η
πορεία, από το τίποτα που έχει μείνει.
Κάνω σύναξη μόνο που και που με τις
φιγούρες που αντάμωσα σε σταυροδρόμια με εκείνους που έκατσα για λίγη ώρα σ΄
ένα σταθμό αυτού του ταξιδιού…διαβάστε εδώ την συνέχεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου