Του
Άγγελου Χαριάτη*
Είναι κάτι βράδια σαν και αυτά που το μυαλό πάει στα παλιά. Τα παλιά μπορεί να είναι συναρπαστικά, μπορεί να είναι νοσταλγικά, μπορεί να είναι αδιάφορα, μπορεί να είναι μελοδραματικά, πολλά μπορεί να είναι.
Προτιμώ απόψε να βυθιστώ στα παλιά της φοιτητικής ζωής. Σπούδαζα σε πόλη του νομού Θεσσαλίας. Δεν έχει σημασία ποια πόλη. Στις σκέψεις και τις αναδρομές και τα όνειρα δεν έχουν σημασία οι χρόνοι και οι τόποι.
Πριν
κλείσω τα δεκαοκτώ μου χρόνια, βρέθηκα
σε μια ημιυπόγεια γκαρσονιέρα προσπαθώντας
να ισορροπήσω πάνω στο τεντωμένο σκοινί
της ενηλικίωσης. Είχα να φροντίσω το
σπίτι, να διαχειριστώ τα οικονομικά, να
είμαι συνεπής στα μαθήματα, να είμαι
συνεπής απέναντι στον εαυτό μου, τους
γονείς μου και τους άλλους.
Δεν είναι στη φύση μου η εκμετάλλευση. Δεν επιθυμώ ούτε να εκμεταλλεύομαι, ούτε να με εκμεταλλεύονται. Και κάπως έτσι είπα στους γονείς μου, πως αν δεν τα κατάφερνα στο πρώτο εξάμηνο θα γυρνούσα πίσω, δεν θα έμπαινα πότε στη διαδικασία να τους κοροϊδέψω. Μεγαλωμένος στον Πειραιά, ήταν πολύ δύσκολο να με φανταστώ κλεισμένο στη γκαρσονιέρα να διαβάζω νυχθημερόν, να μην χάνω ούτε λεπτό από τις παραδόσεις των μαθημάτων και κάπως έτσι να κυλήσουν γρήγορα και άχαρα τα φοιτητικά μου χρόνια.
Με το μυαλό και την αντοχή των δεκαοκτώ αποφάσισα για άλλη μια φορά στη ζωή μου να ακολουθήσω τη μέση οδό. Ούτε σπασικλάκι, ούτε αρχηγός των ρεμαλιών. Τα πρωινά ήταν αφιερωμένα στη σχόλη, τα βράδια στην κραιπάλη και κάπου εκεί στην αλλαγή της νύχτας με την ημέρα, της ημέρας με τη νύχτα φρόντιζα να ξεκουράζω το σαρκίο μου.
Εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκα. Έτσι δεν λένε οι τεχνοκράτες; Ότι το αποτέλεσμα είναι το μόνο που μετράει; Αν και ποτέ δεν κατάλαβα ποιος ο λόγος να κυνηγάμε το αποτέλεσμα (το αποτέλεσμα ως αυτοσκοπός).
Κοιτάζοντας λοιπόν πίσω στα χρόνια της φοιτητικής ζωής: Απέκτησα εμπειρίες που με βοήθησαν στη μετέπειτα ζωή μου. Έκανα σπουδαίους φίλους (κι ας μην βλεπόμαστε). Αυτούς θα συναντήσω την άλλη εβδομάδα στις 28 Ιανουαρίου σε ένα άτυπο reunion στην πόλη όπου σπουδάζαμε, 22 χρόνια μετά. Να μην ξεχάσω: Το πήρα πτυχίο, χωρίς καμία καθυστέρηση. Άγγλος στην ώρα, Άγγλος και στις μπύρες.
Είναι κάτι βράδια σαν και αυτά που το μυαλό πάει στα παλιά. Τα παλιά μπορεί να είναι συναρπαστικά, μπορεί να είναι νοσταλγικά, μπορεί να είναι αδιάφορα, μπορεί να είναι μελοδραματικά, πολλά μπορεί να είναι.
Προτιμώ απόψε να βυθιστώ στα παλιά της φοιτητικής ζωής. Σπούδαζα σε πόλη του νομού Θεσσαλίας. Δεν έχει σημασία ποια πόλη. Στις σκέψεις και τις αναδρομές και τα όνειρα δεν έχουν σημασία οι χρόνοι και οι τόποι.
Δεν είναι στη φύση μου η εκμετάλλευση. Δεν επιθυμώ ούτε να εκμεταλλεύομαι, ούτε να με εκμεταλλεύονται. Και κάπως έτσι είπα στους γονείς μου, πως αν δεν τα κατάφερνα στο πρώτο εξάμηνο θα γυρνούσα πίσω, δεν θα έμπαινα πότε στη διαδικασία να τους κοροϊδέψω. Μεγαλωμένος στον Πειραιά, ήταν πολύ δύσκολο να με φανταστώ κλεισμένο στη γκαρσονιέρα να διαβάζω νυχθημερόν, να μην χάνω ούτε λεπτό από τις παραδόσεις των μαθημάτων και κάπως έτσι να κυλήσουν γρήγορα και άχαρα τα φοιτητικά μου χρόνια.
Με το μυαλό και την αντοχή των δεκαοκτώ αποφάσισα για άλλη μια φορά στη ζωή μου να ακολουθήσω τη μέση οδό. Ούτε σπασικλάκι, ούτε αρχηγός των ρεμαλιών. Τα πρωινά ήταν αφιερωμένα στη σχόλη, τα βράδια στην κραιπάλη και κάπου εκεί στην αλλαγή της νύχτας με την ημέρα, της ημέρας με τη νύχτα φρόντιζα να ξεκουράζω το σαρκίο μου.
Εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκα. Έτσι δεν λένε οι τεχνοκράτες; Ότι το αποτέλεσμα είναι το μόνο που μετράει; Αν και ποτέ δεν κατάλαβα ποιος ο λόγος να κυνηγάμε το αποτέλεσμα (το αποτέλεσμα ως αυτοσκοπός).
Κοιτάζοντας λοιπόν πίσω στα χρόνια της φοιτητικής ζωής: Απέκτησα εμπειρίες που με βοήθησαν στη μετέπειτα ζωή μου. Έκανα σπουδαίους φίλους (κι ας μην βλεπόμαστε). Αυτούς θα συναντήσω την άλλη εβδομάδα στις 28 Ιανουαρίου σε ένα άτυπο reunion στην πόλη όπου σπουδάζαμε, 22 χρόνια μετά. Να μην ξεχάσω: Το πήρα πτυχίο, χωρίς καμία καθυστέρηση. Άγγλος στην ώρα, Άγγλος και στις μπύρες.
**Ο Άγγελος Χαριάτης είναι συγγραφέας. Το τελευταίο του βιβλίο είναι το «Όταν ξημερώνει» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σιδέρης. Είχαν προηγηθεί το «Δάχτυλο» (εκδ. Πηγή) και Παράπλευρες Απώλειες (εκδ. Ιβίσκος), 25 Ιστορίες για ευτυχισμένους αστούς, Μαύρο-Κόκκινο. Το νέο του έργο είναι οι "Δέκα εντολές", το οποίο είναι e-book free
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου