Ο εμπνευστής και δημιουργός του Τριγωνοψαρούλη -Βαγγέλης Ηλιόπουλος- στο Πινάκιο: «Έχει εκλείψει ο παραμυθένιος λόγος»

Ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος 

«Αναρωτιέμαι αν η τεχνολογία μπορεί να φιλοξενήσει τη λογοτεχνία; Φοβάμαι μήπως γίνει λίγη λογοτεχνία με πολύ περιτύλιγμα»

«Ο τριγωνοψαρούλης γεννήθηκε ως ιδέα με την έννοια ότι ο καθένας είναι διαφορετικός»

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Αναμφισβήτητα ένα από τα best-seller της νεοελληνικής παιδικής λογοτεχνίας δεν είναι άλλο από τον «Τριγωνοψαρούλη».

Άραγε σε πόσες παιδικές ψυχές έχει κολυμπήσει το φανταστικό αυτό ψαράκι από το 1997; Σίγουρα σε χιλιάδες…Πριν λίγες ημέρες μάλιστα έφθασε την μακρινή Κίνα με τις νέες του περιπέτειες εντυπωσιάζοντας κι εκεί μικρούς και μεγάλους.

Ωστόσο έκανε μια στάση στην Βιβλιούπολη στο Περιστέρι και εκεί αδράξαμε την ευκαιρία και μιλήσαμε με τον δημιουργό του, τον κ. Βαγγέλη Ηλιούπολο.

Μας αποκάλυψε πως «γεννήθηκε» ο τριγωνοψαρούλης, αλλά και πως μπορούμε να αποφεύγουμε τους αχινούς στην αληθινή διάσταση.

Αυτό όμως που επισημαίνει μιλώντας στο Πινάκιο ο κ. Ηλιόπουλος είναι ότι παρατηρεί πως στην εποχή μας έχει εκλείψει ο…Παραμυθένιος λόγος

Διαβάστε την συνέντευξη που ακολουθεί

Πως προέκυψε η συγγραφή παιδικών βιβλίων;

Με τον τριγωνοψαρούλη

«Εγώ αποφάσισα να γράφω κάποια κείμενα που μου άρεσαν. Στην αρχή δεν είχα συναίσθηση αν έγραφα για παιδιά ή για μεγάλους…απλά μου άρεσε να μιλάω με παραμυθένιο λόγο. Οι εκδότες έκριναν πως αυτό αφορά παιδιά παρά το γεγονός ότι το πρώτο μου παραμύθι που ήταν η «Περιπέτειας της ζαρωμένης κάλτσας» ήταν μια ερωτική ιστορία που την είχα γράψει για την γυναίκα μου – με την οποία μάλιστα δεν είχαμε παντρευτεί τότε- και δεν είχα συναίσθηση πως όλο αυτό που έβγαζα από μέσα μου και αποτύπωνα στο χαρτί αφορούσε μόνο παιδιά…και γενικώς δεν πιστεύω πως τα παραμύθια αφορούν μόνο παιδιά.

Η  λογοτεχνία είναι μία και είναι για όλους…και γιατί όχι ένας ενήλικας να μην απολαμβάνει ένα μυθιστόρημα για εφήβους ή ένα παραμύθι για παιδιά».

Ο παραμυθένιος λόγος έχει εκλείψει από την εποχή μας;

Παιδιά παρακολουθούν τις ιστορίες του τριγωνοψαρούλη

«Νομίζω ότι μας λείπει και νομίζω πως θα ήμασταν καλύτερα αν είχαμε. Αυτό που γινόταν παλιά, στις αρχές του αιώνα και πριν το ότι μετά την δουλειά όλοι μαζευόντουσαν στην πλατεία και ο παραμυθάς έλεγε παραμύθια που αφορούσαν και παιδιά και μεγάλους -γιατί το κοινό ήταν μεικτό- και ουσιαστικά αυτό το παραμύθι ήταν μια ανακούφιση ψυχής… Σήμερα δεν μπορείς να πεις ότι το αντίστοιχο είναι  καθόμαστε όλοι μπροστά από μια οθόνη και βλέπουμε τηλεόραση  ο καθένας σπίτι του, δεν έχει την αντίστοιχη λειτουργία… Όντως λείπει (σ.σ ο παραμυθένιος λόγος), λείπει ο κοινός λόγος, η συντροφικότητα, λείπουν πάρα πολλά που το παραμύθι τα φέρνει. Είναι τελείως διαφορετικό να καθόμαστε στον καναπέ με το παιδί και να βλέπουμε την ίδια ταινία και είναι τελείως διαφορετικό να καθόμαστε αγκαλά και να διαβάζουμε ένα βιβλίο. Έχει άλλη λειτουργία πως εμείς επικοινωνούμε μεταξύ μας και γι’ αυτό λέω πάρα πολύ συχνά στους γονείς “κλείστε την τηλεόραση, χαμηλώστε το φως, κλείστε το κινητό και πάρτε αγκαλιά το παιδί και διαβάστε μαζί παραμύθια”. Νομίζω πως έτσι θα ανακαλύψετε μια άλλη σχέση με το παιδί».

Πολλά παιδιά δείχνουν να είναι εθισμένα ηλεκτρονικά, σας φοβίζει αυτό για τιυς γενεές που έρχονται;

«Με φοβίζει στο σημείο εκείνο του κατά πόσο το tablet θα μπορέσει να φιλοξενήσει και πολύ ωραία κείμενα…Αν διαβάσει ένα παιδί τον Μικρό Πρίγκηπα ή στο χαρτί ή στην οθόνη δεν με απασχολεί, δεν είμαι τεχνοφοβικός, αναρωτιέμαι λόγω των συμφερόντων των κερδών που έρχονται από πίσω, κατά πόσο,  κάποια πολύ ωραία κείμενα που θα θέλαμε ένα παιδί να τα διαβάσει, θα υπάρχουν σε τέτοια μορφή.

Άρα εγώ δεν έχω πρόβλημα με το Μέσο αλλά έχω πρόβλημα αν θα βάλουμε τέτοια κείμενα μέσα που να βοηθήσουν το παιδί να ταξιδέψει η φαντασία του, να ανακουφιστεί η ψυχούλα του… Δηλαδή όλες αυτές οι λειτουργίες που κάνει η λογοτεχνία, που υπήρχαν στο χαρτί…αλλά η λογοτεχνία προϋπήρχε και του χαρτιού έτσι κι αλλιώς, ούτε θα πεθάνει με το χαρτί, ούτε γεννήθηκε με το χαρτί. Όμως το ηλεκτρονικό επειδή μας αρέσει να τραγουδάει, να κινείται, να χορεύει, να αλλάζει χρώματα…αναρωτιέμαι αν όλο αυτό μπορεί να φιλοξενήσει και πολύ λογοτεχνία. Φοβάμαι μήπως γίνει λίγη λογοτεχνία με πολύ περιτύλιγμα».

Πως γεννήθηκε ο τριγωνοψαρούλης και που έχει ταξιδέψει μέχρι στιγμής;

«Ο τριγωνοψαρούλης γεννήθηκε ως ιδέα με την έννοια ότι ο καθένας είναι διαφορετικός και είναι ο εαυτός του και δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Από εκεί και πέρα ο κάθε αναγνώστης ακουμπάει πάνω του τις δικές του απόψεις και μου έχουν πει πάρα πολλές εκδοχές για το ποιος είναι ο τριγωνοψαρούλης. Εγώ επιμένω ότι ο τριγωνοψαρούλης είναι ο καθένας μας, γιατί ο καθένας μας είναι διαφορετικός σε κάτι…Έχει ταξιδέψει και στην Ευρώπη και στην Κίνα και το συγκινητικό είναι ότι τα παιδιά αντιδρούν παντού με τον ίδιο τρόπο…τον αγαπούν πάρα πολύ. Εμένα αυτό μου δίνει πολύ μεγάλη χαρά και απολαμβάνω την δική του (σ.σ τριγωνοψαρούλης) δημοσιότητα», γιατί είναι πιο διάσημος από εμένα, όλοι ξέρουν τον τριωνοψαρούλη λίγοι θυμούνται ποιος τον έχει γράψει, αλλά δεν έχει καμία σημασία, σημασία έχει ο ήρωας. Και στις Βρυξέλλες που ήμουν πρόσφατα και στην Γερμανία και στην Ιταλία και στην Κίνα η αντιμετώπιση των παιδιών είναι εξαιρετική, ταυτίζονται με τον τριγωνοψαρούλη τον αγαπούν και προβάλουν πάνω του τις δικές τους ψυχικές ανησυχίες και αυτός είναι άλλωστε και ο στόχος».

Τελικά στην ζωή μας υπάρχουν αχινοί;

«Υπάρχουν πάρα πολλοί αχινοί …που είναι μεταλλαγμένοι. Στο βιβλίο ένας άνθρωπος ο Άρης ο ψαροφαγάκης πάρα πολύ κακός –έχει μεταμορφωθεί σε αχινό- που θέλει να διαλύσει την κοινωνία του βυθού σκορπίζοντας το μίσος. Τέτοιοι υπάρχουν πάρα πολλοί. Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ ξύπνιοι στο να καταλάβουμε και να μην παραπλανιόμαστε… Ο τριγωνοψαρούλης την πάτησε και δύο φορές. Ο τριγωνοψαρούλης δεν είναι σούπερ - ήρωας είναι ένας ήρωας σαν κι εμάς…Κι εμείς μπορεί να παρασυρθούμε…Πρέπει να σκεφτούμε ότι κι εμείς αύριο μπορεί να είμαστε οι αλλιώτικοι και να μας διώχνουν από μια άλλη κοινωνία… Θέλει πάρα πολύ προσοχή αυτό. Εγώ είμαι απόγονος Ελλήνων που έζησαν στο εξωτερικό και δεν μπορώ να διανοηθώ τον εαυτό μου ως έναν άνθρωπο που θα διώχνει οποιονδήποτε από την κοινωνία. Οι κοινωνίες πρέπει να έχουν τους νόμους τους, τους κανόνες τους, αλλά να είναι και ανοιχτές στα καινούργια πράγματα».

Περιμένουμε κάποια νέα περιπέτεια του τριγωνοψαρούλη;

«Περιμένουμε να εγκριθεί από το υπουργείο ένα αντιρατσιστικό πρόγραμμα που θα τρέξει σε όλα τα ελληνικά σχολεία και περιμένουμε επίσης να ολοκληρωθεί και η έκδοση των 7 βιβλίων στην Κίνα. Την περασμένη Κυριακή ξεκίνησε μια θεατρική παράσταση στην Αθήνα στο θέατρο eliart με το καινούργιο βιβλίο «Τριγωνοψαρούλη μην εμπιστεύεσαι ποτέ αχινό» με τρία παιδιά που έχουν πάρα πολύ κέφι και είναι πολύ ταλαντούχα».