Ελευθερία Μπενοβία: Αφήνω τη ζωή να με εκπλήξει!

«Αν δεν γεννηθείς αστέρι…η ζωή πως περιμένεις να σε ξέρει»…λέει ένα τραγούδι το οποίο φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα στην νεαρή ηθοποιό Ελευθερία Μπενοβία η οποία στην συνέντευξη που έδωσε στο Πινάκιο τονίζει πως,  «σα να θέλει τα δύσκολα ο άνθρωπος για να παλέψει για το καλύτερο. Αυτό οδηγεί προς το φως».

Από εκεί ορμώμενοι δανειζόμαστε λίγο από την λάμψη της και σας την παρουσιάζουμε.

Συνέντευξη: Λευτέρης Χ. Θεοδωρακόπουλος για το Πινάκιο

Όταν την είδαμε πρώτη φορά την Ελευθερία μας καθήλωσε με την παρουσία της αλλά και το ταλέντο της.

Η ίδια με πείσμα και με περίσσιο θάρρος άγγιξε το όνειρο της, αυτό της υποκριτικής και τώρα προσπαθεί να το κατακτήσει. Εδώ και 10 χρόνια σε μια πορεία σταθερά ανοδική συνεχίζει να τολμά με το βλέμμα στραμμένο στην μεγάλη της αγάπη την υποκριτική. Αυτή την περίοδο θα την «συναντήσει» κανείς στην Μεγάλη Οθόνη καθώς παίζει στην ταινία  «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός», όπου και η υποδύεται  την Ελευθερία Κοντού.

Την ίδια ώρα δίνει τον καλύτερο της εαυτό στο θεατρικό σανίδι στο έργο του Florian Zeller «Ο Μπαμπάς». Με αφορμή αυτό μιλά στο Πινάκιο για την συνεργασία της με τον Σταμάτη Φασουλή -που διαρκεί  2 χρόνια- και υπογραμμίζει πόσα έχει αποκομίσει απ’ αυτήν. Την προηγούμενη τηλεοπτική σεζόν την είδαμε στο «Κάτω Παρτάλι» να υποδύεται την Πασχαλιά, ένας από τους ρόλους που κέρδισαν τις εντυπώσεις του τηλεοπτικού κοινού.

Μάλιστα απ’ αυτό το Σάββατο (7/11) θα εμφανίζεται με μια μεγάλη παρέα ηθοποιών στο Casablanca Club Cabaret. Την παρέα αποτελούν οι: Μίνως Θεοχάρης, Δημήτρης Μακαλιάς, Αντιγόνη Ψυχράμη, Φοίβος Ριμένας, Μαρίνα Σάττι, Ιάσωνας Μανδηλάς, Στεφανία Χούγια, Τάσος Ξιαρχογιαννόπουλος και Ισαβέλλα Πατεράκη.

Στα της συνέντευξης τώρα, η Ελευθερία κάνει λόγο για τον Πολιτισμό στα χρόνια της κρίσης, για τον ελληνικό κινηματογράφο, για το θέατρο αλλά και για τους νέους ανθρώπους που πρέπει να αγαπούν αυτό που κάνουν για να μείνουν όρθιοι στην διεκδίκηση του.

Σίγουρα η Ελευθερία Μπενοβία ήρθε για να μείνει και τα επόμενα χρόνια θα είναι συνεχώς στην πρώτη γραμμή. Τιμή μας, η συνέντευξη που παρέθεσε στο Πινάκιο.

Ελευθερία Μπενοβία είσαι μια νέα ηθοποιός σε διαρκή ανοδική πορεία. Αυτή την στιγμή κάνεις θέατρο, πρωταγωνιστείς σε κινηματογραφική ταινία και έχει περάσει και από την μικρή οθόνη. Πως κατακτήθηκαν όλα αυτά;

Με σκληρή δουλειά και υπομονή. Έχω μάθει ότι αν θες να τρέξεις, πρέπει πρώτα να ξέρεις να περπατάς. Περπατάω –κάποιες φορές πολύ αργά, κάποιες άλλες όχι και τόσο - και προσπαθώ να κάνω κάθε βήμα μου με σιγουριά και αποφασιστικότητα. Και αυτό κάποια στιγμή φέρνει καρπούς. Η χαρά αυτής της κατάκτησης είναι τεράστια.

