Αποκαλύπτουμε τον νέο «Μπαλάφα»... Ιδού ο Deirme

«Ο κόσμος χωρίς μουσική θα ήταν σαν μια ασπρόμαυρη βουβή ταινία. Σε κάποιους μπορεί να αρέσει αυτός ο παλιός κινηματογράφος αλλά όχι να είναι έτσι και η ζωή σου»

«Δεν θα συγχωρούσα με τίποτα τον εαυτό μου αν κάποια στιγμή πάψει να κάνει ότι λαχταρά η ψυχή του»

«Να δραπετεύσουμε από έναν κόσμο σε έναν άλλον καλύτερο. Από μία άγονη γη σ' έναν ουρανό που έχει ο καθένας ονειρευτεί. Μιλάει για ανθρώπους που θέλησαν να αλλάξουν και τόλμησαν να βάλουν φτερά. Άνθρωποι που δεν φοβούνται την ιστορία του Ικάρου και έχουν τη δύναμη να πετάξουν ψηλά. Να ταξιδέψουν εκεί ακριβώς που αγαπάνε»

 Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Σε μια περίοδο που στην Ελλάδα κυριαρχούν οι μουντές και οι άτονες αποχρώσεις ένα νέο παιδί υψώνει το ανάστημα κόντρα σε όσους θέλουν τις γενεές που έρχονται στο προσκήνιο βουβές και ανέκφραστες. Ο λόγος για τον Γιώργο Δεϊρμεντζόγλου, γνωστό και ως Deirme ο οποίος είναι ο τραγουδοποιός των 2 επιτυχιών που κάνουν θραύση στο διαδίκτυο, «Σε ουρανούς που αγαπάς» και «Μοναδική».

Ο ίδιος μιλά στο Πινάκιο για τη μουσική, τον έρωτα, για τις δισκογραφικές εταιρείες, ενώ την ίδια ώρα εμφανίζεται και αισιόδοξος για τις ημέρες που έρχονται καθώς πιστεύει πως έφτασε η ώρα της κάθαρσης στην Ελλάδα, γεγονός που ανοίγει το δρόμο για τους νέους και «αμόλυντους» νέους.

Κάνει λόγο για... Δραπέτευση, « από έναν κόσμο σε έναν άλλον καλύτερο. Από μία άγονη γη σ' έναν ουρανό που έχει ο καθένας ονειρευτεί. Μιλάει για ανθρώπους που θέλησαν να αλλάξουν και τόλμησαν να βάλουν φτερά».

Ακούγοντας τον και παρατηρώντας τον θαρρείς πως πρόκειται για τον «νέο Μπαλάφα», όπως και να έχει πρόκειται για ένα νέο ταλαντούχο παιδί, με βάθος γνώσεων και απόψεων. Κλείνοντας τον πρόλογο δανειζόμαστε μια φράση του από την συνέντευξη του στο Πινάκιο, πως μπορούμε να διαβούμε τους ουρανούς που αγαπάμε»

«Μια νύχτα μόνο να έχεις στα δυο χέρια τα φεγγάρι σαν το πιο πολύτιμο πετράδι, αυτό για μένα είσαι εσύ»...ο ορισμός του πολύτιμου έρωτα;

Είναι πλεονασμός να πούμε ότι ένας έρωτας είναι πολύτιμος. Δεν μπορεί να είναι κάτι λιγότερο, αλλιώς δεν θα είναι έρωτας. Απλά κάποιες φορές πρέπει να λέμε στον άλλον πόσο πολύτιμος είναι για εμάς. Πόσο τον θέλουμε μέσα στην ζωή μας και τι σημαίνει να είναι στο πλάι μας.

Θα μας συστηθείς, ποιος είσαι και τι κάνεις;

Είμαι ο Deirme. Η ταυτότητα μου γράφει "Δεϊρμεντζόγλου Γεώργος" αλλά δυστυχώς μόνο εκεί το έχω δει γραμμένο σωστά. Ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να πει όπως πρέπει το όνομά μου οπότε από το γυμνάσιο και μετά το Deirme με ακολουθεί. Όχι ότι είναι εύκολο και αυτό, αλλά βολεύει τους περισσότερους. Τώρα όσον αφορά το τι κάνω, θα έλεγα τη φράση "φτιάχνω τραγούδια". Από τεσσάρων χρονών ασχολούμαι με τη μουσική. Αυτή η σχέση ξεκίνησε από προξενιό αλλά στην πορεία εγώ την ερωτεύτηκα. Εκείνη δεν ξέρω. Ίσως κάτι να αισθάνεται κι αυτή για εμένα. Από τα 15 μου περίπου άρχισα να γράφω μουσική και στίχους και σιγά σιγά να τραγουδάω. Μέχρι που 2-3 χρόνια αργότερα βρέθηκα στο σωστό σημείο, τη σωστή στιγμή (μεγάλη ιστορία, μόνο ο Coelho θα μπορούσε να τη φανταστεί) και δημιουργήθηκε η μπάντα "Changing Faces" η οποία εκπλήρωσε πολλά από τα όνειρα μου. Μετά από μία καλή πορεία, εμφανίσεις σε πολλά μαγαζιά στην Αθήνα αλλά και σε διάφορα ανεξάρτητα φεστιβάλ, διακόψαμε λόγω σπουδών. Βέβαια, έτσι μπόρεσα να ασχοληθώ αποκλειστικά με τα δικά μου τραγούδια. Τώρα αυτή την περίοδο ετοίμασα και μπορείτε να ακούσετε το νέο μου τραγούδι "Μοναδική". Ελπίζω να σας αρέσει.

