Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Κάντε επανεκκίνηση στην ζωή σας...


-ΔΙΑΔΡΑΣΙΣ: Μια εθελοντική πρωτοβουλία μιας ομάδας νέων ανθρώπων για δράσεις και ενέργειες πρόληψης κατά του ηλεκτρονικού εθισμού.



-Παγκόσμια ημέρα ασφαλούς πλοήγησης στο Διαδίκτυο



-Προλάβετε τους κινδύνους πριν το...GAME OVER


Παγκόσμια ημέρα ασφαλούς πλοήγησης στο Διαδίκτυο η σημερινή, γεγονός το οποίο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε αφού το ίντερνετ δεν έχει μπει απλά αλλά έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Όπως θα έχετε προσέξει από την ημέρα ίδρυσης του Πινακίου, υπάρχει στη δεξιά στήλη ένα link το Διάδρασις. Πρόκειται για μια εθελοντική πρωτοβουλία μιας ομάδας νέων ανθρώπων για δράσεις και ενέργειες πρόληψης κατά του ηλεκτρονικού εθισμού। Στην Ελλάδα πρώτη φορά εμφανίζεται ένας τέτοιος φορέας που δρα και προλαμβάνει κινδύνους που παραμονεύουν στο διαδίκτυο,αλλα και μάχεται κατά του ηλεκτρονικού εθισμού που μας έχει κυριέψει όλους μας.
Σήμερα Παγκόσμια ημέρα ασφαλούς πλοήγησης στο Διαδίκτυο ένα από τα βασικά στελέχη της Διάδρασις, ο Χρήστος Κακούρος μας μιλά για την αφορμή που ξεκίνησε ο φορέας αλλά και για τον ηλεκτρονικό εθισμό.


Η αφορμή....
Αν και λιγοστές, οι ηλιόλουστες χειμωνιάτικες μέρες στη Δυτική Ελλάδα είναι από τις πιο όμορφες και τις πιο μοναδικές. Είναι οι μέρες που η κατά τα άλλα βροχερή και σκοτεινή αχαϊκή πρωτεύουσα ντύνεται στα καλά της και βουτάει στα δροσερά νερά του Πατραϊκού να συναντήσει τις υπόλοιπες νύμφες του Ιονίου.

Μια τέτοια μέρα ήταν και η δική του. Δώδεκα το μεσημέρι και ο ουρανός ήταν καθαρός με έναν ήλιο να ακτινοβολεί σε όλο του το μεγαλείο τους καλύτερους οιωνούς για την έκβαση της ημέρας. Είχε ξυπνήσει νωρίτερα και στο αντίκρυσμα της μέρας είχε αποφασίσει να κάνει μια βόλτα μέχρι την παραλία, ίσως στο Θεατράκι, ίσως στον Φάρο. Ήταν σίγουρος ότι τίποτε δεν επρόκειτο να τον ενοχλήσει, να τον αναστατώσει σήμερα. Πήρε το δρόμο κατηφορικά προς το λιμάνι αφουγκραζόμενος την πολύβουη πόλη με τον ήλιο και το ελαφρύ αεράκι να τον χαϊδεύουν στο πρόσωπο. Μόλις είχε βγει στην παραλιακή, όταν ένιωσε το τηλέφωνο του να δονείται στην πίσω τσέπη του παντελονιού. "Άγνωστος αριθμός... ποιος να 'ναι; Να το σηκώσω; μπααα... άστο... κι αν είναι σημαντικό;"
- Παρακαλώ;
- Καλησπέρα, Χάρη, Τί κάνεις; μήπως σε ενοχλώ;
"Η μητέρα του Γιάννη. Τί να θέλει; Μάλλον θα τον ψάχνουν πάλι. Αυτό το παιδί μυαλό δε βάζει ποτέ. Ποιος ξέρει τί ώρα κοιμήθηκε πάλι χθες." Ο Γιάννης, συμφοιτητής του στη σχολή, πολύ καλό παιδί με προοπτικές, αγαπητός στην παρέα αν και σπάνια παρόν. Προτιμούσε να περνά μοναχικά το χρόνο του ώρες μπροστά από τον υπολογιστή του. Τι κι αν προσπαθούσαν όλοι να τον κάνουν να ξεκόψει, αυτός εκεί, κολλημένος στην καρέκλα του να σκοτώνει τέρατα και μάγισσες σε μια οθόνη 60x40. Έτσι και χθες το βράδυ.
- Έλα βρε Γιάννη να βγούμε απόψε. Θα πάμε για φαγητό. Θα είναι και η Μαρία με την Αγγελική. Έλα θα περάσουμε ωραία.
- Δεν έχω όρεξη. Μια άλλη φορά...

Άρχισε να ανεβαίνει τον όμορφο πεζόδρομο με τις νεραντζιές και γρήγορα έφτασε στις σκάλες που οδηγούσαν στην πλατεία. Προχώρησε λίγα μέτρα κάθετα σε αυτήν και έστριψε στο δεύτερο στενό. Σε λίγα λεπτά ήταν στην εξώπορτα του Γιάννη και του χτυπούσε την πόρτα. Πρέπει να είχαν περάσει δέκα λεπτά αναμονής, όταν εμφανίστηκε και ο Θάνος.
- Τί γίνεται; Καλησπέρα. Δεν έχει ανοίξει ακόμη;
- Έχω δέκα λεπτά τον παίρνω τηλέφωνο, του χτυπάω τίποτε. Σε πήρε κι εσένα η μητέρα του;
- Ναι. Μου έχουν αφήσει κάτι κλειδιά οι δικοί του για ώρες ανάγκης. Για να δούμε. Είναι καθόλου μέσα;

