Αυστηρώς ακατάλληλο για ψηφοφόρους

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου για το Πινάκιο

Λίγες ώρες απέμειναν πριν στηθούν οι κάλπες. Μια προεκλογική περίοδος λαμβάνει και επίσημα τέλος σήμερα.

Και αναρωτιέται κανείς. Πως η ανηθικότητα επικράτησε της λογικής; Πόσο υποτιμημένοι θεωρούν την νοημοσύνη μας αυτοί που διεκδικούν τον σταυρό μας;

Είναι σκέψεις που σίγουρα έχουν περάσει στο μυαλό πολλών από εσάς όλο αυτό το δίμηνο.

Άνθρωποι που δεν έχουν εργαστεί, δεν έχουν κοπιάσει είτε επειδή κληρονόμησαν ένα βαρύ όνομα ή ένα βαρύ πορτοφόλι ή μια βαριά γνωριμία ζητούν την έμπρακτη δια του σταυρού στήριξη μας.

Και θα μου πεις, «πρώτη φορά είναι»; Σίγουρα όχι, αλλά δυστυχώς ανακυκλώνεται με όλο και περισσότερα πρόσωπα σε σημείο που εσύ νιώθεις περιθωριοποιημένος.

Νιώθεις περιθωριοποιημένος που τρέχεις για ένα μεροκάματο με μισά ένσημα και διπλές ώρες.

Νιώθεις χαζός επειδή σε θεοποιούν για ακόμη μια φορά, με τη μόνη διαφορά πως για εσένα δεν θα αλλάξει τίποτα ενώ οι άλλοι θα εμπλουτίσουν ατζέντες και τσέπες.

Το πιο τραγικό για την αισθητική πολλών από εμάς ήταν που βλέπαμε πολλούς υποψηφίους να ποζάρουν δίπλα σε άρρωστα ή ανάπηρα παιδάκια,για μια λεζάντα στην φωτογραφία της timeline τους.

Και ερωτώ (θεωρώ εύλογα) αν όντως βοηθάς έναν άνθρωπο σε ανάγκη -και πόσο μάλλον ένα παιδί- δεν θα έπρεπε να σέβεσαι την αξιοπρέπεια του; Την ποδοπατάς και την πουλάς για να κάνεις τι; Να αυξήσεις τον αριθμό των likes σου;

Εσύ είσαι αυτός που θα λύσει τα θέματα της γειτονιάς μου; Της πόλης μου; Της περιφέρειας μου; Που εξευτελίζεις τη ψυχή οποιουδήποτε για να φανείς ο Ρομπέν των  Δασών της γειτονιάς…;

Αναξιοπρέπεια και  μη πολιτισμό πρεσβεύεις και μου ζητάς στήριξη… Μάλλον είμαι και κάποιοι είμαστε ακατάλληλοι για ψηφοφόροι σου.