Ξεκίνησα
για το Χυτήριο, την περασμένη Πέμπτη. Η αλήθεια είναι ότι βαριόμουν καθώς οι
τελευταίες παραστάσεις που είχα δει με είχαν απογοητεύσει οικτρά.
Δεν
μπορούσα να μην πάω, το είχα υποσχεθεί σε μια καλή φίλη πως θα το «κάλυπτα».
Πάρκαρα
κοντά στο γκάζι, κάτω από τις γραμμές της Κων/λεως και έφτασα ένα τέταρτο πριν την αναγραφόμενη
ώρα της πρόσκλησης…
Πίνοντας
την πρώτη γουλιά από το ποτό μου αναρωτιόμουν γιατί να μη φύγω και να πάω δίπλα
στο Γκάζι …Όμως έμεινα.
Μπήκα
δειλά - δειλά μέσα στο δεύτερο κουδούνι…Εκεί λοιπόν που είχα πείσει τον εαυτό
μου, πως θα περάσει η ώρα θα έγραφα…για την υποχρέωση μου και όλα οκ, ξαφνικά
συνέβη η πλήρης ανατροπή!
Ο
Γιάννης Σουλάκης βγήκε στην σκηνή και αυτή γέμισε…με νότες κίνηση…φωνή! Ένας εκκολαπτόμενος
αλλά αληθινός STAR μπροστά
στα μάτια του κόσμου, αφού το ταλέντο του διαχεόταν στον χώρο αλλά και στις ψυχές
των θεατών.
Άξια
συμπαραστάτισσα του στην σκηνή η Παρασκευή Λεβεντάκου αλλά και οι μουσικοί του.
Όταν
το πρόγραμμα τελείωσε…θύμωσα γιατί ήθελα κι άλλο. Δεν είχα χορτάσει.
Περίμενα
σαν άλλο 15χρονο έξω από τα καμαρίνια να μιλήσω στον Γιάννη Σουλάκη και να του
προτείνω μια συνέντευξη. Όπερ και εγέννετο…
Ο
Γιάννης Σουλάκης μίλησε στο Πινάκιο για το μουσικό ταξίδι «ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΙΙ»,
για την πορεία του σε αυτό που διάλεξε να υπηρετήσει, αλλά και για Τέχνη στα
χρόνια των μνημονίων και της κρίσης. Διαβάστε την συνέντευξη που ακολουθεί… Η «Πρώτη
Παράσταση ΙΙ» είναι από τα πιο υπέροχα προγράμματα των Αθηνών αυτή την στιγμή.
Θα είναι έγκλημα σε βάρος του εαυτού σας αν δεν το δείτε… Θα ταξιδέψετε στις εποχές
που ερωτευτήκατε πραγματικά και μέσα από μια κασσέτα 60αρα αποτυπώνατε ότι
νιώθατε…
Συνέντευξη
στον Λευτέρη Χ.
Θεοδωρακόπουλο και στο ΠΙΝΑΚΙΟ
«Πρώτη
παράσταση ΙΙ» ένα μουσικό ταξίδι… πείτε μας δύο λόγια για την ταυτότητα της
παράστασης;
«Η ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΙΙ είναι ένα ταξίδι σε ήχους παλαιότερων
δεκαετιών από τον χώρο του musical και της jazz καθώς και σε αγαπημένα
τραγούδια Ελλήνων συνθετών, όπως οι Χατζιδάκις και Θεοδωράκης φτάνοντας μέχρι κ
σε τραγούδια των Σοφίας Βέμπο, Μαρινέλλας, Χατζή κ.α»
Ποιοι
συμμετέχουν;
Με την Παρασκευή Λεβεντάκου |
« Παρασκευή Λεβεντάκου (Συμμετοχή τραγούδι) Αδαμάντιος
Αναστασιάδης (πιάνο) Ρία Αναστασίου κ Έλσα Παπέλη (τσέλο) Γάσπαρης Μάμμας
(κλαρινέτο)».
Θα
ήταν τολμηρό να ειπωθεί πως η «Πρώτη παράσταση» είναι ένα μουσικό ταξίδι
ανάμεσα στον έρωτα και την νοσταλγία;
«Καθόλου τολμηρό ίσα- ίσα το μεγαλύτερο μέρος των
τραγουδιών έχουν ερωτική θεματολογία κ εμενα βασικός μου στόχος στις
παραστάσεις μου ειναι να δημιουργούνται νοσταλγικα συναισθήματα στον κόσμο κ να
τον ταξιδεύει κάπου αλλου.Οπως ακριβώς συμβαίνει με τα παραμύθια που απο την
μία σε πηγαίνουν σε μία άλλη πραγματικότητα αλλα απο την άλλη σου περνάνε κ
χιλιάδες μηνύματα για την πραγματική ζωή με έναν όμορφο κ ψυχαγωγικό τροπο».
Με
ποια κριτήρια έγινε η επιλογή των τραγουδιών;
«Φέτος είχα την μεγάλη χαρά κ τύχη στην επιμέλεια του
προγράμματος να έχω τον Ντέιβιντ Νεγρίν,ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τους
ρυθμούς ενός προγράμματος έχει την αίσθηση του θεατή χωρίς την συναισθηματική
εμπλοκή που έχουμε οι ερμηνευτές κ αυτό τον καθιστά ικανό ώστε να φτιάξει ένα πρόγραμμα
με ρυθμό εναλλαγές κ διάφορες ποιότητες ώστε ο θεατής να παρακολουθεί ευχάριστα
την παράσταση κ χωρίς να νιώθει ότι τον κουράζει κάτι. Φυσικά όλο αυτό για να
επιτευχθεί χρειάζεται την δική μας ερμηνευτική προσπάθεια γιατί όσο καλό κ αν είναι
το πρόγραμμα αν δεν είναι γεμάτες κ με στόχο οι ερμηνείες τίποτα δεν θα περάσει
κάτω στην πλατεία. Όποτε φέτος έδωσα στον Ντέιβιντ κάποια τραγούδια τα οποία
ήθελα να πω, εκείνος κράτησε αυτά που θεωρούσε χρήσιμα για την παράσταση μας, μου
έφερε κ εκείνος από την πλευρά του αλλά τραγούδια, ακόμα κ τραγούδια που δεν
είχα φανταστεί πως θα μπορούσα να πω. Φυσικά όλα τα παραπάνω πραγματοποιήθηκαν
κάτω από μία κοινή αισθητική κ οπτική που είχαμε κ οι δυο για την παράσταση».
Ποιο
είναι το αγαπημένο σας κομμάτι από αυτά που ερμηνεύετε και γιατί;
«Είναι το Annabel Lee,ενα ποίημα του Edgar Allan Poe που έχει
μελοποιήσει ο πιανίστας της παράστασης Αδαμάντιος Αναστασιάδης. Χαίρομαι πολύ
που μου το εμπιστεύτηκε ο Αδαμάντιος κ είναι ένα τραγούδι το όποιο ταιριάζει
ακριβώς στην αισθητική μου, είναι σαν ένα έργο από μόνο του αυτό το τραγούδι, ακόμα
θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι ένα μέρος από κάποιο musical. Οι σπουδές
μου πάνω στην μουσική είναι ακριβώς αυτό οπότε ήρθε κ κόλλησε πάνω μου».
Συνδυάζετε τα
πάντα με μια σκηνική παρουσία, με μια θεατρικότητα, αυτό βάζει στο πνεύμα τον
θεατή και πόσο δύσκολο είναι αυτό που βλέπουμε να εξελίσσεται επί σκηνής;
«Θέλω να πιστεύω κ εύχομαι πως ναι τον βοηθάει πολύ στο να
ταξιδέψει με την παράσταση, άλλωστε τα τραγούδια που επιλέγω έχουν μία
θεατρικότητα ,αρκετά από αυτά είναι μέρος ενός musical άλλα ακόμα κ αυτά που δεν είναι τα
εμπλουτίζουμε με αυτή την θεατρικότητα που είδατε. Σε αυτό καθοριστικό ρόλο έχει
παίξει κ η σκηνοθεσία της Άννας Μιχελή η οποία εκμεταλλεύτηκε τις σπουδές που
έχω κάνει στο θέατρο κ έμπλεξε τα τραγούδια σα να ήταν ένα θεατρικό έργο χωρίς
φυσικά να υπάρχει προζα, η παράσταση είναι καθαρά μουσικό δρώμενο. Τώρα το πόσο
δύσκολο είναι αυτό δεν μπορώ να σας το απαντήσω, είναι επιλογή κ όταν επιλέγεις
κάτι
κ φυσικά το πιστεύεις δε σκέφτεσαι αν είναι δύσκολο απλά προσπαθείς με σκληρή δουλειά
να επιτευχθεί ο στόχος σου».
«Προϋποθέτει ηρεμία (την οποία κ προσπαθώ να βρω γιατί δεν είμαι
ήρεμος άνθρωπος) συγκέντρωση σε αυτό που καλείσαι να υπηρετήσεις κ πάνω απ’ όλα
κ το πιο σημαντικό για εμένα αλήθεια σε αυτό που δίνεις στον κόσμο»
«Αναγνωρίζει την προσπάθεια μας ,την ποιότητα της δουλειάς
μας κ χαίρετε που βλέπει τέτοια εγχειρήματα από νέους ανθρώπους σε τόσο
δύσκολες εποχές…»
Ποιες
ηλικίες κατά την γνώμη σας μπορούν να απολαύσουν καλύτερα αυτό που
παρουσιάζετε;
«Σε όλες, νομίζω πως σε κάθε ηλικία κάτι έχει να πει, άλλωστε
το ρεπερτόριο είναι τόσο πλούσιο που πιάνει όλες τις γκάμες των ηλικιών».
