Του κορμιού σου ο ισοβίτης

Στα σύνορα του κορμιού σου θέλω να συλληφθώ

Από τα δικά σου δάχτυλα να εγκλωβιστώ

Αφού λαθραία εισέβαλα σε αυτό

Ισόβια θέλω  να εκτίσω την  ποινή

Να μείνω εκεί πάνω του, μέσα του για πάντα

Να νιώθω την ανάσα την βαριά

Όπως του τσιγάρου μου την ρουφηξιά

Να χάνομαι στον καπνό που δραπετεύει

Από μέσα σου και να τον ζηλεύω που

Δεν ρουφάς τα δικά μου πια φιλιά

Και όταν με δικάσουν δεν θα αρνηθώ τίποτα

Παραβίασα ό,τι πιο θηλυκό και σαγηνευτικό αντίκρισα

Το γεύτηκα ως άλλος Θεός του Ολύμπου και ερωτεύτηκα

Όπως ο κεραυνός τη γη που πέφτει αστραπιαία μέσα της

Και χάνεται σε αυτή για πάντα βαθιά …έτσι κι εγώ επιθυμώ

Να χαθώ στην δικιά σου αγκαλιά

Λαθραίος στις χαρακιές της γης δεν έχω ελπίδα

Να αγγίξω  το σώμα σου και ας κοπώ από λεπίδα

Στου κορμιού σου ισοβίτης απαιτώ να γίνω

Και ας αρνηθώ τον κόσμο όλον γύρω…