Οι τηλεθεατές αναζητούν απλότητα και ειλικρίνεια
Έλειπε πολύ καιρό από τη μεσημβρινή-απογευματινή ζώνη, της ελληνικής τηλεόρασης μια εκπομπή ποιότητας και ουσίας. Σχεδόν είχαμε ξεχάσει τις δύο παραπάνω έννοιες.
Με έκπληξη μου και ενώ έκανα ζάπινγκ στις 14 Μαρτίου “έπεσα” πάνω στην ΕΤ 3 λίγο μετά τις 5 το απόγευμα. Μια νεαρή κοπέλα παρουσίαζε ενημερωτική εκπομπή. Στάθηκα και άρχιζα να παρακολυθώ, στην αρχή από περιέργεια αλλά όσο πέρναγε η ώρα, χωρίς να το καταλάβω είχα απορροφηθεί. Ο λόγος; Μα γιατί παρουσίαζε θέματα που περνάνε στα “ψιλά” -κυρίως στην τηλεόραση- και τα προσέγγιζε με έναν ανθρώπινο και όχι τον αδηφάγο -δημοσιογραφικό-τηλεοπτικό τρόπο.
Το όνομα της Έλσας Ποιμενίδου. Ήρθα σε επαφή μαζί της και της ζήτησα να παραχωρήσει μια συνέντευξη στο ΠΙΝΑΚΙΟ. Δέχθηκε με χαρά και από τις συζητήσεις μας στο τηλέφωνο κατάλαβα πως είναι γνήσια ρεπόρτερ και δεν κουβαλούσε σε καμία περίπτωση τον τηλεοπτικό αέρα των σταρ που συνήθως έχουν παρουσιαστές που δεν μπορούν να γράψουν μονόστηλο.
Η Έλσα μας μιλάει για τη δημοσιογραφική της πορεία, για την εκπομπής της που κέρδισε -και με το παραπάνω- το στοίχημα της απογευματινής ενημέρωσης. Παράλληλα μας λέει πως δεν υπάρχουν “τηλεοτικοί ήρωες” και πως οι τηλεθεατές επειδή έχουν κουραστεί από την τηλεόραση στρέφονται σε άλλα είδη ενημέρωσης.
Για όσους δεν το ξέρατε η Θεσσαλονικιά δημοσιογράφος, έχει ένα μικρό παιδί και μας εξηγεί γιατί οι γυναίκες-μητέρες είναι οι ηρωίδες της εποχής μας.
Το μήνυμα που εκπέμπει η Έλσα Ποιμενίδου και μέσω του ΠΙΝΑΚΙΟΥ είναι στις δύσκολες εποχές που διανύουμε να παραμένουμε αισιόδοξοι και δημιουργικοί.
Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο
Από τις 14 του Μάρτη, εμφανίστηκε στις οθόνες μας το 5+ και κέρδισε το στοίχημα της απογευματινής ενημέρωσης. Πόσο εύκολο ήταν αυτό σε μία δύσκολη θεωρητικά ζώνη;
Ήταν πολύ δύσκολο, πρώτα από όλα για μένα, γιατί για πρώτη φορά ήμουν μέσα στο στούντιο και έπρεπε να κάνω εγώ «παιχνίδι». Τόσα χρόνια είχα συνηθίσει έξω στο ρεπορτάζ, στην ανταπόκριση. Έπειτα εκείνην την ώρα μέσα στον Μάρτη οι περισσότεροι έβλεπαν τα τούρκικα σίριαλ ή ψυχαγωγικές εκπομπές στα ιδιωτικά κανάλια και εμείς έπρεπε να κλείσουμε το μάτι στο κόσμο που βαρέθηκε το συγκεκριμένο τηλεοπτικό προϊόν. Ε, δεν ήταν καθόλου απλό σε αυτή την μεσημεριανή-απογευματινή ζώνη. Μπορεί να έχεις την καλύτερη ιδέα και στην πράξη να διαπιστώσεις ότι δεν τραβάει, τότε την προσαρμόζεις και παρατηρείς τις αλλαγές και το ενδιαφέρον του κόσμου και αυτό είναι το δελεαστικό αφού πρόκειται για άμεση επικοινωνία για ένας είδος καθημερινής μεταμόρφωσης.