Από πότε άρχισες να «ερωτεύεσαι» με (τη) μουσική; Απαντάς και με παρένθεση και χωρίς παρένθεση;

 «Η απάντηση είναι ίδια. Όταν ερωτεύτηκα με μουσική, ερωτεύτηκα τη μουσική. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα το μεγαλείο της και πώς τα συναισθήματα ενός καλλιτέχνη μπορούν να γίνουν ένα με αυτά του ακροατή. Κι από τότε κατάλαβα όχι ότι ήθελα να γράψω μουσική, αλλά το ότι το είχα ανάγκη. Τότε η ερωτική ιστορία μου είχε άδοξο τέλος, αλλά μέσα από τη μουσική μπορούσα να τη ζω ξανά και ξανά, χωρίς όρια, όπως την ήθελα εγώ. Να πω λόγια που δεν τόλμησα να πω και να προκαλέσω συναισθήματα που δεν είχα καταφέρει να προκαλέσω πριν. Θυμάμαι η πρώτη μου επαφή με τη ροκ ήταν στο γυμνάσιο όπου πρωτοάκουσα Scorpions. Βέβαια το κομμάτι που συνδέθηκε με τον "μουσικό" μου έρωτα ήταν η Ερωτική Εξομολόγηση από Ριφιφί».

Η μουσική τι είναι για σένα;

«Η μουσική για εμένα είναι τρόπος ζωής και λόγος ύπαρξης. Ακούγεται πολύ κλισέ, αλλά οι άνθρωποι που ασχολούνται με τις τέχνες μπορούν να καταλάβουν ότι αυτά τα λόγια δεν είναι υπερβολικά. Η μουσική είναι ολοκλήρωση για εμένα».

Πως θα ήταν ο κόσμος χωρίς αυτή;

«Ο κόσμος χωρίς μουσική θα ήταν σαν μια ασπρόμαυρη βουβή ταινία. Σε κάποιους μπορεί να αρέσει αυτός ο παλιός κινηματογράφος αλλά όχι να είναι έτσι και η ζωή σου. Μου φαντάζει πολύ άχαρη και μίζερη».

Η μουσική και ο έρωτας

Θα μπορούσες να φανταστείς έναν έρωτα χωρίς να υπάρχει μουσική;

«Ναι, αλλά δεν θα είναι δικός μου. Αυτόματα ο έρωτας για εμένα γεννά μελωδίες και στίχους. Μπορώ να ερωτευτώ ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα, ένα φιλί και αυτά ακριβώς θα με οδηγήσουν στο να γράψω μουσική. Είναι σαν να μου το επιβάλλουν, αλλιώς αυτός ο έρωτας θα μείνει ανεκπλήρωτος».

Είσαι νέος στην Ελλάδα του 2013 πως θα είναι το μέλλον; Έχει χώρο για νέους ανθρώπους;

«Πιστεύω ότι η Ελλάδα πλέον έχει χώρο μόνο για νέους ανθρώπους. Αν και πολλοί φίλοι μου έχουν απογοητευτεί και έχουν φύγει από εδώ, εγώ θα μείνω. Όχι επειδή πρέπει όπως λένε κάποιοι, αλλά επειδή θέλω. Για μένα αυτή η κρίση είναι ένα "ξεσκαρτάρισμα". Διαχωρίζει ότι αξίζει πραγματικά από όλα τα υπόλοιπα. Μόνο ότι έχει γερά θεμέλια μπορεί πλέον να κρατηθεί. Όλα τα υπόλοιπα φαίνεται πως ήταν μία φούσκα. Τώρα δίνεται η ευκαιρία να γίνουμε δημιουργικοί και να καινοτομήσουμε, σε όλους τους χώρους. Οι επιχειρήσεις, που αφορούν και τις σπουδές μου, βλέπω ότι αλλάζουν προσπαθώντας να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του σήμερα και αυτό μου αρέσει. Το ίδιο και η μουσική. Θα ήθελα όμως να δω αλλαγή και στην πολιτική.» 

