Οι δειλοί σβήνουν τα δικά σου όνειρα

Της Μαίρης Σταμπουλοπούλου

Σίγουρα τους άντρες τους κάνουν οι πράξεις και όχι τα λόγια. Έτσι είχα μάθει τουλάχιστον, από το σπίτι μου, στην συνέχεια απλώς απογοητεύτηκα.

Τι σημαίνει άνδρας δηλαδή; Ο ορισμός δεν πρέπει να είναι συνώνυμος με αυτόν που βάζει την ουρά κάτω από τα σκέλια όταν καλείται να πάρει σημαντικές αποφάσεις.
 Άντρας είναι  ο ρωμαλέος αυτός που «βιάζει» τα πάντα γύρω του για να σε κάνει ευτυχισμένη. Αλλά  τελικά εν έτη 2012 οι άνδρες κοιτάνε τη βόλεψη τους και μόνο και στα δύσκολα οπισθοχωρούν.

Η εικόνα είναι σαν να είσαι σε σταθμό τρένου να κρατάς τις βαλίτσες σου στο χέρι και απλώς περιμένεις από τον καλό σου να επιβιβαστεί στο βαγόνι.

Μια ζωή να συζητάς μαζί του  γι’ αυτό το ταξίδι, το ταξίδι της ζωής σας και τελικά το τρένο αρχίζει να σφυρίζει.
Όταν αυτός συνειδητοποιεί πως πρέπει να κάνει το πιο καθοριστικό βήμα της ζωής του αρχίζει να τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Εσύ περίλυπη και απογοητευμένη προσπαθείς να καταλάβεις τι έχει συμβεί.
Αλλά το τρένο αρχίζει και κινείται και σε λίγα λεπτά ο σταθμός χάνεται και μαζί με αυτόν χάνονται με μιας όνειρα, προσδοκίες, επιθυμίες...επειδή αυτός που μέχρι πριν λίγα λεπτά σου έταζε τον ουρανό με τα άστρα ξαφνικά παραδέχθηκε έμμεσα πως είναι λίγος για σένα. Και εσύ τώρα μόνη...σε ένα ταξίδι που δεν έχει επιστροφή.

Ο ελεγκτής σε βρίσκει θυμωμένη, χαμένη, μπερδεμένη και πολύ οργισμένη.

Τα συναισθήματα εναλλάσσονται μέσα σου με γοργούς ρυθμούς και τα δάκρυα που κατακλύζουν τα μάτια σου δεν ξέρεις αν είναι από νεύρα, από απογοήτευση ή από αντίδραση γιατί γκρεμίστηκαν μονομιάς οι εικόνες που έπλαθες χρόνια τώρα.  

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα γυρίσεις ποτέ πίσω, σε αυτόν που δεν ανέβηκε ποτέ στο τρένο και σου τσαλάκωσε με τη δειλία του τη ψυχή σου. Του εύχεσαι καλή τύχη και καλή ζωή, αφού συνεχίζεις πλέον μόνη αναζητώντας το εαυτό σου...

Μην κλείνετε τα μάτια στα πραγματικά προβλήματα

Δείτε το βίντεο από την Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών - Πόρτα Ανοιχτή, που υπάγεται κάτω από την "ομπέλα" Μαζί για το Παιδι

Αποκαλύπτουμε την πιστή ακόλουθο της Θεάς Αθηνάς

Κουκουβάγια: Athene noctua-φωτογραφία του Π. Ανδριόπουλου μια παραχώρηση της ορνιθολογικής στο ΠΙΝΑΚΙΟ

Tου Λευτέρη Σταύρακα, μέλος Ορνιθολογικής

O άνθρωπος ανέκαθεν είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τις κουκουβάγιες. Από την αρχαιότητα, όταν αποτελούσαν σύμβολο σοφίας, ως και στις μέρες μας όπου για πολλούς το απόκοσμο κάλεσμά τους τη νύχτα αποτελεί κακό οιωνό, ακόμα και προαναγγελία θανάτου, τα Γλαυκόμορφα έδωσαν αφορμές για μια ολόκληρη σειρά μύθων και ιστοριών. Καθώς, δε, εκμεταλλεύεται συχνά την ανθρώπινη παρουσία για εύρεση τροφής και στέγης δεν είναι παράξενο που ο άνθρωπος έδωσε σε πολλά από αυτά τα είδη ανθρώπινα ονόματα, δείχνοντας έτσι την οικειότητα που απέκτησε στο πέρασμα των χρόνων. Αυτό δυστυχώς δεν απέτρεψε την εσκεμμένη θανάτωση που δυστυχώς (έστω και σε μικρότερο βαθμό) συμβαίνει και στις μέρες μας…

Μετά τη βροχή...

Ασταθείς σχέσεις…Ασταθές σύστημα;

Της Σίας Μαρίνου*

Οι σχέσεις των ανθρώπων πάντα ήταν δύσκολες τόσο στο φιλικό όσο και στον ερωτικό τομέα, αλλά όλα αυτά μετριάζονταν από την αγάπη, τον έρωτα, την κατανόηση, την αλληλεγγύη κα το σεβασμό.

Ωστόσο σήμερα αυτό έχει χαθεί, δεν υπάρχει σταθερότητα, μονιμότητα, διάρκεια, σιγουριά και ασφάλεια. Οι ανθρώπινες σχέσεις ξεφτίζουν, αποκρυσταλλώνονται  και σταδιακά χάνονται … τι έχει προκύψει που να καθιστά τους ανθρώπους τόσο δυσπρόσιτους και τόσο ατομοκεντρικούς ;

Όλοι καταφεύγουν στην «εύκολη» λύση στη γρήγορη και παροδική απόλαυση της στιγμής και στις παρέες από τις οποίες έχουν κάτι να κερδίσουν … οι άνθρωποι προσπαθούμε διακαώς να ενταχθούμε σε μια ομάδα ανθρώπων όχι τόσο για την χαρά και απόλαυση να μοιραζόμαστε αλλά για προσωπικό συμφέρον.  Οι σύντροφοι της μια βραδιάς αναζητούν την παροδική ικανοποίηση και αυτοεπιβεβαίωση και οι φίλοι το συμφέρον. Τι έχει συμβεί;

Να προσφέρετε «Χαρά» στα παιδιά

Το Κέντρο Ειδικών Ατόμων η «Χαρά» διοργανώνει Χριστουγεννιάτικο Bazaar 29/11-2/12 στο χώρο του οικοτροφείου Λεωφ. Μαραθώνος 118, Παλλήνη. 

Όσοι αναγνώστες του Πινακίου μπορούν να βοηθήσουν να μη διστάσουν, να το κάνουν, γιατί ο κόσμος και το μέλλον των παιδιών είναι στα δικά μας χέρια.


Ας στερηθούμε λίγα ευρώ, από τα ήδη πετσοκομμένα έσοδα μας και να τα προσφέρουμε με χαμόγελο στα παιδιά, που το σύστημα πετάει χωρίς τύψεις στον Καιάδα. Να μην γίνουμε κι εμείς μέρος της πολιτικής μηχανής που θυμίζει κρεματόρια... να αποδείξουμε πως υπάρχει ακόμη παλμός. Και πως το κάνουμε αυτό υποστηρίζοντας τις ευαίσθητες ομάδες που το μέλλον τους είναι αβέβαιο στην Ελλάδα των 3 μνημονίων και των πολιτικών απόγονων του Τσολάκογλου που τολμούν να  κάνουν και διαλέξεις σε ξένα πανεπιστήμια ελεύθεροι...Αυτοί που θα έπρεπε να είχαν δικαστεί για  εθνική προδοσία πετάνε τα παιδιά των ιδρυμάτων στους γκρεμούς, αδιαφορώντας το τι θα απογίνουν αυτές οι παιδικές ψυχούλες.
 Όσοι πάτε στη "Χαρά" κοιτάξτε στα μάτια αυτά τα παιδιά και θα πάρετε δύναμη για να συνεχίσετε να πολεμάτε κόντρα στις Δυνάμεις Κατοχής και τους πολιτικούς δοσίλογους.