Από ποια ηλικία και έπειτα ήθελες να ασχοληθείς με την υποκριτική και τι ήταν αυτό που σε τράβηξε σε αυτήν;

«Άρχισα να ασχολούμαι ερασιτεχνικά με το θέατρο από τα 13 μου χρόνια, με την παρότρυνση της παιδικής μου φίλης Καλλιόπης, που μαζί της πήγα στην θεατρική ομάδα της πόλης που μεγάλωσα. Μετά από χρόνια ενασχόλησης μου, και αφού είχα τελειώσει της σπουδές μου στην εσωτερική διακόσμηση, έδωσα εξετάσεις στο Εθνικό θέατρο. Ήξερα ότι ήταν πολύ δύσκολο να εισαχθείς. Όταν πέρασα, σχεδόν δεν το πίστευα. Φοβούμουν να δω τα αποτελέσματα – τότε πήγαινες στη σχολή για να δεις τους αναρτημένους πίνακες των επιτυχόντων, δεν τα βλέπαμε στο ίντερνετ όπως τώρα- και έστειλα τη φίλη μου να τα δει!!!

Το θέατρο δε σε «τραβάει»… σε κατακτά! Και όταν σε κατακτήσει, ξεκινά ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή… με γοητεύει το γεγονός ότι καθημερινά καλούμαι να ανακαλύπτω καινούρια πράγματα και να ανακαλώ συναισθήματα και συμπεριφορές τόσο δικές μου όσο και των γύρω μου».       

Ασχολείσαι με την τέχνη σου εδώ και 9 χρόνια, ωστόσο υπήρξαν στιγμές που είπες πως μέχρι εδώ ήταν θα τα παρατήσω… Τι ήταν αυτό που σε όπλισε να συνεχίσεις;

«Αποφοίτησα από τη σχολή του Εθνικού θεάτρου το 2005, οπότε φέτος κλείνω 10 χρόνια! Πωπω… 10 χρόνια… γρήγορα που περνά ο χρόνος! Υπήρξαν στιγμές που ένιωθα ότι οι δυσκολίες ήταν πολλές και ότι τίποτα δεν πηγαίνει καλά. Αλλά όταν αγαπάς κάτι τόσο πολύ πώς να το αφήσεις να σου φύγει; Πρώτα παλεύεις και μετά εγκαταλείπεις. Το θέμα είναι πόσο αντέχει ο κάθε ένας μας να παλεύει. Εγώ αντέχω πολύ!».

«Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός», ποιον ρόλο υποδύεσαι στην αναβίωση του κινηματογραφικού έργου αλλά και πως προέκυψε;

«Στην ταινία υποδύομαι την Ελευθερία Κοντού. Την μοναχοκόρη της Μαρίνας (Χρύσα Ρώπα) και του Κλέαρχου (Κώστας Ευριπιώτης) καθώς σύζυγο του Μάχου (Γιάννης Τσιμιτσέλης).

Ο ρόλος προέκυψε ξαφνικά. Χτύπησε το τηλέφωνο (ευτυχώς που έχουμε και τα τηλέφωνα… χαχαχα) και ο κ. Μαρκίδης μου ζήτησε να συμμετάσχω στη ταινία. Χάρηκα πολύ γιατί δεν είχα ξανακάνει κινηματογραφική ταινία και το ήθελα πολύ!».

Πιστεύεις πως ο κόσμος θα το αγκαλιάσει;

«Η ταινία είναι μια ευχάριστη κωμωδία και εύχομαι ο κόσμος να περάσει καλά και για 2 ώρες να ξεχάσει τις έγνοιες του. Όλοι μας το έχουμε ανάγκη άλλωστε αυτό!».

Ποια είναι η άποψη σου για τον ελληνικό κινηματογράφο, δείχνει σημάδια ανάκαμψης τα τελευταία χρόνια κόντρα σε δύσκολους καιρούς;

«Μέσα στο δύσκολο κλίμα της εποχής είναι ελπιδοφόρο να βλέπεις να γίνονται καλύτερες δουλειές τόσο στον κινηματογράφο όσο και στο θέατρο. Σα να θέλει τα δύσκολα ο άνθρωπος για να παλέψει για το καλύτερο. Αυτό οδηγεί προς το φως».

Για τον «Μπαμπά του Florian Zeller», τι έχεις να πεις;

«Το έργο του Florian Zeller “Ο Μπαμπάς” (Le Père, 2012) το 2014 τιμήθηκε με Molière, το ανώτατο θεατρικό βραβείο της Γαλλίας. Ο Florian Zeller εκτός από αξιόλογος μυθιστοριογράφος, αποτελεί και έναν από τους πιο αναγνωρισμένους σύγχρονους θεατρικούς συγγραφείς της Γαλλίας.

Ο Αντρέ, ο κεντρικός ήρωας, πάσχει από αλστχάιμερ. Τώρα όλοι  ξέρουμε τι είναι. Ίσως να είναι και ένα μικρόβιο. Αλλά δεν παύει να είναι μια ασθένεια. Ο «Μπαμπάς» δεν είναι άλλος από τον Αντρέ (Σταμάτης Φασουλής) που ζει μόνος του σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι. Η κόρη του η Άννα (Μαρίνα Ασλάνογλου), βλέποντάς τον να μεγαλώνει, ανησυχεί. Αποφασίζει να συγκατοικήσουν. Η Άννα, ο μπαμπάς της και ο σύντροφός της Πιέρ (Κώστας Κάππας). Εκεί αρχίζουν τα μεγάλα προβλήματα που άλλοτε προκαλούν αυθόρμητο γέλιο και άλλοτε γνήσια συγκίνηση. Εκτός από τα πρόσωπα, συγκρούονται το παρελθόν με το παρόν, αλλά και με το μέλλον. Μέσα από την παράσταση δεν βλέπουμε τη ζωή έτσι όπως είναι, αλλά με τα μάτια του μπαμπά.

Στην παράσταση συμμετέχουν επίσης η Ματίνα Νικολάου και ο Κίμων Κουρής.

Το έργο είναι μια τραγική φάρσα. που προκαλεί γέλιο και δημιουργεί μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Φτάνοντας όμως στο φινάλε οι καταστάσεις διαμορφώνονται διαφορετικά... σταματάει η φάρσα και μιλάει σε ένα πιο ανθρώπινο επίπεδο που κάνει τα πράγματα πιο σπαρακτικά».

Είναι η δεύτερη φορά (διόρθωσε με αν κάνω λάθος) που συνεργάζεσαι με τον Σταμάτη Φασουλή. Τι έχεις αποκομίσει από αυτόν;

«Με τον Σταμάτη Φασουλή συνεργάζομαι από το 2013. Έχω δουλέψει κοντά του σε πολλές παραγωγές από τότε. Νιώθω πάντα δέος μαζί του. Είναι πολύ προστατευτικός απέναντι μου. Είναι σημαντικό να νιώθεις ασφάλεια. Ότι δηλαδή ο άλλος ξέρει και μπορεί να σε οδηγήσει σωστά. Νιώθω τυχερή γιατί δίπλα του εξελίσσομαι και μαθαίνω καθημερινά».

Την προηγούμενη σεζόν εμφανίστηκες και στην μικρή οθόνη και συγκεκριμένα στο «Κάτω παρτάλι». Ήταν η πρώτη σου δουλειά στην τηλεόραση;

«Πριν το «Κάτω Παρτάλι» είχα συμμετάσχει και σε άλλες σειρές αλλά σε μικρότερους ρόλους. Ο κ. Παπαπέτρου μου έδωσε την ευκαιρία και τη χαρά να παίξω σε αυτή την ιδιαίτερη σειρά. Την πρώτη φορά που διάβασα το σενάριο γελούσα μόνη μου. Η «Πασχαλιά» είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση για εμένα».

Θα σε ξαναδούμε σύντομα στις οθόνες μας;

«Τα πράγματα είναι πολύ ρευστά αυτήν την περίοδο. Εύχομαι να συμβεί».

Πιστεύεις πως ο δικός σου δρόμος είναι ο πιο ενδεδειγμένος για να πετύχει κανείς αυτό που θέλει…Δηλαδή θα βιάσεις την ζωή για να φτάσεις στα άστρα;

«Ο δικός μου, ενδεδειγμένος δρόμος;;; Πιστεύω πως η ζωή μας, δεν είναι «ασθένεια» για να παίρνουμε όλοι από το ίδιο φάρμακο και να γινόμαστε καλά. Ο κάθε άνθρωπος σύμφωνα με την ηθική, τις αξίες, τις προσλαμβάνουσες και τους στόχους του, ορίζει τον δρόμο που του ταιριάζει. Επιλογές και συνέπειες. Αν δεν επιλέξεις πως θα πάρεις και την ευθύνη; Το μόνο που θεωρώ αναπόσπαστο κομμάτι των επιλογών μου είναι η αγάπη για ότι και αν κάνω. Αν έχεις γερή βάση-θεμέλια τότε θα χτίσεις γερό οικοδόμημα».

Αν σου ζητούσαν να φτιάξεις ένα βίντεο για να προβάλεις την Ελλάδα στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στους επικριτές μας, πως θα το έκανες και τι θα έλεγες;

«Θα επέλεγα να προβάλλω την ελληνική φιλοξενία! Ένας λαός που χωρίς δεύτερη σκέψη σε βάζει στο σπίτι του και σε «φιλεύει» από το υστέρημα του!».

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;

«Τα επόμενα σχέδια μου θα ήθελα να είναι αυτά που ακόμα δεν έχω φανταστεί! Αφήνω τη ζωή να με εκπλήξει!!!».

Αν θα μπορούσες τον κόσμο ν’ άλλαζες θα…

«Αν μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα…

…εγώ μ’ αγάπη τη ρότα του κόσμου θα χάραζα!».