Το «μπαμ» που έκαναν οι δισκογραφικές εταιρείες τι συνέπειες είχε στο χώρο της μουσικής. Θα μας πεις και τις θετικές αλλά και τις αρνητικές...

«Οι δισκογραφικές εταιρείες είχαν πρόβλημα πριν από την κρίση λόγω της πειρατείας. Απλά η κρίση ήταν αυτή που τους έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Μιλάω για τις μεγάλες εταιρείες και τις πολυεθνικές. Βέβαια, βλέπω σιγά-σιγά στη θέση τους δημιουργούνται νέες, πιο μικρές, αλλά και πιο "συνεσταλμένες" αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό τον όρο. Πιστεύω ότι αυτές θα πατήσουν πιο γερά στο έδαφος. Η μουσική βιομηχανία είναι ένας κλάδος που σίγουρα χρειάζεται καινοτόμες ιδέες και δράσεις για να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε ένα περιβάλλον που αλλάζει συνεχώς. Όποιος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό το γρήγορο ρυθμό έχει χάσει.

Πάντα το βάρος έπεφτε στον καλλιτέχνη, τώρα ίσως πιο πολύ. Οι εταιρείες θέλουν πλέον έτοιμα τραγούδια και όχι καλές ιδέες γιατί δεν μπορούν πλέον να τις χρηματοδοτήσουν. Αυτό έχει οδηγήσει πολλούς καλλιτέχνες να κάνουν ανεξάρτητες παραγωγές καθώς τα οφέλη που μπορούν να προφέρουν πλέον οι εταιρείες είναι ελάχιστα. Το διαδίκτυο έχει βοηθήσει πάρα πολύ, γιατί προσφέρει υπηρεσίες marketing δωρεάν. Έχουμε σχεδόν φύγει από την εποχή που οι δισκογραφικές εταιρίες "δημιουργούσαν καλλιτέχνες". Τώρα πρέπει όντως να αξίζεις για να καταφέρεις κάτι. Μουσική πάντως θα υπάρχει με ή χωρίς αυτές».

Τι δεν θα συγχωρούσες στον εαυτό σου και τι στους άλλους;

«Δεν θα συγχωρούσα με τίποτα τον εαυτό μου αν κάποια στιγμή πάψει να κάνει ότι λαχταρά η ψυχή του. Αν φτάσει η στιγμή που θα ακολουθεί «στεγνά» μόνο το μυαλό και τίποτε άλλο. Στους άλλους νιώθω ότι μπορώ να συγχωρέσω τα πάντα. Τουλάχιστον μέχρι τώρα αυτό έχω κάνει. Βέβαια, δεν ξέρω αν στο μέλλον φανώ αδύναμος και δεν τα καταφέρω, αλλά είμαι υπέρ της δεύτερης ευκαιρίας».

Αν δεν υπήρχε το youtube και τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης ποια εκτιμάς πως θα ήταν η απήχηση σου στον κόσμο;

« Φαντάζομαι δεν θα υπήρχε απήχηση. Το καλό αυτής της εποχής είναι ότι υπάρχει δυνατότητα να ακουστούν όλοι. Αυτό γινόταν πολύ πιο δύσκολα πριν από μία δεκαετία. Τώρα ο κόσμος έχει τη δυνατότητα να ακούσει τα πάντα. Είναι πολύ καλό για εμάς τους δημιουργούς να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να ανεβάζουμε στο διαδίκτυο αυτό που έχουμε ετοιμάσει χωρίς κανέναν περιορισμό και παράλληλα να έχουν τη δυνατότητα οι ακροατές να επικοινωνήσουν άμεσα μαζί μας. Ήταν πολύ ωραίο όταν είδα στο youtube ότι έχουν βάλει άνθρωποι, τους οποίους δεν γνωρίζω προσωπικά, τα τραγούδια μου σε playlists μαζί με άλλους καλλιτέχνες που θαύμαζα από μικρός. Με τιμά πολύ αυτό και μπορώ να καταλάβω πως αντιλαμβάνεται ο κόσμος τη μουσική μου».

"Να διαβούμε ουρανούς"

«Αν η ζωή μας τρεμοπαίζει στον αέρα πέταξε μαζί μου σε ουρανούς που αγαπάς», λες σε ένα τραγούδι σου, θα μας το αναλύσεις λίγο αυτό, θα μας δώσεις το νόημα.