Μπαίνοντας στο μικρό χολ της γκαρσονιέρας, η μυρωδιά από καμένο ψωμί τους τρύπησε τα ρουθούνια. Εκείνος πήγε στην μικρή κουζίνα και ο Θάνος στο δωμάτιο. Η τοστιέρα ακόμη στην πρίζα έψηνε το μαυρισμένο ψωμί. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Πριν σκεφτεί οτιδήποτε, η κραυγή του Θάνου του έσφιξε την καρδιά. Με ένα σάλτο βρέθηκε στο διπλανό δωμάτιο. Ο Θάνος έντρομος ταρακουνούσε τον αναίσθητο Γιάννη στο πάτωμα λίγα βήματα μπροστά από το γραφείο του. Το μυαλό του θόλωσε. Το αίμα ανέβηκε στα μάτια και οι κινήσεις του από εκεί και πέρα ήταν μόνο μηχανικές. Το μόνο που θυμάται καθώς έβγαζαν τον Γιάννη από το δωμάτιό του πάνω στο φορείο ήταν η οθόνη του αναμμένου ακόμη υπολογιστή, τα μεγάλα κόκκινα γράμματα που αναβόσβηναν "GAME OVER".

Λίγες ώρες αργότερα ο Γιάννης δε θυμόταν τίποτε, η μητέρα του έφτανε στην Πάτρα και ο Θάνος την καθησύχαζε στο τηλέφωνο. Οι γιατροί είχαν διαγνώσει κρίση επιληψίας από υπερβολική χρήση του υπολογιστή. Είχε σπαταλήσει 15 διαδοχικές ώρες από την πολύτιμη ζωή του, 15 ολόκληρες ώρες από τα νεανικά του χρόνια μπροστά από ένα μουντό και ακαλαίσθητο κουτί. Στο μυαλό του Χάρη μόνο ένα πράγμα στριφογυρνούσε. "Κάτι πρέπει να κάνουμε. Κάτι πρέπει να γίνει".

Πόσοι απο εμάς έχουμε περάσει ατελείωτες ώρες μπροστά από την οθόνη ενός λάπτοπ έχοντας παραμερίσει στιγμές που ίσως ήταν διαφορετικές και γιατί όχι μοναδικές. Στην εποχή λοιπόν της παγκοσμιοποίησης ή αν προτιμάτε του facebook και του twitter εμείς αποφασίσαμε να μην υποταχθούμε σε αυτά που μας προστάζουν τα “ενδιαφέροντα” λινκς και να μην περιορίζουμε τις ανθρώπινες σχέσεις μας στα κλικ ενός ποντικιού. Αποφασίσαμε να δραπετεύσουμε στην αληθινή διάσταση.
Η συνέχεια , λοιπόν, ακούει στο όνομα
"Διάδρασις", μιας νέας εθελοντικής προσπάθειας για δράσεις πρόληψης κατά του ηλεκτρονικού εθισμού. Για εμάς αυτή ήταν η πραγματικότητα του Γιάννη, για εσάς ίσως η ιστορία του φίλου, του παιδιού σας, ίσως η δική σας...
Κάντε επανεκκίνηση στη ζωή σας


Ο Χ. Κακούρος μας μιλά για τον ηλεκτρονικό εθισμό
Τι ακριβώς είναι το Διάδρασις;
Είναι μια εθελοντική πρωτοβουλία μιας ομάδας νέων ανθρώπων για δράσεις και ενέργειες πρόληψης κατά του ηλεκτρονικού εθισμού. Οι αποδέκτες αυτών των προσπαθειών είναι κυρίως παιδιά και έφηβοι. Σε μια εποχή που το διαδίκτυο έχει εισβάλει σε κάθε σπίτι και έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας, εμείς θέλουμε να επισημάνουμε τους κινδύνους που μπορεί να ελλοχεύουν πίσω από κάθε κλικ….Το πιο σημαντικό είναι πως τα νέα παιδιά αλλά και εμείς χάνουμε κομμάτια του εαυτού μας στον παγκόσμιο ιστό περιορίζοντας τις προσωπικότητες μας σε προφίλ ιστοτόπων κοινωνικής δικτύωσης όπως είναι το facebook ή το twitter.

Ηλεκτρονικός εθισμός είναι μόνο το διαδίκτυο;
Όχι δεν είναι μόνο το διαδίκτυο αλλά ότι σχετίζεται με αλόγιστη χρήση ηλεκτρονικών μέσων….

Όταν λέτε αλόγιστη;
Οι πολύωρες και οι άσκοπες ενασχολήσεις με ηλεκτρονικά μέσα, σε σημείο που να νιώθεις πως εξαρτάται η ζωή σου από αυτά όταν καθορίζουν πλήρως το πρόγραμμα σου και σε αποκόβουν από τις ουσιαστικές κοινωνικές δραστηριότητες.

Είστε ενάντια των ηλεκτρικών μέσων;
Όχι σε καμία περίπτωση, τα ηλεκτρονικά μέσα είναι ένα πολύτιμο εργαλείο. Το ζητούμενο όμως είναι η χρήση τους. Υπάρχει μια πολύ λεπτή αλλά σαφής γραμμή που διαχωρίζει τον εθισμό από την ορθή χρήση. Ο βασικός μας στόχος είναι η σωστή διαχείριση των παραπάνω μέσων από τους νέους ανθρώπους έτσι ώστε να μπορέσουν να βρουν διέξοδο σε άλλα πεδία δράσης όπως ο αθλητισμός, η μουσική οι τέχνες, ζητήματα πολύ σημαντικά (ειδικά στις νεαρές ηλικίες) που συμβάλουν στην ομαλή κοινωνική τους ανάπτυξη.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου