Ο μύθος της τελειότητας

Tης (16χρονης) Αναστασίας Μαρίας Μαμαλίγκα

Στο ταξίδι της αέναης βελτίωσης(;) και τελειότητας(;) πολλές οι πληγές και τα τραύματα που θα σε στιγματίσουν.

Στην προσπάθεια σου να αγγίξεις την τελειότητα, προσπάθεια που συχνά φαντάζει σαν μάχη για επιβίωση, πολλές οι φωνές που θα σου υπενθυμίσουν την αδυναμία σου να αναδειχθείς ο καλύτερος και να ανέβεις στο βάθρο της απόλυτης κυριαρχίας. Όμως τι καταστάσεις και δεδομένα έχουν δημιουργήσει στον άνθρωπο τέτοιου είδους ανάγκες και επιδιώξεις; Από τη μια υφέρπει η έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να αναδειχθεί και να διακριθεί μεταξύ των συνανθρώπων του και από την άλλη το σύμπλεγμα των κοινωνικών διακρίσεων που εγείρει ,σε ατομικό επίπεδο, αμφιβολίες και ερωτήματα.
Στα πλαίσια της ψυχεδελικής κοινωνίας που έχει διαμορφωθεί, της οποίας κάθε πτυχή αποζητά επιτακτικά την τελειότητα, ανατρέπονται πολλά δεδομένα και πλήττονται συνειδήσεις. Σε αυτή την πραγματικότητα, τα άτομα που γνωρίζουν καλά τον εαυτό τους βιώνουν δυναμικά τη νέα τάξη των πραγμάτων και πετυχαίνουν μια δική τους προσωπική εσωτερική τελειότητα, ασυμβίβαστη στα πρότυπα που επιβάλλει η κοινωνία. Αντίθετα τα υπόλοιπα εγκλωβίζονται στις ανασφάλειες και τους φόβους τους και οδηγούνται σε έναν άνισο αγώνα με μια τελειότητα που παίρνει τη μορφή ενός άπιαστου ουράνιου τόξου, τόσο κοντινού και ταυτόχρονα τόσο απόμακρου. Μέσα σ’ αυτόν τον αγώνα γίνονται κοινωνοί πρωτόγνωρων συναισθημάτων, βιώνουν την απόρριψη και την ψυχολογική διχοτόμηση του εαυτού τους.
Στο βωμό της τελειότητας, λοιπόν, μιας ειρωνικής τελειότητας που ουσιαστικά δεν υφίσταται ως κάτι εγκόσμιο, όπου κάθε μετριότητα είναι καταδικαστέα, ο άνθρωπος φτάνει μαχόμενος, τελικά, τον ίδιο του τον εαυτό και οδηγείται στην αυτοκαταστροφή του.