Ποιες είναι οι ενότητες της εκπομπής και με ποια θέματα ασχολείται κυρίως;
Παρουσιάζουμε θέματα επικαιρότητας προσπαθώντας να αναδείξουμε αυτούς που είναι πίσω από κάθε είδηση, μας ενδιαφέρουν χρηστικές πληροφορίες, μικρά και πρακτικά πράγματα που βελτιώνουν τη ζωή μας και την κάνουν πιο ποιοτική. Επικεντρωνόμαστε σε νέες τεχνολογίες. Με τον καιρό καταλάβαμε ότι μπορεί μερικά θέματα να τα θεωρούμε αυτονόητα αλλά τελικά χρειάζεται να τα επαναπροσδιορίζουμε, έτσι εντάξαμε θέματα μητρότητας, θηλασμού, διατροφής προτείνοντας και μια άλλη άποψη από αυτήν που έχουμε συνηθίσει। Θέλουμε να είμαστε θετικοί και να μην ξεχνάμε ότι πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης για όλους μας. Για το καθημερινό ρεπορτάζ συνδεόμαστε με το κέντρο, με γειτονιές δυτικά της Θεσσαλονίκης που πιθανόν δεν τις γνωρίζουμε, με την περιφέρεια: Χαλκιδική, Γιάννενα, Θεσσαλία, Κομοτηνή, Κρήτη, Μυτιλήνη για να ακολουθήσουμε ανθρώπους και ρεύματα, μια διαφορετική δηλαδή στάση ζωής.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως το 5+ είναι ένα εναλλακτικό μαγκαζίνο που δίνει βήμα σε θέματα σημαντικά που περνάνε στα “ψιλά” των κεντρικών δελτίων;
Ναι, γιατί ασχολούμαστε μεν με την επικαιρότητα με θέματα εκπαίδευσης, φορολογικά, χρηστικά, κοινωνικά αλλά επικεντρωνόμαστε στο πως αλλάζουν αυτά την ζωή μας και τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Έχουμε ασχοληθεί με ανθρώπους που θέλησαν και κατάφεραν πραγματικά να αλλάξουν τη ζωή τους, με ερευνητές, με μαθητές που διακρίνονται διεθνώς με ότι αξίζει και κρύβει αισιοδοξία. Θέλουμε να βάζουμε περισσότερο θετική ενεργεία στη ζωή μας, το έχουμε ανάγκη και προσπαθούμε να το μεταδώσουμε μέσα από τις οθόνες καθημερινά στην ΕΤ3 στις «Πέντε και».
Ο κόσμος αναζητά την ποιότητα στην ενημέρωση του ή “τρώει” ότι του “πλασσάρουν”;
Μάλλον έχει κουραστεί από τα δελτία ειδήσεων। Ας πούμε οι φίλοι μου δεν βλέπουν ειδήσεις ενημερώνονται από το διαδίκτυο. Από την άλλη ακούω κόσμο γύρω στα εξήντα να λέει ότι αν δεν δει πρώτα ειδήσεις το μεσημέρι δεν τρώει, τι να πω...εξαρτάται από τις ηλικίες και το πώς σκέφτεται ο καθένας. Όταν βγαίνεις όμως έξω για ρεπορτάζ το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνεσαι είναι η αγανάκτηση. Κάποτε έβαζες το μικρόφωνο μπροστά και σου απαντούσαν ευχαρίστως, τώρα ο κόσμος μπούχτισε.
Η πορεία σου για να φτάσεις να παρουσιάζεις μια καθημερινή εκπομπή ήταν εύκολη, δύσκολη, στρωμένη με ροδοπέταλα..ή...δρόμος με αγκάθια;
Εργάζομαι στην ΕΤ3 από το 1999, τόσα χρόνια έκανα ρεπορτάζ και ήθελα πάντα το έξω κλίμα το πώς ζουν και σκέπτονται οι άνθρωποι να το φέρνω μέσα, τώρα προσπαθώ να το κάνω αυτό από την εκπομπή. Ήταν και παραμένει μια μεγάλη δοκιμασία. Άνοιξε στην ουσία ένας άλλος κόσμος μπροστά μου. Στο ρεπορτάζ σημασία έχει για μένα η παρατηρητικότητα και το να πεις καλά την ιστορία που σου εμπιστεύονται, στην παρουσίαση χρειάζεται εκτός από παρατηρητικός να είσαι τόσο ευγενικός και οικείος ώστε να πει ο άλλος απευθείας την ιστορία του και να αποκαλυφθεί από μόνος του. Όλοι οι κόποι όμως από τα ρεπορτάζ των δώδεκα χρόνων ξαφνικά μετά την εκπομπή μετατράπηκαν σε εμπειρία και αυτό είναι συναρπαστικό. Τώρα αν ήταν με αγκάθια ή ροδοπέταλα αν εργάζεσαι και βασίζεσαι στις δυνάμεις σου δεν έχεις να φοβηθείς κανέναν και έρχεται τελικά μια στιγμή που κάποιος στο αναγνωρίζει και το βλέπει πριν από σένα.
