Δεκαεφτά χρόνια μετά από από το όνειδος της σύγχρονης Ιστορίας ΜΑΣ

Δεκαεφτά χρόνια μετά από το όνειδος της σύγχρονης ιστορίας μας, που οδήγησε στον θάνατο των τριών νεοηρώων του έθνους, μελών του πληρώματος του ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού που απολέστηκε κατά την κρίση.

Και λέμε «όνειδος» γιατί τότε, εκτός των ανθρώπινων απωλειών, που είναι έτσι κι αλλιώς δυσβάστακτες, για πρώτη φορά τέθηκαν εν αμφιβάλω από την Τουρκία χερσαία τμήματα της ελληνικής επικράτειας δημιουργώντας το νεόκοπο καθεστώς των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.

Μπορεί οι Έλληνες να έχουμε «κοντή μνήμη» αλλά η ιστορία πρέπει να επισημάνει τους «λανθασμένους χειρισμούς»  του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη και του υπουργού εξωτερικών Θεόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος είχε πρωταγωνιστήσει στις κινήσεις για την υποστολή της ελληνικής σημαίας και την υποχώρηση των βατραχανθρώπων από το ελληνικό έδαφος…

Γεννημένος πρωταγωνιστής...κομπάρσος στην Ελλάδα του 2013

Ο Θοδωρής Διάκος διαθέτει μυαλό ανήσυχο δηλαδή όπλο επαναστατικό εναντίον των δυνάμεων κατοχής

«Οι πολιτικοί είναι πανέξυπνοι. Δεν γίνεται να κυβερνάς έναν λαό που σε έχει πάρει χαμπάρι και ακόμα να τον καταφέρνεις να σε εμπιστεύεται»

«Πρέπει να υπολογίζω πόσα τσιγάρα θα κάνω ενώ διαβάζω, για να βγάλω τον μήνα»

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο


Στην Ελλάδα των τριών μνημονίων, των «υπηκόων» του Ράιχενμπαχ και των εντολών του Τόμσεν άραγε χωράνε ανήσυχα μυαλά; Υπάρχει λίγος ουρανός για τους νέους που έρχονται με υπερηχητική ταχύτητα προερχόμενη από πάθος και όνειρα ή το μόνο που είναι μπροστά τους είναι ένας πελώριος μαύρος τοίχος που δεν φαίνεται ανάμεσα στις σκιές και η πρόσκρουση πάνω σε αυτόν είναι αναπόφευκτη. 

Ο 21χρονος Θοδωρής Διάκος, ο  οποίος ζει στην Καβάλα και σπουδάζει στην Κομοτηνή, είναι ένας νέος ο οποίος "βιάζει" τη ζωή για να φτάσει στα άκρα, μέσα από τις συγγραφικές του περιπλανήσεις οι οποίες πηγάζουν από τις ανησυχίες του αλλά και τα όνειρα του. Σε καμβάδες ξεχύνει αποχρώσεις από τις σκέψεις του δημιουργώντας αριστουργήματα που ζηλεύουν επαγγελματίες ζωγράφοι.

Ο ίδιος, μιλώντας στο Πινάκιο σκιαγραφεί τις ελλείψεις στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση οι οποίες καταδικάζουν τα νέα παιδιά σε έναν κυκεώνα χωρίς επιστροφή.  

Θεωρεί τους πολιτικούς πανέξυπνους γιατί όπως  εξηγεί «Δεν γίνεται να κυβερνάς έναν λαό που σε έχει πάρει χαμπάρι και ακόμα να τον καταφέρνεις να σε εμπιστεύεται».  Το σήμερα τον τρομάζει ειδικά όταν πρέπει να μετρήσει πόσα τσιγάρα πρέπει να κάνει... Ωστόσο βρίσκει καταφύγιο στους στίχους της Εύης Λαμπροπούλου. Ανακαλύψτε τον 21χρονο Θοδωρή Διάκο στην πρώτη του συνέντευξη...

Ανάφη: Το καταφύγιο των Αργοναυτών «ξετυλίγεται» στα μάτια σας

 Φωτορεπορτάζ: Βίβιαν Γερογιάννη

Η Ανάφη, ένα από τα ομορφότερα νησιά της άγονης γραμμής, γοητεύει τους επισκέπτες της -που συνήθως δεν έρχονται τυχαία- με την αγριάδα του τοπίου της και την απλότητα της φιλοξενίας της, προσφέροντας μια γνήσια εναλλακτική άποψη για τον τουρισμό. Σε έκταση μόλις 40 τετραγωνικών χιλιομέτρων η Ανάφη συγκεντρώνει ασυνήθιστα πολλές φυσικές ομορφιές και αξιοθέατα.

