Στέφανος Κορκολής: Αν η κοινωνία ήταν φτιαγμένη πάνω σε...πεντάγραμμο

Με τις μελωδίες του ταξιδεύει τους ακροατές σε διαστάσεις μαγικές. Και πώς να μη συμβαίνει αυτό, όταν οι νότες που «απελευθερώνει» πηγάζουν μέσα από την ψυχή του. 
Ο ίδιος σε παλιότερη συνάντηση μας, μου είχε πει πως με την ίδια ένταση και πάθος θα έπαιζε σε έναν «πλημμυρισμένο» από κόσμο χώρο και αντίστοιχα αν έπαιζε για έναν μόνο θεατή. 
Ο λόγος για τον Στέφανο Κορκολή! Έναν καλλιτέχνη που δεν σημάδεψε μόνο μια εποχή, αλλά που άφησε εποχή! Δεν είναι μόνο η γενιά των 30αρηδων και 35αρηδων που μεγάλωσε με τις ανεπανάληπτες επιτυχίες του, αλλά τα 30 συμφωνικά του έργα, τα 300 τραγούδια του από τους 30 δίσκους του που έχουν ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα και έχουν γίνει κλασικές επιτυχίες.

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο για το Πινάκιο

Ο Στέφανος «κέρδισε» λαούς, που η μουσική τους Παιδεία είναι ανεπτυγμένη και προηγμένη, με τα έργα του. Για να συμβεί αυτό ο καλλιτέχνης κρύβει μέσα του μεγαλείο ψυχής.

Κομμάτι αυτού του μεγαλείου θα αναδυθεί αύριο στο Ηρώδειο όπου μαζί με την Άλκηστις Πρωτοψάλτη θα τραγουδήσουν κάτω από την Ακρόπολη για τα 30.000 παιδιά του «Μαζί για το Παιδί». Υπενθυμίζεται πως πριν 4 χρόνια ο Στέφανος Κορκολής είχε δώσει το παρόν στην αντίστοιχη εκδήλωση. Αυτή την φορά θα συνοδέψει με το πιάνο του την Άλκηστη και μαζί θα μας ταξιδέψουν στις γειτονιές των μεγάλων ποιητών, σε μια Ελλάδα που ενέπνευσε και μας λείπει σήμερα.

Ο ίδιος μιλώντας στο Πινάκιο μοιράστηκε μια σκέψη του… πως θα μελοποιούσε την κοινωνία αν η βάση της ήταν το πεντάγραμμο.

Ξανά στο πλευρό του Μαζί για το Παιδί, με την μουσική σας δίνετε το δικό σας αποτύπωμα σε μια ξεχωριστή γιορτή, αυτή των 20 χρόνων της Ένωσης. Θεωρείτε πως η μουσική όταν πηγάζει από την ψυχή είναι γέφυρα αγάπης… ;

«Η μουσική «οφείλει» να πηγάζει από την ψυχή, για να έχει τη δυνατότητα ν’ ακουμπάει τις ψυχές μας. Σίγουρα αυτό το άγγιγμα είναι και άγγιγμα αγάπης».

Στις εποχές που ζούμε ο καθένας έχει εγκλωβιστεί στον δικό του μικρόκοσμο χωρίς να κοιτάζει δίπλα του τι γίνεται, χωρίς να τείνει το χέρι του στον συνάνθρωπο. Ως καλλιτέχνη σας φοβίζει αυτό το γεγονός;

«Δεν με φοβίζει μόνο. Με θλίβει βαθύτατα. Οι καιροί που ζούμε δεν μας δίνουν την πολυτέλεια των μικρόκοσμων, αλλά αντίθετα επιβάλλουν το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο και την αλληλεγγύη».

Μια βραδιά που θα ταξιδέψετε, εσείς και η Άλκηστις τους θεατές στου Ηρωδείου «με τα φτερά της ποίησης». Θα μας πείτε δύο λόγια για αυτήν την συναυλία;

«Νομίζω πως ο τίτλος «Με τα φτερά της ποίησης» τα λέει όλα. Θα είναι ένα ταξίδι στο αέναο φως των ποιητών και του ονείρου».

Τέλος,  αν η κοινωνία ήταν φτιαγμένη πάνω σε ένα πεντάγραμμο και εσείς ως συνθέτης μπορούσατε να τις βάλετε τις νότες,  πως θα φτιάχνατε την μελωδία;

«Εάν έφτιαχνα μια μελωδία, θα ήταν πολύ «φτωχή», με μεγάλες αποστάσεις οι νότες μεταξύ τους και πολλές παύσεις!».