Πολλά είναι τα παιδιά που βλέπουν στην τηλεόραση ανθρώπους και θέλουν να μπουν στη θέση τους, νομίζοντας ότι είναι όλα είναι απλά και ωραία. Αν τα είχες αυτά τα παιδιά απέναντι σου τι θα τους έλεγες;
Κάθε δουλειά έχει καλά και άσχημα το ξέρουμε αυτό. Σημασία έχει πέρα από τον ενθουσιασμό να γνωρίσεις ουσιαστικά αυτό που θέλεις να κάνεις και να αναζητάς πάντα την ποιότητα. Η τηλεόραση είναι σαν φούσκα που σκάει, το θέμα είναι τι μένει μετά.
Παρουσιάζεις μια καθημερινή εκπομπή, απαιτητική -προφανώς- και παράλληλα είσαι μητέρα ενός μωρού. Πως μπορείς και τα συνδυάζεις;
Ξέρω πολλές γυναίκες που το κάνουν αλλά είναι δύσκολο. Εγώ έχω μικρό παιδί και ακόμη δεν μπορεί να καταλάβει γιατί λείπω τόσες ώρες από το σπίτι. Είναι πολύ απαιτητικό να είσαι κάθε μέρα στον αέρα και να μην μπορείς να λείψεις ακόμη και αν ψήνεται το παιδί σου στον πυρετό ή αν είσαι ξενυχτισμένη και κουρασμένη γιατί το φρόντιζες. Αυτά βέβαια τα ζουν καθημερινά όλες οι μητέρες στις δουλειές τους. Απλά καμιά φορά σε βαραίνουν πολύ αλλά πρέπει να είσαι συνεπής και με χαμόγελο μπροστά στο φακό.
Οι γυναίκες -μάνες της εποχής μας είναι ηρωίδες;
Φυσικά και είναι. Έχουν τόσους πολλούς ρόλους καθημερινά και δουλεύουν σκληρά μέσα και έξω από το σπίτι. Ποτέ δεν σου φτάνει ο χρόνος για να φροντίσεις ή να παίξεις με το παιδί σου. Για κάθε βήμα που χάνεις από την ζωή του σε τρώνε οι ενοχές και οι τύψεις. Είσαι με ένα χρονόμετρο για να τα προλάβεις όλα. Θέλει όμως λίγα λεπτά κάθε μέρα να σταματάς από όλα, να σιωπάς και να ακούς μέσα σου, τον εαυτό σου.
Θα ήθελες το παιδί σου να γίνει δημοσιογράφος;
Όχι. Υπάρχουν τόσα άλλα ωραία πράγματα να κάνει κανείς. Εκτός αν δεν ασκούσε το επάγγελμα στην Ελλάδα.
Θα ήθελες το παιδί σου να γίνει δημοσιογράφος;
Όχι. Υπάρχουν τόσα άλλα ωραία πράγματα να κάνει κανείς. Εκτός αν δεν ασκούσε το επάγγελμα στην Ελλάδα.
Η κρίση έχει πλήξει και τα ΜΜΕ....ποιο εκτιμάς πως θα είναι το μέλλον του Τύπου στην Ελλάδα;
Ήδη μετράμε εκατοντάδες απολύσεις σε εφημερίδες Θεσσαλονίκης και Αθήνας. Η δημοσιογραφία ανήκει στα επαγγέλματα που δεν έχουν μέλλον τα επόμενα δέκα χρόνια. Το διαδίκτυο αντικατέστησε τις εφημερίδες είναι το νέο μέσο.
Καλύπτετε με ρεπορτάζ κάθε μέρα τη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα, πως είναι τα πράγματα στην εποχή του Μεσοπρόθεσμου, μέσα από τη δημοσιογραφική σου ματιά;
Τι να σας πω, κόσμος που χρωστάει μας τηλεφωνεί κάθε μέρα από όλη την Ελλάδα για να πάρει πληροφορίες για το πως θα υπαχθεί στο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Στη Θεσσαλονίκη οι επιχειρηματίες χρωστάνε δάνεια και νοίκια, από την άλλη ακούμε συνέχεια για απολύσεις. Στην επαρχία δουλειές δεν υπάρχουν ακόμη και σε σούπερ μάρκετ για να μπεις θέλει γνωστό να μεσολαβήσει. Από την άλλη υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα νεαρών γυναικών στην Έδεσσα που επέστρεψαν στα χωριά τους έκαναν συνεταιρισμό και πωλούν κεράσια μέσω διαδικτύου. Βλέποντας και τα καλά λες δεν μπορεί θα υπάρχει τρόπος να γίνουμε παραγωγικοί…
Ο κόσμος τι σου λέει στο δρόμο....να ασκείς τη δική σου αντίσταση μέσα από την εκπομπή σου;
Δεν νομίζω ότι σκέφτονται πλέον ποιος μπορεί να αντισταθεί μέσα από την τηλεόραση. Δεν υπάρχουν τηλεοπτικοί ήρωες, οι τηλεθεατές αναζητούν απλότητα και ειλικρίνεια.
Φοβάσαι για την επόμενη ημέρα;
Και ποιος δεν φοβάται! Με όλα αυτά τα ζόρια και τα βάσανα στο κεφάλι μας. Σκέφτομαι ότι έχω και παιδί και πως θα είναι τα πράγματα στη χώρα μας όταν μεγαλώσει. Μέχρι πότε θα χρωστάει και αυτός;
Αν ήσουν υπουργός Τύπου και είχες πλήρη δικαιοδοσία σε τηλεόραση, εφημερίδες, ραδιόφωνα, τι θα άλλαζες και τι θα άφηνες....;
Στην τηλεόραση θα καταργούσα τα παράθυρα και τα πάνελ και όλες αυτές τις εκπομπές τύπου "ανάλυση του τίποτα" και θα μείωνα τον χρόνο των ειδήσεων. Οι εφημερίδες είναι μεγάλο θέμα υπάρχουν ένα δυο που στέκονται με αξιοπρέπεια ακόμη, με ενοχλούν και τα περιοδικά με κους-κους και ψεύτικα κουτσομπολιά αλλά ταμπλόιντ υπάρχουν σε όλον τον κόσμο τι να κάνεις, απλά στην Ελλάδα παράγινε το κακό. Ραδιόφωνο πέρα από ειδήσεις δεν προλαβαίνω να ακούσω και πολύ αλλά σκέφτομαι να καθιέρωνα σε όλα τα μέσα ένα ποίημα την ημέρα, τι λέτε;
Η ΕΡΤ3 πιστεύεις πως προσφέρει την ποιότητα που λείπει από την ελληνική τηλεόραση;
Η τηλεόραση στην Ελλάδα φαίνεται πια γερασμένη. Η ΕΡΤ3 έχει ποιότητα και παρά τις εργασιακές δυσκολίες που συνάντησα στα 12 χρόνια πάντα πίστευα ότι ήμουν τυχερή που ξεκίνησα από εκεί και έμαθα την δουλειά δίπλα σε ανθρώπους που πάνω από όλα ήταν αξιοπρεπείς και ηθικοί. Είναι περιφερειακό κανάλι πανελλαδικής βέβαια εμβέλειας και με τα μέσα που υπάρχουν νομίζω ότι κρατά παραγωγές που έχουν ενδιαφέρον και ντοκιμαντέρ που ο κόσμος μας λέει ότι του αρέσουν και τα βλέπει. Από την άλλη και οι εσωτερικές παραγωγές όπως η δική μας εκπομπή γίνονται με κόπο και με ανθρώπινο δυναμικό πολύ περιορισμένο σε σχέση με τα ιδιωτικά κανάλια.
Ποιες εκπομπές ξεχωρίζεις, τόσο από την ΕΡΤ3, όσο και από άλλα κανάλια;
Στην ΕΡΤ3 τα "Αληθινά Σενάρια" του Νίκου Ασλανίδη γιατί μετά από τόσα χρόνια παραμένει ένας καλός ρεπόρτερ και ανακαλύπτει απίθανες ιστορίες και ήρωες της ζωής σε όλη την Ελλάδα, το "Balcan Express" γιατί γνώρισα την γειτονιά μας τα Βαλκάνια και για την αισθητική του Θοδωρή Καλέση, τις πολιτιστικές εκπομπές της ΕΤ1, την εκπομπή «στα Άκρα» της ΝΕΤ και τους «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη. Και στο καθαρά ειδησεογραφικό κομμάτι νομίζω ότι η Πόπη Τσαπανίδου είναι άπιαστη.
Τι τίτλο θα έβαζες στη ζωή σου έως τώρα;
Μου αρέσει να βάζω τίτλους στα ρεπορτάζ, στη ζωή μου, όχι :)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου