Ο Άγγελος Μπούρας μιλά στο Πινάκιο - Φωτογραφία του Jacobo pachon |
Το να είναι κανείς ηθοποιός σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Βασικό όπλο στο εγχείρημα της υποκριτικής σίγουρα
είναι το ταλέντο, το οποίο όμως γεννάται
μέσα από την ευαισθησία.
Μέσα από αυτό το πρίσμα μπορεί κανείς να αγγίξει την τέχνη και
να εισχωρήσει στα μονοπάτια της ηθοποιίας, Άλλωστε ο κάθε ρόλος για να αποδοθεί
χρειάζεται να απορροφηθεί το οποίο σημαίνει πως πρέπει με ευαισθησία να προσεγγίσει
κανείς μια άλλη οντότητα.
Ένας ευαίσθητος άνθρωπος είναι και ο Άγγελος Μπούρας. Τον γνώρισαμε
πριν λίγες ημέρες σε μια διανομή καινούργιων παπουτσιών TOMS για τα μικρά παιδιά
που «τρέχει» το Μαζί για το Παιδί. Ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση του φορέα βρέθηκε
στο ΚΥΑΔΑ και δοκίμασε παπούτσια σε παιδιά που προέρχονταν από ευπαθείς κοινωνικές
ομάδες.
Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο για το Πινάκιο
Μιλήσαμε για την κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία, για το
πώς αυξάνεται η φτώχεια αλλά και πως ο Πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει αποκούμπι
ή αν θέλετε μια ανάσα σε όλο αυτό που επικρατεί και στοιχειώνει τις ελληνικές οικογένειες.
Στην συνέχεια συζητήσαμε για τα επαγγελματικά του βήματα. Αυτή την στιγμή
θα περιοδεύσει την Ελλάδα μαζί με ένα πολύ δυνατό τιμ ηθοποιών και μας «προσκαλεί»
σε έναν ιδιαίτερο γάμο, «Στου Κουτρούλη το
γάμο».
Σίγουρα ο Άγγελος Μπούρας είναι από τους καλλιτέχνες που εκπέμπουν
αυτό το κάτι…που μαγνητίζει συνειδήσεις. Απολαύστε την συνέντευξη που ακολουθεί…
Ένα
ταξίδι στο μαγικό κόσμο του θεάτρου και της υποκριτικής τέχνης γενικότερα. Τι
έχετε αποκομίσει στις αποσκευές σας μέχρι στιγμής;
«Ένα ταξίδι που ξεκίνησε 20 χρόνια πριν, μπαίνοντας στο υπόγειο
του θεάτρου τέχνης και συνεχίζεται μέχρι σήμερα με την ίδια λαχτάρα, είμαι πολύ
τυχερός γιατί κατάφερα και δούλεψα με ανθρώπους που θαύμαζα, οι αποσκευές μου λοιπόν
είναι οι συναντήσεις μου».
Τι
σημαίνει να είναι κανείς ηθοποιός στην Ελλάδα της κρίσης;
«Ότι σημαίνει και το να είσαι δικηγόρος ,γιατρός, ελεύθερος επαγγελματίας
που δε μπορεί να βιοποριστεί πλέον από τη δουλεία του. Για τους νέους ηθοποιούς
δε τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα».
Ο
Πολιτισμός είναι ένα μονοπάτι που μπορεί να μας εξωθήσει στην επιφάνεια, δίνει
ανάσες στον κόσμο;
«Ο πολιτισμός είναι ένα μονοπάτι,ας βρούμε πρώτα το δρόμο εμείς,
μέσα μας και τότε θα ακολουθήσει και ο πολιτισμός.
Πολιτισμός στα χρόνια των σκυθρωπών ανθρώπων, των ανθρώπων
που ψάχνουν στα σκουπίδια και των ανθρώπινων πτωμάτων στη θάλασσα…»
Έχετε
εμφανιστεί σε θεατρικά έργα, στην τηλεόραση. Ποια δουλειά σας έχετε ξεχωρίσει
και γιατί;
«Δε θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποια,μάλλον θα αδικούσα κάποια άλλη.
Πρέπει να πω όμως πως η συνάντηση μου με τον Βασίλη Παπαβασιλείου είναι για μένα
το σημείο αναφοράς μου».
Έχετε συναντήσει
δυσκολίες στην δουλειά σας. Πως τις αντιμετωπίσατε;
«Δεν έχω αντιμετωπίσει ιδιαίτερες δυσκολίες,έχω ευτυχίσει
στη δουλειά.
Όμως, οι δυσκολίες τα τελευταία χρόνια είναι οικονομικές ,κάνουμε
δουλειές που δεν πληρωνόμαστε και έχουν εισχωρήσει στο θέατρο λαμόγια ,άνθρωποι
που δε ξέρουν και δε σέβονται ούτε τους ηθοποιούς, ούτε το Θέατρο».
Φέτος
το Καλοκαίρι θα γίνει του «Κουτρούλη ο Γάμος» σε όλη την Ελλάδα μάλιστα, θα μας
μιλήσετε για την παράσταση αυτή, γιατί αξίζει κάποιος να την δει αλλά και ποιοι
θα είναι οι σταθμοί της περιοδεία σας;
«Είναι ένα πολύ σπουδαίο έργο. Ο Αλέξανδρος Ραγκαβης υπήρξε μια λαμπρή
προσωπικότητα των γραμμάτων. Πρόκειται για
ένα επίκαιρο έργο, που σατιρίζει την ανθρώπινη γελοιότητα ,την ανάγκη
του ανθρώπου να υπάρξει ως κάτι άλλο από αυτό που είναι, την ευκολία με την
οποία ένας απλός ράφτης μπορεί να γίνει υπουργός χωρίς τα προσόντα που
χρειάζονται, επίσης επίκαιρο.
Η παράσταση μας είναι σκηνοθετημένη από τον Γιάννη Καλατζόπουλο,
με αλήθεια κέφι και κυρίως με την συμμετοχή σπουδαίων ηθοποιών, όπως ο Γιάννης
Βούρος, η Τάνια Τρυπη, ο Κώστας Φλωκατουλα, ο Γιώργος Γιαννόπουλος κ.α
ηθοποιούς που έχουν αποδείξει ότι σέβονται το κοινό που τους ακολουθεί.
Θα περιοδεύσουμε σε όλη την Ελλάδα. Οι σταθμοί της περιοδείας
είναι αναρτημένοι στη σελίδα της παράστασης μας (δείτε εδώ το πρόγραμμα)».
Πριν
λίγες ημέρες συμμετείχατε σε μια δράση της Ένωσης Μαζί για το Παιδί, δίνοντας
παπούτσια σε άπορα παιδιά. Πως αισθανθήκατε;
«Θέλω να ευχαριστήσω το «Μαζί για το παιδί» για την
πρόσκληση να συμμετάσχω σε αυτόν τον σκοπό.
Μια ξεχωριστή εμπειρία, μια ανάσα στη μαυρίλα μέσα από τα παιδικά
χαμογελα, μακάρι να είμαστε αντάξιοι αυτής
της λαμπερής ματιάς με την οποία μας υποδέχτηκαν» (Δείτε εδώ το προηγούμενο δημοσίευμα)
Θα
θέλατε έναν κόσμο που τα παιδιά να χαμογελούν και να χαίρονται όλα με τον ίδιο
τρόπο την ζωή κάτω από τον ήλιο;
«Τι κρίμα που κάτι τόσο αυτονόητο δείχνει να είναι τόσο
δύσκολο. Εύχομαι ολόψυχα να υπάρξει για όλα τα παιδιά κάποια στιγμή ισότητα
στην ευτυχία. Όσο μπορώ και αντέχω θέλω να. προσφέρω με οποιονδήποτε τρόπο».
Τέλος,
αν σας έλεγαν πως μια ευχή σας θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα ποια θα ήταν
αυτή;
«Να έχω την υγεία μου εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου