Μια γενιά που έχει μεγάλη διάθεση να επαναστατήσει αλλά δεν έχει πρόταση
Η δουλείά η δική μας δεν είναι να βγούμε στην σκηνή και να παίξουμε απλά το ρόλο μας και να φύγουμε. Εμείς πρέπει να βρούμε διέξοδο ακόμη και σε ένα δύσκολο ή αν θες ακόμη και σε ένα κακό κοινό να βρούμε τρόπους να επικοινωνήσουμε.
Το τηλεκοντρόλ στα χέρια του σύγχρονου ανθρώπου εξελίσσεται σε ένα άχρηστο εργαλείο γιατί δεν ξέρει να το χρησιμοποιεί. Κάθεται επί δύο ώρες και βλέπει ένα talent show κατηγορώντας το βλέπωντας το. Δεν το κλείνει , απλά το βλέπει. Την επόμενη μέρα όμως ξέρει να σου πει τι έγινε.
Ο Στέλιος Κάτσαρης είναι ένας καλλιτέχνης αυθεντικός που πιστεύει πολύ σε αυτό που κάνει και υπηρετεί. Βγάζει ενέργεια όταν βρίσκεται στη σκηνή σε κάνει να γελάς αλλά και να προβληματιστείς παράλληλα. Τον είχα γνωρίσει μέσα από τα βιντεάκια του youtube και μου άρεσε πολύ....Την περασμένη Κυριακή χτύπησε το τηλέφωνο μου και ήταν στην άλλη άκρη του ακουστικού μια πολύ αγαπητή φίλη και μου πρότεινε να πάνω να γνωρίσω τον Κάτσαρη και να του πάρω συνέντευξη για το Πινάκιο. Στην αρχή το έπαιξα δύσκολος γιατί ήταν μακρυά και δεν κατάλαβα για ποιον μου έλεγε, μόλις διαπίστωσα ποιος ήταν άρχιζα να ετοιμάζω της ερωτήσεις. Δεν ξέρω τον πήγαινα πολύ...Μόλις τον είδα είχε πρόβα πριν από την παράσταση στην Ηλιούπολη. Ήταν αγχωμένος, φυσικό και επόμενο καθώς την ημέρα ή αν προτιμάτε τη βραδιά που πήγα είχε την πρεμιέρα του. Μου μίλησε λίγα λεπτά πριν την παράσταση, είπα από μέσα μου πως δεν το κάνουν πολλοί αυτό, σχεδόν κανείς, συνήθως τελείωνει το πρόγραμμα σε αφήνουν να ξεροσταλιάζεις και μετά σου δίνουν μια δήλωση Με το Στέλιο δεν έγινε έτσι κάθε άλλο. Βλέπετε δε και συνομίληκοι. Μου μίλησε για την τηλεόραση-καθώς η το σόου του έχει τίτλο ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΞΗΜΕΡΩΣΗΣ- και τους ανθρώπους της που ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα μακρυά από την αληθινή ζωή μας. Μου μίλησε επίσης για τη γενιά του, τη δική μας γενιά πως δεν έχουμε ιδεολογικό υπόβαθρο και απόλυτο δίκιο φαίνεται πως έχει προς την πλειοψηφία, ενώ μου απάντησε –κάτι το οποίο και δεν περίμενα- για το βιντεάκι με τη σημαία που είχε φτιάξει πριν από ένα περίπου χρόνο μαζί με τον Πάνο Μουζουράκη. Δε σας δίνω την απάντηση από το πρόλογο για να έχετε και λίγη αγωνία......Καλή ανάγνωση
Από τα 19 σου αποφάσισες να κάνεις αυτό που πρόσταζε η καρδιά σου, να ακολουθήσεις το δρόμο της μουσικής και της τέχνης. Που σε έχει βγάλει αυτό το ταξίδι μέχρι σήμερα και που μπορείς να φτάσεις;
«Ξεκίνησα απο πολύ μικρός με τη συγγραφή αλλά και από τη γραφή κειμένων και συνθέσεων. Θα ήθελα να φτάσω σε ένα σημείο που θα μπορέσω να επικοινωνήσω με τον κόσμο με διαύλους δικούς μου για να του μεταφέρω μηνύματα και προβληματισμούς. Μέχρι στιγμής το ταξίδι αυτό πάει καλά ο κόσμος αντιδρά στα δικά μου μηνύματα και αυτό μου δίνει δύναμη για να συνεχίσω αυτό που βγαίνει μέσα από τη ψυχή μου».
Που και με ποιους ήταν οι πρώτες σου εμφανίσεις;
«Ο πρώτος μου σταθμός και ίσως ο σημαντικότερος αισθητική μου σε πολλά επίπεδα ήταν τρία χρ’ονια σε μια μπουάτ στην Πλάκα, όπου εκεί έμαθα να ακούω και να αγαπάω τον Χατζηδάκη, τον Ξαρχάκο κ.α Ο δεύτερος σημαντικότερος σταθμός μου, ήταν πέρυσι με τον Μίλτο Πασχαλίδη όπου βελτίωσα ακόμα περισσότερο την αισθητική μου και πήγα ακόμα πιο βαθιά στην τέχνη. Ο Μίλτος είναι εξαιρετικός δάσκαλος
Το κυρίως κοινό είναι η γενιά σου. Μια γενιά που έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με πολλά προβλήματα. Σαν καλλιτέχνης εσύ πως αντιδράς αυτή την περίοδο;
«Νομίζω πως η γενιά η δική μας μιλάει πολύ και κάνει λίγα και αυτό που σου λέω το πιστεύω. Δηλαδή συζητάμε πάρα πολύ περί των προβλημάτων και έχουμε θέση και αντίδραση για όλα αλλά δεν έχουμε...πρόταση. Είναι μια γενιά που έχει μεγάλη διάθεση να επαναστατήσει αλλά δεν έχει πρόταση. Δεν υπάρχει κάποιο αντίβαρο που θα μας ωθήσει σε μια νέα τάξη πραγμάτων
Ο κόσμος είναι δύσκολος;
Η άποψη η δική μου είναι Χατζηδακική...δεν υπάρχει κακό κοινό αλλά ανεκπαίδευτος καλλιτέχνης. Η δουλείά η δική μας δεν είναι να βγούμε στην σκηνή και να παίξουμε απλά το ρόλο μας και να φύγουμε. Εμείς πρέπει να βρούμε διέξοδο ακόμη και σε ένα δύσκολο ή αν θες ακόμη και σε ένα κακό κοινό να βρούμε τρόπους να επικοινωνήσουμε. Θεωρώ δε πως οι καλλιτέχνες δεν είναι σε θέση να βάζουν ταμπέλες στο κοινό σε καλό ή κακό το πληρώνουν αργά ή γρήγορα.
Ποια είναι η άποψη σου για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή «εξόντωσης»...;
«Η άποψη μου είναι πως δεν υπάρχει ούτε καλή ούτε κακή τηλεόραση. Υπάρχουν ευρηματικοί άνθρωποι υπάρχουν και μη ευρηματικοί άνθρωποι. Είδα πρόσφατα μια συνέντευξη του Γιάννη του Μπέζου η οποία μ’ άρεσε και ειδικά ένα σημείο που σας το μεταφέρω ευθύς αμέσως. Είπε πως η τηλεόραση δεν έχει ψυχή, δεν είναι ένα ζωντανό πράγμα που αποφασίζει τι θα κάνει. Η τηλεόραση είναι ένα κουτί το οποίο έχει μέσα ανθρώπους που άλλες φορές τη δουλειά τους την κάνουν σωστά και άλλες φορές την κάνουν λάθος. Το τηλεκοντρόλ στα χέρια του σύγχρονου ανθρώπου εξελίσσεται σε ένα άχρηστο εργαλείο γιατί δεν ξέρει να το χρησιμοποιεί. Κάθεται επί δύο ώρες και βλέπει ένα talent show κατηγορώντας το βλέπωντας το. Δεν το κλείνει , απλά το βλέπει. Την επόμενη μέρα όμως ξέρει να σου πει τι έγινε. Η όλη φάση αυτή είναι δείγμα μιας κουλτούρας, στασιμότητας και αν θες οχαδελφισμού. Κρατάμε στα χέρια μας έναν ηλεκτρονικό ψηφοφόρο και δεν το χρησιμοποιούμε με ορθή πολιτική και τακτική»
Η τέχνη έχει σύνορα, έχει φραγμούς;
«Δεν ξέρω γιατί δεν ξέρω να σου προσδιορίσω τι είναι τέχνη. Τέχνη ας πούμε μπορεί να είναι ο οδοκαθαριστής....που ενώ έχει κουραστεί τόσα χρόνια πριν το κάνει όταν το εκτελεί το κάνει με την ίδια μαεστρία και όρεξη όπως την π΄ρωτη μέρα. Η τέχνη κρύβεται στα πιο απλά πράγματα γύρω μας
Θεωρείς ότι το βίντεο με τη σημαία που είχες γυρίσει με τον Πάνο Μουζουράκη παρεξηγήθηκε;
Το βιντεάκι αυτό δεν βγήκε καλό ή όπως το θέλαμε. Είχε κάποια νοήματα που ίσως δεν αποδόθηκαν καλά. Αυτοί που θίχτηκαν καλά έκαναν και θίχτθηκαν.
Με το κομμάτι που διαφωνώ εγώ είναι ο τρόπος αντίδρασης τους. Εγώ γενικά σαν άνθρωπος απεχθάνομαι τη βία και δεν πιστεύω σε μία δημοκρατική χώρα με θεσμούς κανείς δεν έχει το δικαίωμα όταν διαφωνεί με κάτι να το βρίζει εσένα, την οικογένηεια σου ή να απειλεί τη σωματική σου ακεραιότητα, επειδή απλά διαφωνεί».
Είχες πει σε μια συνέντευξη σου πως η τηελεόραση έχει τσαλακωμένες ψυχές...
«Ναι, με ενοχλεί πολύ αυτό το όλο στήσιμο, μπορεί ο κόσμος γύρω του οποιουδήποτε που βγαίνει στην τηλεόραση να χάνεται και αυτός να είναι ευτυχισμένος επειδή του έχουν πει να είναι. Ενοχλεί την αισθητική μου όλο αυτό το δήθεν, το φτιαχτό, το ψεύτικο που απέχει πάρα πολύ από την πραγματικότητα...
Τι σε ενοχλεί στους ανθρώπους;
«Οι άνθρωποι είναι υπέροχοι.... όταν το θέλουν»
Η δουλείά η δική μας δεν είναι να βγούμε στην σκηνή και να παίξουμε απλά το ρόλο μας και να φύγουμε. Εμείς πρέπει να βρούμε διέξοδο ακόμη και σε ένα δύσκολο ή αν θες ακόμη και σε ένα κακό κοινό να βρούμε τρόπους να επικοινωνήσουμε.
Το τηλεκοντρόλ στα χέρια του σύγχρονου ανθρώπου εξελίσσεται σε ένα άχρηστο εργαλείο γιατί δεν ξέρει να το χρησιμοποιεί. Κάθεται επί δύο ώρες και βλέπει ένα talent show κατηγορώντας το βλέπωντας το. Δεν το κλείνει , απλά το βλέπει. Την επόμενη μέρα όμως ξέρει να σου πει τι έγινε.
Ο Στέλιος Κάτσαρης είναι ένας καλλιτέχνης αυθεντικός που πιστεύει πολύ σε αυτό που κάνει και υπηρετεί. Βγάζει ενέργεια όταν βρίσκεται στη σκηνή σε κάνει να γελάς αλλά και να προβληματιστείς παράλληλα. Τον είχα γνωρίσει μέσα από τα βιντεάκια του youtube και μου άρεσε πολύ....Την περασμένη Κυριακή χτύπησε το τηλέφωνο μου και ήταν στην άλλη άκρη του ακουστικού μια πολύ αγαπητή φίλη και μου πρότεινε να πάνω να γνωρίσω τον Κάτσαρη και να του πάρω συνέντευξη για το Πινάκιο. Στην αρχή το έπαιξα δύσκολος γιατί ήταν μακρυά και δεν κατάλαβα για ποιον μου έλεγε, μόλις διαπίστωσα ποιος ήταν άρχιζα να ετοιμάζω της ερωτήσεις. Δεν ξέρω τον πήγαινα πολύ...Μόλις τον είδα είχε πρόβα πριν από την παράσταση στην Ηλιούπολη. Ήταν αγχωμένος, φυσικό και επόμενο καθώς την ημέρα ή αν προτιμάτε τη βραδιά που πήγα είχε την πρεμιέρα του. Μου μίλησε λίγα λεπτά πριν την παράσταση, είπα από μέσα μου πως δεν το κάνουν πολλοί αυτό, σχεδόν κανείς, συνήθως τελείωνει το πρόγραμμα σε αφήνουν να ξεροσταλιάζεις και μετά σου δίνουν μια δήλωση Με το Στέλιο δεν έγινε έτσι κάθε άλλο. Βλέπετε δε και συνομίληκοι. Μου μίλησε για την τηλεόραση-καθώς η το σόου του έχει τίτλο ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΞΗΜΕΡΩΣΗΣ- και τους ανθρώπους της που ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα μακρυά από την αληθινή ζωή μας. Μου μίλησε επίσης για τη γενιά του, τη δική μας γενιά πως δεν έχουμε ιδεολογικό υπόβαθρο και απόλυτο δίκιο φαίνεται πως έχει προς την πλειοψηφία, ενώ μου απάντησε –κάτι το οποίο και δεν περίμενα- για το βιντεάκι με τη σημαία που είχε φτιάξει πριν από ένα περίπου χρόνο μαζί με τον Πάνο Μουζουράκη. Δε σας δίνω την απάντηση από το πρόλογο για να έχετε και λίγη αγωνία......Καλή ανάγνωση
Από τα 19 σου αποφάσισες να κάνεις αυτό που πρόσταζε η καρδιά σου, να ακολουθήσεις το δρόμο της μουσικής και της τέχνης. Που σε έχει βγάλει αυτό το ταξίδι μέχρι σήμερα και που μπορείς να φτάσεις;
«Ξεκίνησα απο πολύ μικρός με τη συγγραφή αλλά και από τη γραφή κειμένων και συνθέσεων. Θα ήθελα να φτάσω σε ένα σημείο που θα μπορέσω να επικοινωνήσω με τον κόσμο με διαύλους δικούς μου για να του μεταφέρω μηνύματα και προβληματισμούς. Μέχρι στιγμής το ταξίδι αυτό πάει καλά ο κόσμος αντιδρά στα δικά μου μηνύματα και αυτό μου δίνει δύναμη για να συνεχίσω αυτό που βγαίνει μέσα από τη ψυχή μου».
Που και με ποιους ήταν οι πρώτες σου εμφανίσεις;
«Ο πρώτος μου σταθμός και ίσως ο σημαντικότερος αισθητική μου σε πολλά επίπεδα ήταν τρία χρ’ονια σε μια μπουάτ στην Πλάκα, όπου εκεί έμαθα να ακούω και να αγαπάω τον Χατζηδάκη, τον Ξαρχάκο κ.α Ο δεύτερος σημαντικότερος σταθμός μου, ήταν πέρυσι με τον Μίλτο Πασχαλίδη όπου βελτίωσα ακόμα περισσότερο την αισθητική μου και πήγα ακόμα πιο βαθιά στην τέχνη. Ο Μίλτος είναι εξαιρετικός δάσκαλος
Το κυρίως κοινό είναι η γενιά σου. Μια γενιά που έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με πολλά προβλήματα. Σαν καλλιτέχνης εσύ πως αντιδράς αυτή την περίοδο;
«Νομίζω πως η γενιά η δική μας μιλάει πολύ και κάνει λίγα και αυτό που σου λέω το πιστεύω. Δηλαδή συζητάμε πάρα πολύ περί των προβλημάτων και έχουμε θέση και αντίδραση για όλα αλλά δεν έχουμε...πρόταση. Είναι μια γενιά που έχει μεγάλη διάθεση να επαναστατήσει αλλά δεν έχει πρόταση. Δεν υπάρχει κάποιο αντίβαρο που θα μας ωθήσει σε μια νέα τάξη πραγμάτων
Ο κόσμος είναι δύσκολος;
Η άποψη η δική μου είναι Χατζηδακική...δεν υπάρχει κακό κοινό αλλά ανεκπαίδευτος καλλιτέχνης. Η δουλείά η δική μας δεν είναι να βγούμε στην σκηνή και να παίξουμε απλά το ρόλο μας και να φύγουμε. Εμείς πρέπει να βρούμε διέξοδο ακόμη και σε ένα δύσκολο ή αν θες ακόμη και σε ένα κακό κοινό να βρούμε τρόπους να επικοινωνήσουμε. Θεωρώ δε πως οι καλλιτέχνες δεν είναι σε θέση να βάζουν ταμπέλες στο κοινό σε καλό ή κακό το πληρώνουν αργά ή γρήγορα.
Ποια είναι η άποψη σου για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή «εξόντωσης»...;
«Η άποψη μου είναι πως δεν υπάρχει ούτε καλή ούτε κακή τηλεόραση. Υπάρχουν ευρηματικοί άνθρωποι υπάρχουν και μη ευρηματικοί άνθρωποι. Είδα πρόσφατα μια συνέντευξη του Γιάννη του Μπέζου η οποία μ’ άρεσε και ειδικά ένα σημείο που σας το μεταφέρω ευθύς αμέσως. Είπε πως η τηλεόραση δεν έχει ψυχή, δεν είναι ένα ζωντανό πράγμα που αποφασίζει τι θα κάνει. Η τηλεόραση είναι ένα κουτί το οποίο έχει μέσα ανθρώπους που άλλες φορές τη δουλειά τους την κάνουν σωστά και άλλες φορές την κάνουν λάθος. Το τηλεκοντρόλ στα χέρια του σύγχρονου ανθρώπου εξελίσσεται σε ένα άχρηστο εργαλείο γιατί δεν ξέρει να το χρησιμοποιεί. Κάθεται επί δύο ώρες και βλέπει ένα talent show κατηγορώντας το βλέπωντας το. Δεν το κλείνει , απλά το βλέπει. Την επόμενη μέρα όμως ξέρει να σου πει τι έγινε. Η όλη φάση αυτή είναι δείγμα μιας κουλτούρας, στασιμότητας και αν θες οχαδελφισμού. Κρατάμε στα χέρια μας έναν ηλεκτρονικό ψηφοφόρο και δεν το χρησιμοποιούμε με ορθή πολιτική και τακτική»
Η τέχνη έχει σύνορα, έχει φραγμούς;
«Δεν ξέρω γιατί δεν ξέρω να σου προσδιορίσω τι είναι τέχνη. Τέχνη ας πούμε μπορεί να είναι ο οδοκαθαριστής....που ενώ έχει κουραστεί τόσα χρόνια πριν το κάνει όταν το εκτελεί το κάνει με την ίδια μαεστρία και όρεξη όπως την π΄ρωτη μέρα. Η τέχνη κρύβεται στα πιο απλά πράγματα γύρω μας
Θεωρείς ότι το βίντεο με τη σημαία που είχες γυρίσει με τον Πάνο Μουζουράκη παρεξηγήθηκε;
Το βιντεάκι αυτό δεν βγήκε καλό ή όπως το θέλαμε. Είχε κάποια νοήματα που ίσως δεν αποδόθηκαν καλά. Αυτοί που θίχτηκαν καλά έκαναν και θίχτθηκαν.
Με το κομμάτι που διαφωνώ εγώ είναι ο τρόπος αντίδρασης τους. Εγώ γενικά σαν άνθρωπος απεχθάνομαι τη βία και δεν πιστεύω σε μία δημοκρατική χώρα με θεσμούς κανείς δεν έχει το δικαίωμα όταν διαφωνεί με κάτι να το βρίζει εσένα, την οικογένηεια σου ή να απειλεί τη σωματική σου ακεραιότητα, επειδή απλά διαφωνεί».
Είχες πει σε μια συνέντευξη σου πως η τηελεόραση έχει τσαλακωμένες ψυχές...
«Ναι, με ενοχλεί πολύ αυτό το όλο στήσιμο, μπορεί ο κόσμος γύρω του οποιουδήποτε που βγαίνει στην τηλεόραση να χάνεται και αυτός να είναι ευτυχισμένος επειδή του έχουν πει να είναι. Ενοχλεί την αισθητική μου όλο αυτό το δήθεν, το φτιαχτό, το ψεύτικο που απέχει πάρα πολύ από την πραγματικότητα...
Τι σε ενοχλεί στους ανθρώπους;
«Οι άνθρωποι είναι υπέροχοι.... όταν το θέλουν»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου