Σοφία Μάμαλη: Η Ελλάδα είναι ένας καμβάς από μόνη της, με χρώματα και ένταση, με πάθος και δύναμη

Βούτηξε τα έντονα και πολύχρωμα όνειρα της στις μπογιές της και τα αποτύπωσε σε καμβά δημιουργώντας μάχες ανάμεσα στην φαντασία και στο πάθος.

Ο καμβάς πολλές φορές στέκει λίγος για να χωρέσει τις χρωματικές εξάψεις.

Ο λόγος για την ζωγράφο Σοφία Μάμαλη η οποία μιλά στο Πινάκιο για την τέχνη της, την ζωγραφική για τα ζεστά γήινα χρώματα αλλά και για το γεγονός πως σε πολλά σχολεία δεν διδάσκεται η ζωγραφική ως μάθημα. 

Συνέντευξη: Λευτέρης Χ. Θεοδωρακόπουλος για το Πινάκιο

Μιλά επίσης για τον Μεγάλο Γιάννη Τσαρούχη που απέδιδε τα θέματά του, μεταξύ ζωής και ονείρου.

Η Σοφία Μάμαλη θίγει και το θέμα πως είναι να είναι κανείς καλλιτέχνης στην Ελλάδα της κρίσης, υποστηρίζοντας ωστόσο πως η «Τέχνη βρίσκει πάντα τον δρόμο της ν’ αθίσει».

Διαβάστε την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραθέτει στο Πινάκιο

Σοφία Μάμαλη, είσαι μια καλλιτέχνης στην Ελλάδα του 2015. Πόσο δύσκολο είναι να μιλάμε για την τέχνη αυτή την περίοδο;

«Οικονομικά, θα έλεγα πολύ δύσκολο. Η τέχνη σ’ αυτόν τον τομέα υποφέρει σε όλους τους κλάδους της. Σε περιόδους όμως κρίσης, ο άνθρωπος έχει περισσότερο την ανάγκη της. Είτε είναι αυτός που την δημιουργεί είτε αυτός που την απολαμβάνει.

Κατά έναν τρόπο θα έλεγα πως είναι η προστασία μας από την γενικότερη ισοπέδωση. Είναι η ομορφιά, η ποιότητα και η αισιοδοξία για ένα καλύτερο κόσμο.

Άλλωστε η ιστορία μας έχει δείξει πως σε «δύσκολους καιρούς» η Τέχνη βρίσκει πάντα τον δρόμο της ν’ ανθίσει».

Πως ασχολήθηκες με τι ζωγραφική; Από ποια ηλικία και τι σε ώθησε σε αυτήν;

«Από πολύ μικρή ηλικία φάνηκε πως η ζωγραφική θα ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα εκφραζόμουν και θα εξωτερίκευα τα συναισθήματά μου. Τα χρώματα με μάγευαν και με πήγαιναν σ’ έναν άλλο κόσμο, πιο φωτεινό και χαρούμενο. Ζωγράφιζα παντού και συνέχεια. Το μολύβι, το στυλό ή ο μαρκαδόρος δεν έλειπε ποτέ από το χέρι μου. Κάτι σαν προέκταση των δαχτύλων μου θα έλεγα.

Μια βαθύτερη ανάγκη να εκφράσω τον εαυτό μου, τις σκέψεις μου, την ματιά μου για το πώς «βλέπω» αυτά που ζω ή που ονειρεύομαι».

Ποια είναι τα σχέδια που αποδίδεις περισσότερο στον καμβά;

«Ότι με αγγίζει συναισθηματικά. Κάποιες φορές με μια εξπρεσιονιστική διάθεση και κάποιες άλλες με μια πιο ρομαντική ιμπρεσιονιστική ματιά. Άλλες φορές με καθαρά διακοσμητική τάση, όπως τα παιδικά δωμάτια όπου ζωντανεύω με την παλέτα μου τα παραμύθια και οδηγώ τους μικρούς μου φίλους στο κόσμο της φαντασίας και του ονείρου».

Τι μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης σου;

«Οτιδήποτε είναι αυτό που θα μου εξάψει την φαντασία και θα κινήσει τη διάθεση μου για δημιουργία. Από σκηνές της καθημερινότητας, από ένα βλέμμα στο απέναντι κάθισμα στο μετρό, από ένα φύλλο που το παρασέρνει ο αέρας και τόσα άλλα που βλέπω, γεύομαι ή αγγίζω».

Ποιο θεωρείς πως είναι το πιο σπουδαίο έργο σου και τι απεικονίζει;

«Σαν μητέρα το σπουδαιότερο έργο μου είναι ο γιος μου. Σαν καλλιτέχνης, είμαι σε μια συνεχόμενη αναζήτηση. Το κάθε έργο μου είναι αγαπημένο και ξεχωριστό. Όλα έχουν μέσα τους κομμάτια από τη ζωή μου ή τη σκέψη μου ή τα όνειρά μου. Σπουδαίο και συγκινητικό θεωρώ επίσης την αγάπη που δείχνουν εκείνοι που υιοθετούν κάποιο από τα «πνευματικά παιδιά» μου και τα σχόλιά τους για το πόσο τους αγγίζει ή χαροποιεί η δουλειά μου».

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να υλοποιηθεί ένα έργο;

«Ανάλογα με το θέμα και την πολυπλοκότητά του. Άλλωστε η δημιουργία δεν οριοθετείται χρονικά.

Πίσω από κάθε δημιουργία κρύβεται η γνώση, η τεχνική, η εμπειρία και τα χρόνια ατέλειωτης ορθοστασίας, απογοητεύσεων και έντονης προσπάθειας, επιμονής και υπομονής, χαράς, αλλά και ικανοποίησης όταν καταφέρνεις να μεταφέρεις στον καμβά αυτό που έχεις στη ψυχή σου».

Στα σχολεία η ζωγραφική διδάσκεται με σωστό τρόπο;

«Υπάρχουν σχολεία που δεν το έχουν ως μάθημα. Όπως και σχολεία που αν και το έχουν στο πρόγραμμά τους δεν έχουν καθηγητές. Αλλά και σχολεία που η ώρα των καλλιτεχνικών είναι η ώρα του «παιδιού» ή του σκασιαρχείου. Δεν είναι κανόνας βέβαια αλλά δυστυχώς γίνεται.

Πιστεύω πως θα έπρεπε να δοθεί περισσότερη σημασία σ’ αυτό το μάθημα. Η τέχνη προστατεύει τον άνθρωπο από τα κακά που προκαλεί η κοινωνία της ύλης, είναι καταφύγιο και βοηθά τον κόσμο ν’ αντιλαμβάνεται την ομορφιά και να αντλεί ευχαρίστηση και αισιοδοξία για το καλύτερο».

Θαρρείς πως οι Έλληνες έχουμε Παιδεία που μπορεί να αποκωδικοποιήσει την τέχνη;

«Αυτή η ερώτησή σας συνδέεται με την προηγούμενη. Τα πάντα ξεκινούν από την οικογένεια και το σχολείο. Από εκεί μαθαίνουμε και διαμορφώνουμε τη ζωή μας.

Αν και ζούμε σε μια χώρα με μεγάλη ιστορία και πορεία στις τέχνες, θα έλεγα πως δεν έχουμε την αντίστοιχη με την ιστορία μας παιδεία. Ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων θεωρεί την ζωγραφική χόμπι για αργόσχολους ή καδράκια ως προέκταση του καναπέ τους».

Υπάρχουν μεγάλοι ζωγράφοι σήμερα στην Ελλάδα;

«Και βέβαια υπάρχουν, από παλαιούς δάσκαλους που με την πορεία τους έχουν αφήσει έργο ώστε να μαθαίνουμε αλλά και νέους που με το  ταλέντο τους, την φαντασία τους και την ακούραστη όρεξή τους για δημιουργία, ομορφαίνουν και φωτίζουν τον κόσμο μας».

Αν ο Τσαρούχης ζούσε σήμερα πως θα αποτύπωνε την Ελλάδα

«Ο Τσαρούχης θεωρείται ως ο ζωγράφος των αισθήσεων. Ζούσε για να ονειρεύεται και ονειρευόταν για να ζει.  Αποτύπωσε στον καμβά του τις εμπειρίες της πορείας του στο άγνωστο και είχε σαν όπλο την ακόρεστη δίψα του για δημιουργία. 

Την Ελλάδα του σήμερα θα την ζωγράφιζε  με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που συνήθως

απέδιδε τα θέματά του. Μεταξύ ζωής και ονείρου».

Ποια είναι τα χρώματα που χρησιμοποιείς περισσότερο και γιατί;

«Λατρεύω τα ζεστά φωτεινά γήινα χρώματα. Η παλέτα μου κυριαρχείται από το καφέ, κόκκινο, πορτοκαλί και κίτρινο. Είναι τα χρώματα που με οδηγούν στο φως και στην αισιοδοξία πως θα βρω τον δρόμο γι αυτό που θα μου χαρίσει ευτυχία και γαλήνη».

Ονειρεύεσαι μια Ελλάδα πολύχρωμη και έντονη;

«Η Ελλάδα είναι ένας καμβάς από μόνη της. Με χρώματα και ένταση.

Με πάθος και δύναμη.

Δεν χρειάζεται να την ονειρευτώ, ΤΗΝ ΖΩ…!!!!!».

Διαγωνισμός:

Διεκδικείστε έναν πίνακα της Σοφίας Μάμαλη. Αυτό που έχετε να κάνετε  για να τoν διεκδικήσετε είναι αφού κάνετε like στην σελίδα του Πινακίου https://www.facebook.com/pinakio να μας στείλετε τα στοιχεία σας στο pinakio.blog@gmail.com  και το mail σας να έχει την ένδειξη Σοφία Μάμαλη - Πίνακας

Ο Διαγωνισμός λήγει στις 10 Νοεμβρίου, ενώ την επόμενη ημέρα στην σελίδα του facebook του Πινακίου θα ανακοινωθεί ο νικητής.

Πρόκειται για λάδι σε καμβά με θέμα  "Κλαδί με Ρόδια". Η αξία του δώρου είναι 120€

Το προφίλ της Σοφίας Μάμαλη

Η Σοφία Μάμαλη  γεννήθηκε στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 1965. Από πολύ μικρή ηλικία εκδήλωσε το ενδιαφέρον της για τη ζωγραφική και το χρώμα σαν μέσο έκφρασης και δημιουργίας.

Το 1984 ταξίδεψε στο Σικάγο των Η.Π.Α. όπου ξεκίνησε τις σπουδές της στη ζωγραφική. Το 1985 επέστρεψε στην Ελλάδα και συνέχισε τις σπουδές της.

Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, Κύπρο, Η.Π.Α., Πολωνία, Ολλανδία και Δανία.

Ατομικές Εκθέσεις

Μάιος 2007        -   Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Εκάλης, «Ο Χορός Της Άνοιξης»

Δεκέμβριος 2008 -  Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Εκάλης, «Στιγμές Από Χρυσό & Ασήμι»

Δεκέμβριος 2010 – Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Τριπόλεως, «Φιγούρες της Φύσης»

Αύγουστος 2011 –  Αναδρομική Έκθεση, «Άρωμα Παλιάς Ντουλάπας», Ερμιόνη Αργολίδας

Δεκέμβριος 2011 – Αναδρομική Έκθεση Ζωγραφικής & Αντικειμένων, Πολ.Κέντ.Δήμ. Εκάλης.

Ιούλιος-Αύγουστος 2012 – Αναδρομική Έκθεση Ζωγραφικής & Αντικειμένων, Ερμιόνη Αργολίδας

Ιούλιος-Αύγουστος 2013- Λιμάνι Ερμιόνης, Αργολίδα

16-24 Οκτωβρίου 2015 – Boutique Diva, Bergen, Ολλανδία

Ομαδικές Εκθέσεις

Ιούνιος 2007  -  Gallery ENIGMA, Κηφισιά

Σεπτέμβριος 2007 – Gallery ENIGMA, Κηφισιά

Δεκέμβριος 2007 – Gallery ENIGMA, Κηφισιά

Ιανουάριος 2008 – Gallery ENIGMA, Κηφισιά

Μάρτιος 2008 – Politia Tennis Club, Κηφισιά – «Δημοπρασία για το επισιτιστικό πρόγραμμα                                                           των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Νιγηρία»

Απρίλιος 2008 – Gallery ENIGMA, Κηφισιά

Ιούνιος 2008 – Gallery ENIGMA, Κηφισιά

Ιούλιος – Αύγουστος «Κυκλάδες 2010» – Ενετικό Κάστρο Νάξου

Ιανουάριος 2012 – JK Κολωνάκι, Art Bar Restaurant, Αθήνα

Ιανουάριος 2012 – Κολωνάκι Art Gallery, Αθήνα

Μάρτιος 2012 – Πολιτιστικό Κέντρο Ν. Ερυθραίας

Απρίλιος – Οκτώβριος 2012 – Art Space, “Η Σαντορίνη που Ονειρεύτηκα”, Σαντορίνη

Ιούνιος 2012 – Taste Like Greece, Λονδίνο, Μ. Βρετανία

Δεκέμβριος 2012 – Ιδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή - Κηφισιά

Φεβρουάριος 2014 - Booart - love is in the air - Αθήνα

Ιούνιος 2014 - Εν Τέχνως, Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων, Γκάζι

Οκτώβριος 2014 - The Loft, Καπνικαρέα, Αθήνα

Ιανουάριος 2015 - Γκαλερί Καπλανων Ενα, Κολωνάκι

Επικοινωνία:

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ (ATELIER) : ΚΑΣΤΑΛΙΑΣ 9, ΕΚΑΛΗ

ΤΗΛ. 6974113113

FACEBOOK:  profil: sofia mamali, Page: Eν Σοφία