Οι πανέμορφες παραλίες του νότου με τη χρυσή άμμο, η φυσική αγριάδα των απόκρημνων βράχων του βορρά, τα μονοπάτια που προσφέρονται για πεζοπορία, τα ανεξερεύνητα σπήλαια, οι ιαματικές πηγές, η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της Χώρας και τα δεκάδες αρχαιολογικά ευρήματα που βρίσκονται διάσπαρτα παντού συνθέτουν την εικόνα ενός τόπου που προσφέρει μοναδικές συγκινήσεις.

Στη μυθολογία η Ανάφη υπήρξε το καταφύγιο των θαλασσοδαρμένων Αργοναυτών, ενώ στις μέρες μας είναι το καταφύγιο όσων αναζητούν να ξεφύγουν για λίγο από την κούραση του πολιτισμού. Για τον λόγο αυτό η Ανάφη έχει κάθε χρόνο πιστούς οπαδούς που εκτιμούν ιδιαίτερα την άγρια ομορφιά της και τους χαλαρούς ρυθμούς της καθημερινότητάς της. Δείτε τι απότυπωσε ο φωτογραφικός φακός της αναγνώστριας του Πινακίου Βίβιαν Γερογιάννη...

Βιοποικιλότητα και Ποικιλομορφία... στο Ελληνικό Κοινοβούλιο

Της 24χρονης Σίας Μαρίνου

Όταν όλες οι «κοινωνίες», «κοινότητες» «κοινωνικά σύνολα» (με την ευρεία έννοια) αλλάζουν, εμπλουτίζονται, εξελίσσονται, αναπτύσσονται, αναδιανέμονται, συντίθενται και αποσυντίθενται, διασπόνται και ανασυγκροτούνται…. Έτσι και στο εσωτερικό του Κοινοβουλίου.

Κατά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση επήλθε η «τομή», το κομβικό σημείο που άλλαξε τη Βουλή για πάντα. Άλλαξε την σύνθεση της Βουλής, νέα είδη εμφανίστηκαν, κάποια παλιότερα ανανεώθηκαν, κάποια άλλα νομίζουν ότι ανανεώθηκαν, κάποια επαναπατρίστηκαν, άλλα αποχώρησαν και κάποια άλλα στάλθηκαν στον Καιάδα για να πληρώσουν το τίμημα της αλλαγής αυτής.
 Άλλοι πάλι μετανάστευσαν και αυτοεξορίστηκαν σε άλλες κοινότητες. Είναι μια λογική αντανάκλαση της ελληνικής κοινωνίας που αλλάζει … αλίμονο αν οι συνθήκες και τα πρόσωπα έμεναν τα ίδια.

Επομένως ας σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τις ενδυματολογικές επιλογές των βουλευτών μας που στην ουσία είναι μια αντανάκλαση της κοινωνίας των πολιτών όπου το νέο συναντά το παλιό. Αν υπήρχε και ο περιορισμός στον τρόπο που μπορούν να ντυθούν δε θα ήταν η Ελληνική Βουλή αλλά ένα στρατόπεδο με πειθαρχία και ομοιομορφία. Είναι θέμα της προσωπικής επιλογής αλλά και αισθητικής του καθένα και της κάθε μιας να εμφανίζεται όπως θεωρεί ο ίδιος/α ως ευπρεπές ντύσιμο που να αρμόζει στο χώρο αυτό. Δεν ισχυρίζομαι ότι όλα αυτά είναι αποδεκτά αλλά έχουμε μια Δημοκρατία σε κρίση … είναι λοιπόν δυνατό να ασχολούμαστε με κάτι τόσο ανούσιο τη στιγμή που οι τέσσερεις κάλπες και το αποτέλεσμα τους είναι περισσότερο ουσιώδες; Ας συγκεντρωθούμε λοιπόν και ας επικεντρωθούμε στην πραγματικότητα και στα γεγονότα …. Ή απλά θα ασχολούμαστε με τον «νέο» που είναι ωραίος και τον «παλιό» που είναι αλλιώς ;

Περπατώντας στα γραφικά σοκάκια της παλιάς πόλης της Ξάνθης

Φωτορεπορτάζ: Κατερίνα Μάρα

Σίγουρα ακόμη και πιο ευφάνταστος και ταλαντούχος ζωγράφος όλων των εποχών δεν θα μπορούσε να αποτυπώσει την εικόνα της Ξάνθης.

Μια παλιά πόλη που ξεπήδησε από πίνακα, μια σύγχρονη γεμάτη νέους και ζωή, γαστρονομία που βάζει Δύση και Ανατολή σε ένα τραπέζι, τοπία διάσημα πέρα από την Ελλάδα και ονειρικές διαδρομές που διέσχισε κάποτε το Οριάν Εξπρές. Είναι απλά η Ξάνθη...

Στην αυτοβιογραφία του ο Μάνος Χατζιδάκις κάνει λόγο για δύο Ξάνθες: τη διατηρητέα, όπου γεννήθηκε, και την άλλη, τη «φριχτή» όπως την περιγράφει, που χτίστηκε μεταγενέστερα. Σήμερα στο Πινάκιο η Κατερίνα Μάρα αποτύπωσε με το φωτογραφικό της φακό την παλιά πόλη, αυτή που σαγηνεύει ακόμη και τους πιο δύσπιστους κριτές των πόλεων.

Ταξιδέψτε μέσα από τις φωτογραφίες που ακολουθούν...

Επίγειος Θεός κρυμμένος κάτω από μια φθηνή πολύχρωμη ομπρέλα

Του Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλου

Βροχερό σαββατόβραδο κι όμως τόσο διαφορετικό...τόσο ξεχωριστό.

Οι ψιχάλες που πέφτουν αδιάκοπά από τον μαύρο ουρανό μαγνητίζουν την σκέψη και την γυρνούν σε αναμνήσεις σκονισμένες στα βάθη του μυαλού.

Εκεί που κάποτε όλα ήταν ανέμελα, εκεί που κάποτε όλα ήταν διαφορετικά και ίσως πιο ουσιαστικά.

Εκεί που μια τέτοια νύχτα, κάτω από μια μικρή φθηνή και ίσως και λίγο σκισμένη από τη μία άκρη ομπρέλα ζούσες τον έρωτα σου σε όλο του το μεγαλείο.

Εκεί που την κρατούσες αγκαζέ και προσπαθούσες να την προφυλάξεις από τη βροχή και εσύ γινόσουν αποδέκτης όλων των μικρών σταγονιδίων που έπεφταν ακατάπαυστα πάνω σου.

Κι όμως  λίγο μετά και πιο συγκεκριμένα την ώρα που σε φιλούσε κάτω από την βροχή και ο προστατευτικός πολύχρωμος κύκλος δεν υπήρχε πάνω από τα κεφάλια σας ένιωθες ένας επίγειος Θεός... Γι’ αυτό τα βροχερά σαββατόβραδα έχουν τόση αξία, γιατί οι μικρές στάλες της βροχής κόβουν σαν λεπίδες αναμνήσεις, ευχές και προσμονές.

Έξω βρέχει,

κι όταν βρέχει θυμάμαι ό,τι αγάπησα
Μα εσένα σε θυμάμαι κάθε μέρα
βρέχει δε βρέχει

Έξω βρέχει,
το μυαλό μου στα μάτια σου σταμάτησα
άγγιξα το μικρό γλυκό σου χέρι,
Κι έτσι σ’ αγάπησα

Τι να πω πετάω ξαφνικά
και κοιτάζω τη ζωή μου από ψηλά
Τι να πω, θέλω μόνο να σε δω
Δύο λέξεις να σου πω
πως σ’ αγαπώ
βρέχει δε βρέχει
Σ’ αγαπώ βρέχει δε βρέχει

Φάνης Μαλκίδης:Ποιες σκιώδεις δυνάμεις κρύβονται πίσω από το ευρώ

Ο λέκτορας του Πανεπιστημίου Θράκης  Φάνης Μαλκίδης (τον οποίον συνεχίζουν να «κόβουν» τα αθηναϊκά κανάλια) μίλησε για το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ελβετίας και τόνισε πως η Ελλάδα είναι πιο πλούσια χώρα, αλλά δεν την αφήνουν οι ξένες δυνάμεις να σηκώσει κεφάλι...Στην συνέχεια διερωτήθηκε ποιες είναι οι σκιώδεις δυνάμεις που κρύβονται πίσω από το Ευρώ...Ακούστε το ηχητικό που ακολουθεί

Ο Marsel van Oosten είναι ο «επίσημος» φωτογράφος των...αρκούδων

Για τον Ολλανδό φωτογράφο Marsel van Oosten οι αρκούδες είναι το αγαπημένο του θέμα γιατί «είναι όμορφες και έχουν φωτογένεια»! Απολαύστε τις φωτογραφίες του...

Μαθησιακές δυσκολίες: Η κατάλληλη χρονική στιγμή είναι το κλειδί της θεραπείας

Της Έλενας Τάκου

Το ποσοστό των παιδιών που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες ανέρχεται γύρω στο 25% και συγκεκριμένα το 5-8% καταλαμβάνει η δυσλεξία ενώ το 18% άλλες μορφές μαθησιακών δυσκολιών. Το ζήτημα είναι πως τα παιδιά λόγω του νεαρού της ηλικίας τους δεν εκφράζουν τα συναισθήματα τους λεκτικά αλλά με πιο έμμεσους τρόπους. Οι έφηβοι από την άλλη ,εκφράζονται πολύ καλύτερα δια λόγου, όπως και οι ενήλικες, αλλά  πολλές φορές δεν είναι σαφείς η συχνά αντιφάσκουν.
Έτσι το βάρος των ευθυνών πέφτει τόσο στους γονείς όσο και στους εκπαιδευτικούς.
Οι γονείς βρίσκονται τις περισσότερες ώρες με το παιδί τους, οπότε εκείνοι είναι οι πρώτοι που  θα πρέπει να παρατηρήσουν την ιδιαιτερότητα του. Μόλις διαπιστώσουν πως υπάρχει πρόβλημα στην έκφραση του παιδιού κυρίως –ομιλία και γραφή- καλό θα ήταν να απευθύνονται στα ΚΕΔΔΥ  ,ιατροπαιδαγωγικά  κέντρα στις νομαρχίες  και στις  κινητές διαγνωστικές ομάδες.
Τα συγκριμένα κέντρα παρέχουν τη δυνατότητα αξιολόγησης από ειδικούς όλων των ειδικοτήτων -ψυχολόγοι, ειδικοί παιδαγωγοί, λογοθεραπευτές ,εργοθεραπευτές κ.α.

Χάρισαν ξανά το χαμόγελο σε ένα 12χρονο αγόρι

Από τις σπάνιες φορές που το Πινάκιο κάνει αναπαραγωγή μια είδηση και δεν είναι δική του, είναι αυτή της εφημερίδας «Μακεδονία» και της συναδέλφου Νικολλέτας Μπούκα. Την διαλέξαμε αυτή (σ.σ την είδηση) καθώς είναι από τις λίγες -αν όχι από τις ελάχιστες- ευχάριστες και ελπιδοφόρες που κυκλοφορούν τις τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο. Όταν ένα παιδί γυρίζει στη ζωή με την αρωγή των γονιών, των φίλων του και των γιατρών τότε όλα τα μνημόνια σβήνουν και δίνουν τη θέση τους στο χαμόγελο του μικρού Μάριου. Συγχαρητήρια στην Νικολέττα Μπούκα που αυτές τις δύσκολες ώρες αναδεικνύει ανθρώπινα θέματα...

Της Νικολέττας Μπούκα
nikolettabouka@yahoo.gr

Ο μικρός Μάριος χαμογελάει πλατιά. Τα μάτια του λάμπουν από ενθουσιασμό και χαρά. Διαβάζει τα μαθήματά του με όρεξη και παίζει ανέμελος με τους φίλους του στην αυλή του σχολείου. Οι μέρες που πονούσε και δεν μπορούσε ούτε καν στο μάθημα της γυμναστικής να συμμετέχει έχουν πια περάσει κι ο 12χρονος μπορεί και πάλι να ονειρεύεται.

Πώς ο Παπανδρέου δέσμευσε την Ελλάδα για 50 χρόνια

Αιχμές από την ραδιοφωνική του εκπομπή κατά του τέως πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου άφησε σήμερα ο Γιώργος Τράγκας.

Ο δημοσιογράφος τόνισε μεταξύ άλλων πως ο Παπανδρέου δέσμευσε τη χώρα για περισσότερα από 50 χρόνια, ενώ ταυτόχρονα δεν του απέδωσε ελαφρυντικό «βλακείας» αλλά υπογράμμισε πως η πορεία του όλα αυτά τα χρόνια πριν αναλάβει την πρωθυπουργία ήταν ύποπτη και σκιώδης. Ακούστε το ηχητικό απόσπασμα...

«Δαμάζει» τους καταρράκτες με ένα...καγιάκ (video)

Η ζωή του κρέμεται στο χείλος των καταρρακτών αφού έχει βάλει στόχο να αψηφήσει τους νόμους της φυσικής και με μοναδικό του εφόδιο το καγιάκ του να διασχίσει πάνω από τα ορμητικά νερά πολλά μέτρα πάνω από το έδαφος τους πιο επικίνδυνους καταρράκτες.

Ο λόγος για τον Tyler Bradt ο οποίος την περασμένη εβδομάδα έκανε «βουτιά» από τον 21 μέτρων καταρράκτη Τομάτα του Μεξικού.