Μάρκος Γιακούμογλου : Δεν μ’ αρέσει να προκαλώ

Χορός μια μορφή τέχνης και έκφρασης. Για να το αισθανθείς και να τον καταλάβεις χρειάζονται κυρίως δυο πράγματα κατά τη γνώμη μου. Πρώτον ταλέντο και δεύτερον πάθος.

Ένα άτομο το οποίο γνωρίζω που αποτυπώνει με την παρουσία του τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι ο Μάρκος Γιακούμογλου.

Πρόκειται για ένα πρόσωπό που σίγουρα όλοι σας το έχετε δει σε αμέτρητα βίντεο κλιπ, χορευτικές παραστάσεις σε θέατρα και σκηνές, βραβεία και σε νυχτερινά μαγαζιά δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα.

Ένας χορευτής, δάσκαλος αλλά και χορογράφος που πραγματικά με πάθος και έμπρακτη αγάπη δουλεύει ασταμάτητα και πάντα με όρεξη.

Εμένα προσωπικά αυτό που με εντυπωσίασε σ’ εκείνον είναι πως όσες φορές βρεθήκαμε είτε σε παρέα, είτε σε κάποια δουλειά, δεν έλειπε το χαμόγελο από τα χείλη του.

Συνέντευξη στον Βασίλη Θωμόπουλο

Ποια κριτήρια ήταν εκείνα που σε έκαναν να επιλέξεις το χορό ως επάγγελμα γιατί θα μπορούσε να είναι ένα χόμπι όπως για τους περισσότερους και αν τα αρχικά σου αισθήματα για το χορό είναι τα ίδια με σήμερα;

«Η αλήθεια είναι πως ο χορός ξεκίνησε σαν χόμπι και όσο έβλεπα ότι κάνοντας αυτό το χόμπι θα μου άρεσε να ζω από αυτό άρχισα να το βλέπω σοβαρά και επαγγελματικά. Πάντα μου άρεσε το πάθος, η έκφραση, η δυναμική  και η ενέργεια αυτής της τέχνης».

 Ο χορός έχει πολλά στάδια για να τον κατακτήσεις. Ποια είναι τα βασικά κριτήρια ώστε να διακρίνει κάποιος πως έχει πραγματικά ταλέντο;

«Θεωρώ ο ρυθμός, η κίνηση, η μουσικότητα  και η πλαστικότητα είναι βασικά κριτήρια για να διακρίνουμε ένα ταλέντο».

 Ως χορευτής, δάσκαλος αλλά και χορογράφος έχεις συνεργαστεί με άπειρα μεγάλα ονόματα ποιους ξεχωρίζεις και γιατί;

«Από τους πιο παλιούς που έχω δουλέψει έχω ξεχωρίσει σαν προσωπικότητες τον Σακη Ρούβα για την λάμψη του και την ενέργεια του πάνω στη σκηνή, την Μαρινέλα και την Βίσση για την απλότητά τους και τον Μαζωνάκη για την προσωπικότητα του. Από τους νέους καλλιτέχνες ξεχωρίζω την Τάμτα για το στυλ της και την φωνή της καθώς και την Ελευθερία Ελευθεριου για τη φωνή της, την εργατικότητά της  και το ταλέντο της στο χορό».

Μπορεί ο χορός να φέρει δυο ανθρώπους πιο κοντά εν όψει συνεργασίας; Εσένα σου έχει τύχει; Και αν ναι, έχει σταθεί ποτέ εμπόδιο;

«Ο χορός επειδή είναι πολύ εκφραστικός και επικοινωνιακός μέσω της κίνησης του μπορεί σίγουρα να φέρει δύο ανθρώπους πιο κοντά. Μου έχει τύχει αλλά δεν μου στάθηκε εμπόδιο γιατί πιστεύω πως ότι συναισθήματα δημιουργούνται δεν πρέπει να τα καταπιέζουμε».

 Αρκετοί από το χώρο σου προτιμούν να κάνουν μόνο ποιοτικές δουλειές σνομπάροντας τα νυχτερινά μαγαζιά κ.α.  Εσύ έχεις καταφέρει να τα συνδυάσεις. Ποια η γνώμη σου και ποια η αντιμετώπιση σε σένα από άλλους συναδέλφους;

«Εμένα προσωπικά ποτέ δεν μου αρέσει να βάζω ταμπέλες στις δουλειές μου και δεν σνόμπαρα καμία δουλειά γιατί ο χορός από  μόνος του είναι ποιοτικός. Εννοείται πως έχω χορέψει ποιοτικά σε νυχτερινά μαγαζιά κ σε τηλεοπτικά shows και ένιωσα την ίδια απόλαυση και πόρωση που ένιωσα όταν δούλεψα σε χοροθεατρα. Έχω δεχτεί διάφορες αρνητικές κριτικές  από συναδέλφους αλλά ποτέ δεν έδωσα βάση γιατί πάντα έκανα αυτό που ένιωθα εγώ καλά και δεν με απασχολούσε το τι θα πει ο καθένας».

 Φέτος παίζεις σε μια εκπληκτική παράσταση «Το Τρελόσπιτο» όπου είχα την τύχη να δω και ο ίδιος, ομολογώ με καθήλωσε. Ποιο είναι το αποτύπωμα  της και τι μήνυμα περνάς εσύ από τον ρόλο σου; 

«Ήταν μια πολύ επιτυχημένη παράσταση που το στίγμα της ήταν η τρέλα ενός ανθρώπου μέσα σε ένα σπίτι κι  εγώ  ήμουν μια από τις εμμονές του».

Έχεις φωτογραφηθεί δίπλα σε πολλές celebrities ( τραγουδίστριες, παρουσιάστριες.. Κλπ) Σε έχει ενοχλήσει καθόλου η έκθεση στα ΜΜΕ και πως το αντιμετωπίζεις;  

«Δεν με έχει ενοχλήσει μέχρι στιγμής κάτι είμαι γενικά χαμηλών τόνων άνθρωπος εξάλλου που δεν μ’ αρέσει  να προκαλώ ούτε έχω σαν αυτοσκοπό να  αποκτήσω δημοσιότητα. Η δουλειά  μου τυχαίνει απλά  να είναι μες στη show bιzz επομένως λογικό είναι να φωτογραφηθώ με celebrities».