Το τάμα του Βασιλιά

Άλλη μια στιγμή που η Ντίνα Παπαγεωργίου «πάγωσε» τον χρόνο στην Καστοριά και την «κρέμασε» στην «Γυρολιμνιά» αποτέλεσε αφορμή για να γράψω κάτι λίγο πιο λυρικό σε σχέση με την πεζή δημοσιογραφία

Κείμενο: Λευτέρης Χ. Θεοδωρακόπουλος

Φωτογραφία: Ντίνα Παπαγεωργίου από την Γυρολιμνιά 

Οι συντεταγμένες του βασιλιά είχαν από τα χρόνια ξεθωριάσει.

Στο σπαθί του είχαν εμφανιστεί τα πρώτα δείγματα σκουριάς, από τους αδιάκοπους πολέμους μα και τα τέρατα που στοίχειωναν το διάβα του.  Θα ήταν ψέμα αν έλεγε πως είχε βγει αλώβητος από την περιπέτεια του όλα αυτά τα χρόνια. Κάθε άλλο. Η επιβίωση του -του στοίχησε κομμάτι της ψυχής του.

Η πανοπλία του βαριά και η ανάσα μέσα από αυτήν έβγαινε με πόνο.

Και εκεί όπου έπαψε να πιστεύει στο θαύμα αυτό ξεπήδησε ως δια μαγείας.  Το πρόσωπο του έλαμψε σαν το χαμένο του στέμμα και η ψυχή του απεγκλωβίστηκε από τα δεσμά της. Η νέα πριγκίπισσα που βρέθηκε στο διάβα του του άλλαξε το ρου της ιστορίας του, της ίδιας του της ζωής.  Μα θα διέπραττε ύβρη αν δεν εκτελούσε το τάμα του. Να πάει την πριγκίπισσα του στην αγαπημένη λίμνη των Θεών για να σφραγίσει σε αυτήν τους όρκους αγάπης του.  Έτσι και έγινε. Και τώρα ζουν ευτυχισμένοι και οι Θεοί στέκουν υπερήφανοι καθώς η πιο όμορφη λίμνη τους ποτίζεται με τάματα και αγάπη των ανθρώπων.

Άλλη μια ιστορία που το μυστικό της κρύβεται στο βυθό της λίμνης…