«Πιστεύω ότι ο δεν είναι ωραίο να μιλήσω για ένα στίχο γιατί ίσως καταστρέψω αυτό που είχε στο μυαλό του κάποιος άλλος. Ο καθένας όταν ακούει ένα τραγούδι το αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Δημιουργεί στο μυαλό του μια δική του ιστορία, σαν να φτιάχνει μια προσωπική  ταινία και όλα αυτά έχουν να κάνουν με τις παλαιότερες εμπειρίες του αλλά και τα συναισθημάτα του. Ο κάθε στίχος δημιουργεί ξεχωριστές εικόνες στον καθένα. Αυτή είναι η μαγεία της μουσικής. Παρ' όλα αυτά θα σου πω ότι ο συγκεκριμένος για εμένα συμβολίζει τη δραπέτευση. Δραπέτευση από έναν κόσμο σε έναν άλλον καλύτερο. Από μία άγονη γη σ' έναν ουρανό που έχει ο καθένας ονειρευτεί. Μιλάει για ανθρώπους που θέλησαν να αλλάξουν και τόλμησαν να βάλουν φτέρα. Άνθρωποι που δεν φοβούνται την ιστορία του Ικάρου και έχουν τη δύναμη να πετάξουν ψηλά. Να ταξιδέψουν εκεί ακριβώς που αγαπάνε».

Μπορούμε τελικά να διαβούμε ουρανούς που αγαπάμε και αν όχι τι μας εμποδίζει;

« Φυσικά και μπορούμε. Το ερώτημα είναι, τότε γιατί κάποιοι από εμάς δεν το κάνουν; Γιατί έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε με το μυαλό και να πιστεύουμε μόνο τις πέντε αισθήσεις μας. Δεν είναι όμως έτσι. Όπως έχει αποδείξει η κβαντομηχανική, ότι ο παρατηρητής είναι αυτός που επηρεάζει τη φύση των μικροσωματιδίων, έτσι και ο άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει τη δική του ζωή, να φτιάξει τη δική του πραγματικότητα. Το θέμα είναι να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίον "βλέπουμε" τα πράγματα γύρω μας».

Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον και πως ονειρεύεσαι τις μέρες που έρχονται;

 «Κάποτε κυνηγούσα τους στόχους μου με μανία και αυτό δεν μου έβγαινε σε καλό. Πολλές φορές δεν τους πετύχαινα και παράλληλα έχανα κι όλα όσα συνέβαιναν γύρω μου. Όλο αυτό όμως με έκανε πιο δυνατό. Δεν κάνω μεγάλα σχέδια για το μέλλον, έμαθα να κάνω μικρά τα οποία όμως κάποια στιγμή θα υλοποιήσουν τους μεγάλους μου στόχους. Δεν αξίζει να βιαζόμαστε, είναι καλύτερο να πηγαίνουμε σιγά για να μπορέσουμε να απολαύσουμε τη διαδρομή. Λένε ότι όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει. Αν όντως υπάρχει Θεός, τότε ναι, ακούω τα γέλια του».

Ο έρωτας τι σχέση έχει με τη μουσική;

«Δεν μπορώ να τα διαχωρίσω αυτά. Για μένα είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Το ένα τροφοδοτεί το άλλο. Καταρχήν δεν μπορεί να υπάρξει μουσική χωρίς έρωτα. Ο έρωτας είναι αυτός που τη γεννάει. Αλλά από την άλλη ο έρωτας από μόνος του είναι μια γλυκιά μελωδία. Είναι αυτό το τραγούδι στο οποίο κρατάνε ρυθμό δύο καρδιές. Αν δεν κάνω λάθος ο Πλάτωνας είχε αναφέρει πως η μουσική είναι η επιστήμη του έρωτα. Δεν μπορώ να πω τίποτα παραπάνω από αυτό»

Κόντρα στις σκιώδεις μέρες ποιο είναι το δικό σου μήνυμα;

«Ότι ανεβαίνει κατεβαίνει και το ανάποδο. Το κυριότερο είναι να γίνουμε Άνθρωποι γιατί πλέον νιώθω ότι δεν είμαστε. Όταν γίνουμε τότε όλα θα φτιάξουν. Σκιώδεις μέρες, αλλά οι παππούδες μας είχαν ζήσει πολύ χειρότερα. Δεν νομίζω να φτάσουμε ως εκεί. Εμείς τώρα πιστεύω αγγίξαμε τον δικό μας πάτο και τώρα σιγά-σιγά αναδυόμαστε. Είναι η στιγμή που πρέπει μέσα από τις στάχτες μας να αναγεννηθούμε. Να ανοίξουμε τα φτερά μας και να πετάξουμε "σε ουρανούς που αγαπάμε" γιατί για όλους μας υπάρχει κάτι "μοναδικό"».

Διαγωνισμός

Αν θέλετε να αποκτήσετε 10 cd του Deirme δεν έχετε από το να στείλετε mail στο pinakio.blogspot@gmail.com με την ένδειξη Deirme. Κάντε like στη σελίδα του Πινακίου στο facebook γιατί ακολουθούν και άλλοι διαγωνισμοί http://www.facebook.com/pinakio?ref=ts&fref=ts