Ο Δημήτρης Σαββαΐδης μας «ξεναγεί» στην Never never land

Ο  Δημήτρης Σαββαΐδης επί τω έργω

Για έναν κόσμο που απέχει έτη φωτός από εδώ, για έναν κόσμο που συνορεύει με την φαντασία και το απρόσμενο,  μιλάει στο Πινάκιο ο Δημήτρης Σαββαΐδης ο οποίος είναι Σεναριογράφος - Σκηνοθέτης- Storyteller. Τα λόγια του επεξηγούν τις εικόνες των κόμικ και ο ίδιος μας ξεναγεί στον κόσμο της 9^ης τέχνης. 

Μιλάει για τους Έλληνες δημιουργούς και υμνεί την δουλειά τους, για τις ευκαιρίες που υπάρχουν στην ελληνική αγορά αυτή την στιγμή αλλά και τι μεσολάβησε από την εποχή του Zeppelin μέχρι τις ημέρες μας.

Κυρίες και κύριοι, δεσποινίδες και παιδιά πριν αρχίσετε την ανάγνωση της παρακάτω συνέντευξης προσδεθείτε γιατί σε λίγα δευτερόλεπτα θα απογειωθείτε σε έναν κόσμο αχανή και άγρια όμορφο…

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο για το Πινάκιο

Δημήτρη Σαββαΐδη…Ποιος είσαι; Συστήσου μας…

«Γεννήθηκα πρωτοχρονιά του 76 στη Θεσσαλονίκη βρήκα από μικρός τα comics και το animation τα κατάλληλα μέσα για να αφηγηθώ τις ιστορίες που γράφω μιας και δεν περιορίζουν την φαντασία του δημιουργού. Από τότε παίζω με τα όρια του φανταστικού και με τις ιδέες αυτού του κόσμου σαν χορδές σε ένα όργανο δοκιμάζοντας να βρω μια μελωδία».

Από ποια ηλικία άρχισες να ασχολείσαι με τα κόμικς;

«Να τα έχω και να τα βλέπω γιατί τα είχαμε πριν αρχίσω να διαβάζω ... από πολύ-πολύ μικρός. Να ασχολούμαι σαν δημιουργός από το 1997».

Τι ήταν αυτό που σε τράβηξε στον αχανή κόσμο της φαντασίας με τα κελιά;

«Με τα καρέ εννοείς. Ναι ήταν η ιδέα του ατελείωτου φανταστικού και δημιουργικού που θα μπορούσε να μου δώσει την ικανότητα να πω μια ιστορία και να την σκηνοθετήσω σε εικόνες όμορφα και χωρίς πραγματικά κανένα περιορισμό».

Ποιο ήταν το πρώτο σου κόμικ και πόσα έχουν επακολουθήσει από τότε;

«Το 1^ο μου comic έχει μια μεγάλη ιστορία από πίσω του μιας και έγινε μεγάλο σκάνδαλο στην Θεσσαλονίκη ήταν μέρος της συλλογής «Zeppelin» ένα από τα πρώτα FanZine τότε όπου λογοκρίθηκε από την Εκκλησία και καταστράφηκε (θεωρείται από τα πιο σπάνια τεύχη). Από τότε έχω πάνω από 500 σελίδες comic εκδώσει σε διάφορα άλμπουμ, περιοδικά, εφημερίδες κτλ κτλ».

Τα κόμικ είναι ένας κόσμος που συνορεύει ανάμεσα στην φαντασία και στην αληθινή διάσταση;

«Το comic είναι ένας κόσμος από μόνος του και ο δημιουργός του επιλέγει πόσο κοντά στην αληθινή ή σε όποια διάσταση θέλει θα τον «κουμπώσει». Να μην ξεχνάμε ότι είναι ένα μέσο αφήγησης που εξυπηρετεί την ιστορία και αυτό που πραγματεύεται. Επειδή είναι σκίτσα σε χαρτί με λόγια και δεν υπάρχουν περιορισμοί παραγωγής όπως στον κινηματογράφο και έχεις κάθε ευκαιρία να κάνεις ότι θέλεις, για αυτόν τον λόγο τα περισσότερα comic ξεφεύγουν από την «αληθινή διάσταση» σε κάποια άλλη. Αλλά υπάρχουν αριστουργήματα της 9ης τέχνης που είναι άκρως ρεαλιστικά. Ένα παράδειγμα να δώσω μόνο τον Joe Sacco ο οποίος έστελνε πολεμική ανταπόκριση με comic απο την Παλαιστίνη και από το Σαράγιεβο όντας εκεί ο ίδιος καταγράφοντας τα γεγονότα».

Για ποιο λόγο τα κόμικ θεωρούνται 9η τέχνη;

«Παρόλο που η επίσημη ημερομηνία γέννησης της τέχνης των comic είναι 20 χρόνια πριν αυτής του κινηματογράφου η καθυστέρηση της αναγνώρισης της - της έδωσαν τον αριθμό 9».

Ποια κόμικς διάβαζες όταν ήσουν μικρός;

«Τι εννοείς ποια ... όλα ... Πέρασα από όλα τα στάδια ανάγνωσης ότι πιο κλασσικού και ότι πιο περίεργου έβρισκα στα χέρια μου. Από Asterix,Αρκά Tαρατατα, Ten-Ten, Βαβελ, Παραπεντε,  Βαβουρα, Λοχαγο Μαρκ, Μασκα , Μικρό Ήρωα,Camelot 3000, Superman και όλα τα «man» και τόσα πολλά άλλα που θα γεμίσω 2 σελίδες με τίτλους. Το κρίμα είναι ότι τώρα γράφω πολύ και δεν έχω τόσο χρόνο να διαβάσω όσα θέλω και απλά τα βλέπω να γεμίζουν την βιβλιοθήκη μου. Πάντως από τότε μέχρι τώρα τα comic βελτιώνονται όπως κάθε μέσο με τα χρόνια ωριμάζει. Και σίγουρα καλές οι νοσταλγίες αλλά τα καινούργια είναι ... καταπληκτικά».

 Στην Ελλάδα υπάρχουν καλοί δημιουργοί;

«Με μια λέξη ... Βεβαίως και όχι απλά καλοί αλλά καταπληκτικοί θα έλεγα.

Είναι καλό να τα γνωρίζουμε αυτά αλλά υπάρχουν Έλληνες που πληθαίνουν μάλιστα με την πάροδο του χρόνου που δουλεύουν με καταπληκτικές εταιρίες εξωτερικού και μπορούν να απολαμβάνουν τον «ήλιο» της Ελλάδας. Τα ταλέντα και ο καλός ειδικά σκιτσογράφος μπορεί να ξεφύγει άσχετα με το  που κατοικεί οπότε αυτή η ελευθερία του ινερνετ έχει δώσει ώθηση στο αναπτυχθούν οι καλλιτέχνες και σε επαγγελματίες της παγκόσμιας σκηνής».

Λείπει από την Ελλάδα ένας υπέρ-ήρωας που θα κοσμεί τα κελιά των κόμικς;

«Στην Ελλάδα έχουμε το κακό ότι έχουμε γαλουχηθεί ότι comic είναι ο Αρκάς και το strip comic και όχι τόσο στο Σουπερηρωικό σύμπαν ... τώρα με την κινηματογραφικό βομβαρδισμό΄της Marvel και της DC ίσως να αλλάξει όλο αυτό και να αποδέχεται πιο εύκολα το κοινό την ιδέα κάποιου ήρωα σε Ελληνικό έδαφος ...  πάντως μπορώ να αναφέρω ένα εκπληκτικό παράδειγμα φίλου του Πέτρου Χριστούλια όπου κυκλοφορεί και σε άλμπουμ αλλά και online το «Γυρνώ σαν Νυχτερίδα» μια παραλλαγή του πως θα ήταν τα πράγματα αν ο Batman βρισκόταν αντί της Gotham στη Τρούμπα του Πειραιά το 1952. Σύντομα πιστεύω ότι θα δούμε και άλλα τέτοια όμορφα».

Εσύ έχεις συγκεκριμένους ήρωες στα κόμικς σου…; Μίλησε μας λίγο γι’ αυτούς…

«Όχι, δεν έχω συγκεκριμένους και σίγουρα αλλάζουν με τις ηλικίες και με τις φάσεις που βρίσκομαι. Πάντως να πω την αμαρτία μου που νομίζω ότι διέπει κάθε δημιουργό ... αγαπώ πολύ τους δικούς μου ήρωες (είναι σαν παιδιά μου)».

Η ελληνική αγορά αυτή τη στιγμή δίνει ευκαιρίες σε δημιουργούς σαν κι εσένα;

«Περίπου ... θα έλεγα ότι ευκαιρίες υπάρχουν αλλά δεν δίνονται τις δημιουργείς και τις ψάχνεις θέλει να είσαι ανήσυχος και με ανοιχτές «κεραίες»».

Αν έκανες κόμικ την ελληνική κατάσταση τι σχέδια και χρώματα θα χρησιμοποιούσες;

«Ανάλογα τα πάντα όλα τα έχει η Ελληνική κατάσταση δεν της λείπει κάτι οπότε γιατί να λείψει και από τα εργαλεία αφήγησης».

Σε συνέντευξη σου είχες δηλώσει πως έχεις το σύνδρομο του Πήτερ – Παν… Αν αυτό το σύνδρομο το είχαν περισσότεροι άνθρωποι πως θα ήταν ο κόσμος μας σήμερα;

«Σαν την χώρα την Never never land !».