Μήπως
για να παρακολουθήσει κάποιος την δική σας παράσταση προϋποθέτει να έχει
μουσική ή γενικότερη Παιδεία;
«Όχι, δεν πιστεύω κάτι τέτοιο, γενικότερα στις τέχνες δεν
το πιστεύω αυτό .Ο κόσμος μέσα από την κάθε τέχνη δέχεται την ενέργεια που δημιουργείται
κατά την παραγωγή της. Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι ακαδημαϊκός η στην
περίπτωση της δικής μου παράστασης να ξέρει σολφεζ η γενικότερα από μουσική. Όλα
αυτά είναι μέρος της δικής μας εκπαίδευσης τα οποία συμβάλουν στην ποιότητα της
δουλειάς που παρουσιάζουμε .Να σας πω την αλήθεια δεν με αφορά να παρουσιάζω
την δουλειά μου σε συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων, εγώ θέλω να την δουν όσο περισσότεροι γίνετε κ αν
κάποιοι μέσα από αυτούς δουν δρόμους που δεν είχαν την δυνατότητα να δουν πιο
πριν στην ζωή τους, αυτό με κάνει ακόμα πιο χαρούμενο».
Είστε
νέος σε μια εποχή που τα περιθώρια δείχνουν στενά… πως μπορείτε να επιβιώσετε
μέσα από την τέχνη σας;
«Γενικότερα το να επιβιώσει κανείς στις μέρες μας είναι δύσκολο, πόσο μάλλον από τον χώρο της τέχνης
που έτσι κ αλλιώς ήταν δύσκολο κ πριν την άσχημη περίοδο που διανύουμε. Οπότε
τι μένει αφού παντού είναι όλα τόσα δύσκολα
κάνουμε αυτό που αγαπάμε κ να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες κάνοντας αυτά που
έχουμε στο μυαλό μας πράξεις, γιατί η απάθεια στα πράγματα που συνέβαιναν γύρω
μας κ η άποψη ότι δεν θα συμβεί σε εμάς αυτό που βιώνει ο διπλανός μας, μας
οδήγησε στις τραγικές καταστάσεις που ζούμε σήμερα».
Σας τρομάζει το αύριο που έρχεται;
«Με τρομάζει η σκέψη κάποιων, οι οποίοι κάνουν τα πάντα για
να εκπληρώσουν την προσωπική τους ματαιοδοξία. Το αύριο από μόνο του γιατί να
με τρομάζει; Το αύριο είμαστε εμείς στο χέρι μας είναι να το διαμορφώσουμε όπως
ακριβώς θέλουμε».
Αν
την παράσταση σας διάλεγαν να την δουν πολιτικοί, θα αντιδρούσατε και αν ναι
πως;
«Αν εννοείτε τους πολιτικούς star, νομίζω πως αυτοί
χρειάζονται ιδιαίτερη πρόσκληση για να παρακολουθήσουν οποιοδήποτε δρώμενο κ
πιστέψτε με δεν έχω καμία διάθεση για ιδιαίτερες προσκλήσεις. Έχουν
παρακολουθήσει πολιτικοί την παράσταση μου κ τους αντιμετώπισα όπως όλους τους
θεατές».
Τι
έχει αλλάξει στην ζωή σας τα τελευταία 3 χρόνια;
«Πολλά έχουν αλλάξει ,όπως κ στον περισσότερο κόσμο. Το πιο
βασικό σε μένα είναι ότι έχουν πληγεί οι σταθερές μου σε διαφορετικούς τομείς. Σαν
χαρακτήρας μέσα από τις δυσκολίες γίνομαι πιο δυνατός πιο δημιουργικός κ αντλώ ότι
θετικό μπορεί να υπάρξει. Αυτό θεωρώ ότι καλούμαστε να κάνουμε όλοι, να κοιτάξουμε
μπροστά, να πετάξουμε ότι άχρηστο είχαμε κ να κρατήσουμε ότι περιέχει ουσία για
να έχουμε μία όμορφη διαδρομή μες την ζωή κ εμείς άλλα κι οι γύρω μας».
Τέλος,
δώστε μας το πιο δυνατό στίχο από τα τραγούδια που ερμηνεύετε…
"The
greatest thing you'll ever learn Is just to love and be loved in return"
Επειδή ξέρω πολλα χρόνια τον Γιάννη,είμαι σίγουρος οτι θα πάει πολύ μπροστά γιατί
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπάει αυτό που κάνει.Συγχαρητήρια Γιάννη.